Θα γίνουμε σήμερα λίγο… λαϊκοί για να αποδώσουμε το τι συμβαίνει με την οικονομία. Και θα θυμηθούμε το γνωστό τραγούδι της Νατάσας Θεοδωρίδου «Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή».
Δεν πρόκειται για επαναστατική διάθεση, αλλά γιατί όλα όσα λέγονται τελευταία φαίνεται ότι μας γυρνάνε πίσω, πριν τις εκλογές, όταν ο κόσμος ζητούσε (και ζητά) να αλλάξει τη ζωή του. Όχι να γίνει ξαφνικά ένα θαύμα και να επιστρέψουμε στην εποχή της νιρβάνας, αλλά τουλάχιστον να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια.
«Κι αν δεν μπορούμε να κάνουμε τη ζωή όπως τη θέλουμε, ας προσπαθήσουμε να μην την εξευτελίσουμε», για να παραφράσουμε το μεγάλο Καβάφη.
Ακούμε τις τελευταίες ώρες διάφορα εφιαλτικά σενάρια για την οικονομία και για τα μέτρα που μας πιέζουν οι ξένοι να λάβουμε.
Λένε τελευταία ότι κάποιες χώρες πιέζουν να πάρουμε ΕΠΙΠΛΕΟΝ μέτρα 2 δις ευρώ φέτος, ξεχωριστά δηλαδή από τα 3 δις που πήραμε και από τα 11,6 δις που πρέπει να βρούμε την επόμενη διετία.
Λένε επίσης ότι προσπαθούμε να πείσουμε τους ξένους ότι οι αποκλίσεις οφείλονται στην ύφεση και δεν πρέπει να ληφθούν άλλα μέτρα.
Επίσης, διαρρέουν από το υπουργείο Οικονομικών ότι μας πιέζουν για οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Προσέξτε, φημολογείται ότι θα κοπούν και πάλι οι μισθοί και οι συντάξεις. Απίστευτα πράγματα δηλαδή.
Θα παραβλέψουμε ότι ακόμη και αυτοί που συζητούν τα παραπάνω καλύτερα να πάνε να πέσουν από κανένα βράχο, όχι για να δροσιστούν αλλά για να πνιγούν.
Να παραβλέψουμε επίσης ότι η τρόικα δεν ξέρει τι της γίνεται και όταν θα έλθει στην Ελλάδα και αρχίσει να ζητά κι άλλα μέτρα, θα μετανιώσει μόλις δει την πραγματική κατάσταση της χώρας.
Όμως, το να συζητούν κάποιοι για νέα μέτρα που μπορεί να αντέξει η ελληνική κοινωνία, αυτό φτάνει στα όρια του μαζοχισμού.
Δύο πράγματα συμβαίνουν και η κυβέρνηση θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική.
Είτε οι ξένοι μας οδηγούν στην έξοδο από την Ευρωζώνη, εθελοντικά είτε θέλουν να επαναλάβουν το περσινό καλοκαιρινό δράμα. Τότε που υπουργός Οικονομικών ήταν ο κ. Βενιζέλος και πρωθυπουργός ο Γ. Παπανδρέου. Τότε που και πάλι περιμέναμε την τρόικα και τη δόση του δανείου και προκειμένου να τα πάρουμε τα λεφτά, αναγκαστήκαμε να αποδεχθούμε μεσοκαλόκαιρα το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.
Ο Αύγουστος πέρασε και το Σεπτέμβριο συνειδητοποιήσαμε ότι οι αριθμοί δε βγαίνουν και πρέπει να κάνουμε κι άλλο κούρεμα στο χρέος. Αλλά πριν από αυτό μας είπαν ότι πρέπει να πάρουμε κι άλλα μέτρα. Θυμάστε τον Βενιζέλο που έβγαινε και μας ανακοίνωνε τα χαράτσια και τις περικοπές με… πόνο και δάκρυ.
Ε, φαίνεται ότι ζούμε στο ίδιο έργο θεατές. Μας ζητούν νέα μέτρα, περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, ακόμη περισσότερη φτώχεια.
Τι θα κάνει η κυβέρνηση; Θα υποκύψει στις πιέσεις; Αν το κάνει τότε υπογράφει τη θανατική της καταδίκη. Η κοινωνία δεν αντέχει άλλα μέτρα, ούτε άλλους εκβιασμούς. Άλλωστε, αυτή η κυβέρνηση συστάθηκε με βάση τη νωπή λαϊκή εντολή της επαναδιαπραγμάτευσης, της ελάφρυνσης των βαρών στους πολίτες.
Οποιαδήποτε άλλη κατεύθυνση θα σημάνει την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος και τη σίγουρη χρεοκοπία της Ελλάδας.
Η κόκκινη γραμμή είναι μπροστά μας.
Γι’ αυτό και η διαπραγμάτευση είναι δύσκολη, όπως και οι αποφάσεις. Όμως, με συνδικαλιστικές πρακτικές υπουργών που δε βρίσκουν τι δαπάνες θα κόψουν από τα υπουργεία τους, μέλλον δεν έχει η χώρα.
Ελπίζουμε ότι όλα όσα ακούγονται είναι επικοινωνιακή διαχείριση (αυτή μας έφαγε, αλλά τι να κάνουμε). Δηλαδή να ακούγονται πολλά ώστε να περάσουν πιο εύκολα άλλα μέτρα. Ευελπιστούμε ότι ο Γ. Στουρνάρας και φυσικά ο Αντ. Σαμαράς θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και θα λάβουν μέτρα που δε θίγουν τις χαμηλές κοινωνικές ομάδες ούτε δημιουργούν ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια.
Όπως μας λένε οι πληροφορίες μας, το λίπος που υπάρχει είναι απίστευτο και η κυβέρνηση έχει κάποιους κρυμμένους άσους για να μας εκπλήξει θετικά. Λέγεται για παράδειγμα ότι η σημερινή συνάντηση των πολιτικών αρχηγών δε θα βγάλει ειδικά μέτρα αλλά κατευθύνσεις. Και κατευθύνσεις που θα έχουν ένα βασικό στοιχείο: Δεν κόβουμε από τους ανθρώπους που παίρνουν κάτω από 1.000 ευρώ. Εδώ είναι η πρώτη κόκκινη γραμμή που λέγεται ότι έχει μπει.
Επίσης, λέγεται ότι μέσα στον Αύγουστο θα ανακοινωθούν μέτρα αναπτυξιακού χαρακτήρα που θα δώσουν ελπίδα για δουλειές και ρευστότητα. Και τέλος, φημολογείται ότι η επιμήκυνση κατά δύο έτη του προγράμματος σταθερότητας είναι δεδομένη, έστω κι αν περάσει από διάφορα στάδια εκβιασμών, πιέσεων, αλήτικων συμπεριφορών. Οι δανειστές δε θέλουν με τίποτε να καθησυχάσουν τους Έλληνες με μια επιμήκυνση, και θα πιέσουν μέχρι την τελευταία στιγμή για δεσμεύσεις.
Δεν πειράζει, ας ασκήσουν όση πίεση θέλουν. Η ουσία είναι πως η κυβέρνηση πρέπει να είναι αποφασισμένη για το χειρότερο και για το καλύτερο. Η νωπή λαϊκή εντολή για αλλαγές στο Μνημόνιο δεν πρέπει να ξεχαστεί από κανέναν. Ακόμη και από όσους θέλουν να βολέψουν τα δικά τους συντεχνιακά συμφέροντα.
Και το κυριότερο. Όποιος υπουργός, στέλεχος ή οτιδήποτε άλλο στην κρατική μηχανή που δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος των ιστορικών ευθυνών, ας πάει σπίτι του.
Αριστερός Ψάλτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου