Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Μόνο “αίμα, δάκρυα και ελπίδα” μπορεί να υποσχεθεί η κυβέρνηση


Κάποιοι, όχι όλοι αλλά κάποιοι, εκεί στην κυβέρνηση, κατάλαβαν επιτέλους ότι το επικίνδυνο παιχνίδι που είχαν ξεκινήσει θα μπορούσε να οδηγήσει σε καταστροφικά αποτελέσματα. Και κάνουν προσπάθειες να το διορθώσουν προτού επέλθει η καταστροφή που δεν είναι άλλη από την αποτυχία του προγράμματος προσαρμογής που θα οφείλεται και σε λάθος εκτιμήσεις αλλά και σε λάθος προσδοκίες.
Ο λόγος για τη μεταστροφή (μικρή αλλά ορατή) της κυβέρνησης αλλά και του έτερου κυβερνητικού εταίρου Φ. Κουβέλη, που αντιλήφθηκαν χθες ότι δεν μπορούν να υπόσχονται στον κόσμο «χάδια» όταν το μόνο που μπορούν να δώσουν είναι αίμα, δάκρυα αλλά και ελπίδα. Και εδώ έχει σημασία να τονίσουμε ότι ο πρωθυπουργός ήταν εκείνος που από την πρώτη στιγμή χαμήλωνε τον πήχυ.

Η αναφορά φυσικά είναι στα μέτρα που αναμένονται, τα οποία παρότι είναι σε διαφορετική κατεύθυνση από αυτά των προηγούμενων κυβερνήσεων και θα έχουν πραγματικά μια κοινωνική προσέγγιση, παράλληλα θα είναι σκληρά.
Μέχρι σήμερα λοιπόν, με αποκορύφωμα την προχθεσινή ημέρα όταν ακούσαμε τον κ. Κουβέλη και τον Βενιζέλο να υπόσχονται και να κρύβονται πίσω από τον υπουργό Οικονομικών, η εντύπωση που είχε δοθεί ήταν ότι θα ληφθούν κάποια μέτρα που αφορούν κάποιους άλλους και που σε γενικές γραμμές δεν θα πλήττουν τους φτωχούς ή τα μεσαία εισοδήματα.
Παρότι είχε περάσει η προεκλογική περίοδος, πολλοί ήταν αυτοί που συμπεριφέρονταν σαν να είμαστε ακόμη σ΄ αυτήν ή ακόμα χειρότερα κάποιοι υπουργοί έκαναν σαν να ήταν ακόμα στην αντιπολίτευση.
Δεν ξέρουμε ακριβώς τι ήταν αυτό που τους έκανε να αλλάξουν γνώμη, αλλά από χθες πολλά κυβερνητικά στελέχη αλλά και ο ίδιος ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, τόλμησαν να ξεστομίσουν την αλήθεια: «δεν έχουμε ξεφύγει ακόμη τον κίνδυνο χρεοκοπίας».
Και αυτό ήταν το μισό βήμα προς την αλήθεια που θέλει να ακούσει ο λαός και που αν μη τι άλλο οφείλει να πει η κυβέρνηση. Την μόνη αλήθεια, με απόλυτη σαφήνεια και διαφάνεια, αντί των τακτικών παραπλάνησης (με τι στόχο άραγε) που βλέπουμε τελευταία.
Και η αλήθεια αυτή είναι ότι θα θιγούν πολλά και πολλοί. Πολλά συμφέροντα και πολλοί εργαζόμενοι και συνταξιούχοι.
Ελπίζουμε να μείνει έτσι ως το τέλος, διαφορετικά η κατάσταση μπορεί εύκολα να γίνει ανεξέλεγκτη και όπως μας έλεγε χαρακτηριστικά γνωστός τραπεζίτης «αν συμβεί το απευκταίο, ούτε τα τανκ θα μπορούν να συγκρατήσουν τον κόσμο».
Μέχρι στιγμής βέβαια, και με βάση τα στοιχεία που μαθαίνουμε για τις προθέσεις του υπουργείου οικονομικών σε συνδυασμό με την αλλαγή στον πολιτικό λόγο της κυβέρνησης, μας δίνουν ελπίδες ότι τελικά μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου