Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο του ελληνικού αθλητισμού


Όσα έχουν γραφτεί για την Βούλα Παπαχρήστου είναι πλέον αρκετά, ο καθένας μπορεί να κρίνει. Και αν το σχόλιο ήταν ρατσιστικό, και αν έχει σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή και αν αδικήθηκε κατάφωρα και κάποιοι «ευαίσθητοι» βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν τα απωθημένα τους.
Αυτό που είναι πολύ πιο σοβαρό για την Ελλάδα και τον αθλητισμό είναι τα κρούσματα ντόπινγκ και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να αποπροσανατολίζεται ο κόσμος με την υπόθεση Παπαχρήστου. Προτού καν ξεκινήσουν οι Ολυμπιακοί, δύο αθλητές μας βρέθηκαν ντοπαρισμένοι, με πιο ηχηρή αυτή του παγκόσμιου πρωταθλητή του ύψους Δημήτρη Χονδροκούκη.

Αν θα ήθελε κανείς να υπολογίσει το μέγεθος του Χονδροκούκη θα έλεγε ότι είναι κάτι σαν τον… Κεντέρη του 2004 με τεράστιες ελπίδες να πάρει μετάλλιο και μια από τις μεγαλύτερες ελπίδες για τον ελληνικό αθλητισμό και τη νέα γενιά της Ολυμπιακής ομάδας.
Κι όμως, ο αθλητής αυτός αποφάσισε να πάρει μια ουσία που δίνουν στα άλογα για να ντοπάρονται, μια ουσία που είχε πάρει και ο γνωστός Μπεν Τζόνσον.
Αυτό είναι λοιπόν το μεγάλο πρόβλημα κι όχι μια ανοησία της Παπαχρήστου. Άραγε, αν κάναμε σήμερα έλεγχο στα 104 άτομα που ταξιδεύουν στο Λονδίνο πόσοι θα είχαν στο αίμα τους το δηλητήριο που τους κάνει υπεραθλητές;
Πρόκειται για νέα παιδιά που υποτίθεται ότι πηγαίνουν στη Βρετανία προκειμένου να δοξάσουν τα ελληνικά χρώματα και να δείξουν ότι η Ελλάδα της κρίσης είναι παρούσα. Κι όμως, πριν ακόμη ανάψει η φλόγα, η χώρα που γέννησε τους Ολυμπιακούς γίνεται διεθνώς ρεζίλι και μάλιστα για Τρίτη συνεχόμενη Ολυμπιάδα. Στην Αθήνα οι ανεκδιήγητοι Κεντέρης και Θάνου, αφού αρνήθηκαν να κάνουν ελέγχους, είχαν το «ατύχημα» με τη μηχανή και τελικά δεν αγωνίστηκαν μένοντας στην ιστορία ως οι πρωταθλητές που ρεζίλεψαν τη διοργανώτρια χώρα.
Στο Πεκίνο το 2008, η Φανή Χαλκιά, μια αθλήτρια – πυροτέχνημα που δήλωσε ότι το… DNA των Ελλήνων έχει τον πρωταθλητισμό και τις νίκες, αποφάσισε να βάλει στο δικό της DNA ένα κοκτέιλ φαρμάκων και τελικά να πιαστεί στα πράσα.
Από την άλλη, δεν πρέπει να ξεχνούμε όλη την ομάδα της Άρσης Βαρών, την περίφημη “Ντριμ Τιμ” του Ιακώβου που τελικά ήταν εργαστήριο παραγωγής και κατανάλωσης φαρμάκων. Κι όμως, ο ένας έλεγε ότι του έριξαν φάρμακο στην πορτοκαλάδα, ο άλλος ότι έπεσε από τα σύννεφα αλλά κανείς δεν είχε ποτέ το θάρρος να πει στους Έλληνες ότι τους κορόιδεψε.
Επομένως, και σήμερα, οι Έλληνες αθλητές, νεαρά παιδιά, δεν έχουν πάρει το μάθημά τους. Προτιμούν τα μετάλλια, τις διακρίσεις, τις άδειες του ΟΠΑΠ, τους διορισμούς στις Ένοπλες Δυνάμεις, τα κόκκινα χαλιά στο Καλλιμάρμαρο. Σε αντάλλαγμα; Γυναίκες να έχουν γίνει άνδρες και να βγάζουν… μουστάκια κι άντρες να γίνονται υπεραθλητές. Θυμάστε όλοι τότε που τον Κεντέρη τον κυνηγούσαν 7… μαύροι αθλητές (προσοχή δεν είναι ρατσιστικό σχόλιο, μη με πυροβολήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ) και κάποιοι έξυπνοι έλεγαν ότι ένας λευκός τους νίκησε;
Θα μου πει κανείς: Τι μας λες τώρα, ανακάλυψες ξαφνικά την Αμερική; Πάντα γίνονταν αυτά εφόσον ο αθλητισμός είναι επαγγελματικός και τα λεφτά που παίζονται είναι πολλά.
Επίσης, θα έλεγε κάποιος: Μόνο οι Έλληνες ντοπάρονται; Και οι υπόλοιποι χιλιάδες που πήγαν στο Λονδίνο, όλο και κάποιο φαρμακάκι έχουν πάρει. Έτσι είναι, αλλά εμείς Έλληνες είμαστε, αν ήμασταν κάτι άλλο θα γράφαμε για τους άλλους.
Αν λοιπόν η πατρίδα μας, η χώρα που γέννησε το ολυμπιακό πνεύμα και την άμιλλα, θα δοξαστεί από μερικά παιδαρέλια που παίρνουν χούφτες τα φάρμακα που τους δίνουν οι προπονητές τους, τότε καλύτερα να μη γίνει αυτό. Καλύτερα να τερματίσουν τελευταίοι, αλλά τουλάχιστον να σηκώνουν με περηφάνια την ελληνική σημαία.
Αριστερός Ψάλτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου