Ένα από τα ελάχιστα καλά που άφησε πίσω της η κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν η έκδοση, τις τελευταίες μέρες του 2011, Κοινής Υπουργικής Απόφασης η οποία ήρε ένα απαράδεκτο μονοπωλιακό καθεστώς δεκαετιών. Συγκεκριμένα, επέτρεψε την πώληση γάλακτος πρώτης βρεφικής ηλικίας (για μωρά 0-6 μηνών) και από τα σούπερ μάρκετ, ενώ μέχρι τότε το “προνόμιο” της πώλησης νέμονταν αποκλειστικά οι φαρμακοποιοί.
Έχοντας εξέλθει νικητές στα σημεία στην αντιπαράθεση για το “άνοιγμα” του επαγγέλματός τους (η οποία είχε μόλις προηγηθεί), οι φαρμακοποιοί ήταν αναμενόμενο ότι θα αποθρασύνονταν και δεν θα άφηναν να φύγει μέσα από τα χέρια τους η χρυσοτόκος όρνιθα της εκμετάλλευσης της αγωνίας του νέου γονιού. Άσκησαν πιέσεις στις εταιρείες βρεφικού γάλακτος, ώστε να μη διαθέσουν σε άλλα σημεία πώλησης το γάλα πρώτης βρεφικής ηλικίας. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αχαΐας εξέδωσε ανερυθρίαστα επίσημη οδηγία -για την οποία μάλιστα ελέγχθηκε και ποινικά- προς τα μέλη του να μην πωλούν στα φαρμακεία τους γάλατα όσων εταιρειών “δεν αναγνωρίζουν έμπρακτα τη συμβολή και την επαγγελματική αξιοπρέπεια των φαρμακοποιών”!
Με παρόμοια τερτίπια οι φαρμακοποιοί κατάφεραν να καθυστερήσει πρακτικά η έναρξη της διάθεσης του βρεφικού γάλακτος από τα σούπερ μάρκετ κατά περίπου ενάμιση μήνα, αφού μόλις από τα μέσα Φεβρουαρίου άρχισε το γάλα αυτό να κάνει την εμφάνισή του στα ράφια. Ωστόσο, επειδή η τιμή του στα σούπερ μάρκετ ήταν κατά μέσο όρο περίπου 20-30% χαμηλότερη από αυτή στην οποία είχαν… συνηθίσει να πωλούν τα φαρμακεία, “έπρεπε” να εξευρεθεί ένας αποτελεσματικός τρόπος ώστε ο… κακός ανταγωνισμός να χτυπηθεί και το πάρτυ της μονοπωλιακής αισχροκέρδειας να συνεχιστεί.
Και, αίφνης, ο τρόπος εξευρέθη, στο πρόσωπο της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης. Η ίδια Δικαιοσύνη που κατ’ επανάληψη έβγαλε το μνημόνιο άσπιλο, αμόλυντο και “συνταγματικότατο”, ήρθε προχθές αρωγός στο… δίκαιο συντεχνιακό αίτημα των φαρμακοποιών αναστέλλοντας την ισχύ της Κοινής Υπουργικής Απόφασης και απαγορεύοντας την πώληση του βρεφικού γάλακτος από οποιοδήποτε άλλο σημείο εκτός των φαρμακείων.
Αυτό που έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία ακόμα και από την ίδια την απόφαση, είναι το σκεπτικό της. Σύμφωνα με αυτό, “η διάθεση των παρασκευασμάτων για βρέφη πρώτης βρεφικής ηλικίας (έως 6 μηνών) εκτός φαρμακείων μπορεί να συνδέεται με αυξημένους κινδύνους δυσεπανόρθωτης ή και ανεπανόρθωτης βλάβης της υγείας της εν λόγω ιδιαίτερα ευαίσθητης και ευπαθούς ομάδας του πληθυσμού, ιδίως σε περιπτώσεις που η διάθεση των ως άνω παρασκευασμάτων εκτός φαρμακείων, χωρίς καθοδήγηση και εποπτεία ειδικού επιστήμονος υγείας, όπως ο φαρμακοποιός, συνδυασθεί με ακατάλληλη πρακτική σίτισης ή πλημμελή συντήρηση των εν λόγω τροφίμων, δηλαδή με καταστάσεις ικανές να προκαλέσουν αύξηση της νοσηρότητας ή και θνησιμότητας των βρεφών”. Και ερωτώ: εσείς, ως πελάτης, τι εμπιστεύεστε περισσότερο: τις συνθήκες πώλησης του γάλακτος σε ένα φαρμακείο (όπου πολύ συχνά έχω δει γάλατα δίπλα σε τζαμαρίες που τις δέρνει το καλοκαιριάτικο λιοπύρι), ή τις συνθήκες πώλησης σε έναν μονίμως σκιασμένο και κλιματιζόμενο χώρο ενός σούπερ μάρκετ; Επίσης, για το ποιο γάλα θα αγοράσετε για το μωρό σας, συμβουλεύεστε τον παιδίατρο ή το φαρμακοποιό, ώστε να είναι απαραίτητη η “καθοδήγηση και εποπτεία” του δεύτερου;
Όλα αυτά μικρή σημασία θα είχαν αν αφορούσαν μόνο στις πρακτικές των φαρμακοποιών. Είναι άλλωστε αναφαίρετο δικαίωμά τους να χάσουν και τα ελάχιστα ερείσματα που τους είχαν απομείνει στην κοινωνία και να πυροδοτήσουν τον κοινωνικό αυτοματισμό, αν το επιθυμούν. Όμως, όταν όλα αυτά αφορούν σε ένα εμπορεύσιμο προϊόν πρώτης ανάγκης για πολλούς γονείς, όταν παράλληλα οι πολιτικοί αρχηγοί των κομμάτων που μετέχουν στην κυβέρνηση ψάχνουν -λένε- να βρουν πώς θα κάμψουν την αδιαλλαξία των τροϊκανών, όταν οι ίδιοι οι τροϊκανοί βλέπουν κάποια επαγγέλματα όχι μόνο να μην ανοίγουν, αλλά και να… ενισχύεται περισσότερο ο μονοπωλιακός τους χαρακτήρας με το ερμητικό σφράγισμα ακόμα και των ελάχιστων χαραμάδων ελεύθερου ανταγωνισμού, η σημασία τέτοιων πρακτικών παύει να είναι μικρή. Εσείς λοιπόν, αν ήσασταν ο Τόμσεν και μαθαίνατε ότι συνέβη αυτό το γεγονός κατά τη μέρα της άφιξής σας στην Ελλάδα για τον τακτικό “έλεγχο προόδου”, θα επιδεικνύατε διαλλακτικότητα;
Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους εξακολουθούν να βαυκαλίζονται ότι η Ελλάδα δεν είναι μια ανέλπιδη, χαμένη υπόθεση…
Αυριανιστής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου