Αν αυτή η χώρα λειτουργούσε τα τελευταία χρόνια όπως στην περίπτωση του Γ. Παπακωνσταντίνου, ίσως είχαμε γλιτώσει από καμιά 20 αριά λαμόγια που κατέκλεψαν το ελληνικό δημόσιο ή ξεπούλησαν τις προσδοκίες των Ελλήνων πολιτών. Κι εννοούμε πολιτικούς και στελέχη και από τα δύο μεγάλα κόμματα που από τη μεταπολίτευση και μετά έκαναν πάρτι και μετέτρεψαν τη χώρα σε ξέφραγο αμπέλι.
Ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, ο δημιουργός του «Τιτανικού» παραπέμπεται στη δικαιοσύνη. Όχι για τα εγκληματικά λάθη που έκανε σχετικά με την οικονομία, μαζί με τους άλλους φωστήρες της κυβέρνησης Παπανδρέου, αλλά γιατί έκανε χάρες στις εξαδέλφες του. Που μπορεί και να μην έχει κάνει τίποτε δηλαδή ή ότι έκανε να έχει παραγραφεί. Κάποιοι, πάντως, ακόμη και τώρα πιστεύουν ότι με την παραπομπή του στο Ειδικό Δικαστήριο και με την πιθανή του… μετάβαση στο διπλανό από τον Ακη κελί, θα εξυγιάνουν το πολιτικό σύστημα.
Κάποιοι νομίζουν ότι θα υπάρξει μια αυτόματη κάθαρση επειδή ο Παπακωνσταντίνου θα πάει φυλακή ή στην καλύτερη περίπτωση θα ξεφτιλιστεί διεθνώς.
Είναι άραγε η περίπτωσή του μια ακόμη προσπάθεια του πολιτικού συστήματος να ξεγελάσει τους πολίτες που ζητούν κάθαρση, τιμωρία των επίορκων πολιτικών, δημιουργία μιας καλύτερης κοινωνίας όπου θα υπάρχει δικαιοσύνη; Όπου θα υπάρχει κολασμός για όσους κλέβουν πολιτικό χρήμα ή για όσους εγκληματούν με τις πολιτικές τους.
Αν μείνει η Ελλάδα στην παραπομπή του πρώην τσάρου, τότε έχει χάσει μια χρυσή ευκαιρία. Έχει χάσει και το πολιτικό σύστημα μια ευκαιρία να αυτοκαθαρθεί και να πάει στην ελληνική κοινωνία λευκό σαν περιστέρι.
Αν ο κ. Παπακωνσταντίνου άνοιξε την πόρτα του Ειδικού Δικαστηρίου, αυτή δεν πρέπει να κλείσει ποτέ. Κι αν η κυβέρνηση που ξεκίνησε τη διαδικασία αυτή μείνει μόνο στην περίπτωσή του, τότε θα έχει και η ίδια πρόβλημα. Ο κόσμος απαιτεί πλέον καθαρές κουβέντες και δεν ξεγελιέται με Κολυμβήθρες του Σιλωάμ και θύματα ή «θύματα». Θέλει να σταματήσουν να υπάρχουν επιλογές σαν κι αυτή που έκανε ο Παπακωνσταντίνου με τη λίστα Λαγκάρντ.
Δε θέλει ανθρωποθυσίες, ζητά νέο πολιτικό σύστημα βασισμένος στην κοινωνική δικαιοσύνη, τη λογοδοσία, την καταδίκη κάθε προσπάθειας κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος. Και το πρώτο πράγμα που έχει να κάνει η κυβέρνηση είναι να ανοίξει το διάλογο για αναθεώρηση του Συντάγματος και να βγάλει από πάνω από την Ελλάδα τον ντροπιαστικό νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Καλή η προσπάθεια του Σαμαρά για την οικονομική ανασύνταξη της χώρας, αλλά υπάρχει και η πρόκληση του χτισίματος μιας νέας Ελλάδας. Σε αντίθεση με τις ανοησίες του Τσίπρα, ο πρωθυπουργός πρέπει να γίνει ο γκρεμιστής και ο χτίστης. Το έχει ανάγκη ο τόπος περισσότερο από ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου