Πληθαίνουν μέρα με τη μέρα οι φωνές που ανοικτά μιλούν πλέον για ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, ίσως και μέσα στους φθινοπωρινούς μήνες. Κι όταν εννοούμε εξελίξεις φυσικά αυτές περιλαμβάνουν τον όρο εκλογές αφού άλλο… βουλευτικό λίπος δεν έχει να κάψει η κυβέρνηση. Οι συσχετισμοί και οι παρατάξεις έχουν πλέον σταθεροποιηθεί.
Είναι η ΝΔ με την όποια σωστή ή λάθος πολιτική της, η οποία πάντως προηγείται στις δημοσκοπήσεις, κυρίως χάρη στον Αντώνη Σαμαρά.
Είναι το ΠΑΣΟΚ που βασίζει τη σωτηρία του στην πρόσδεσή του από την κυβέρνηση και ήδη τσιμπάει λίγο στα γκάλοπ. Αν φύγει από τον συνασπισμό ή αν πάμε σε εκλογές είναι άδηλο το μέλλον του άλλοτε κραταιού πολιτικού σχηματισμού.
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που τσακώνεται για τις ξαπλώστρες στα κομματικά κάμπινγκ και που αποφάσισε στο ιδρυτικό του συνέδριο να φτιάξει ένα κόμμα «σούπερ μάρκετ» το οποίο θα έχει απ’ όλα. Και φασόλια, και φακές, και μακαρόνια και μουστάρδες. Προς το παρόν δε μπορεί να δημιουργήσει ρεύμα εξουσίας, ωστόσο, καταφέρνει να προσελκύει μεγάλο μέρος του αντιμνημονιακού μετώπου.
Είναι η ΔΗΜΑΡ που ξαφνικά είδε το… αριστερό φως το αληθινό, έφυγε από την κυβέρνηση, θα καταψηφίσει όλα τα νομοσχέδια και προετοιμάζει την πρόσδεσή της στο άρμα του κ. Τσίπρα.
Είναι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες που τσιμπάνε κι αυτοί μέρος από το αντιμνημονιακό μέτωπο καθώς και το ΚΚΕ που επανακάμπτει ελαφρώς στο όνομα του «Πατερούλη».
Τέλος, είναι η Χρυσή Αυγή η οποία ασφαλώς και είναι η μεγάλη κερδισμένη. Βλέπει διπλάσια ποσοστά από τις προηγούμενες εκλογές, παίζει καλά το παιχνίδι των εντυπώσεων, ρίχνει δύο – τρεις βόμβες που ξέρει ότι θα βρουν ευήκοα ώτα, τραβάει κι ένα ξεγυρισμένο συσσίτιο εκθέτοντας όλους όσοι προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν με τα όπλα του.
Αυτό είναι το πολιτικό σκηνικό όπως διαμορφώνεται στη μέση του καλοκαιριού, με τα μπάνια του λαού να είναι σε εξέλιξη και των πολιτικών να ξεκινούν δειλά – δειλά και με πολύ διακριτικότητα.
Όμως, το οικονομικό σκηνικό και κυρίως το κοινωνικό δεν είναι και ότι καλύτερο. Θα λέγαμε ότι είναι δραματικά επιβαρυμένο, αν και δε φαίνεται διότι κρύβεται από την καλοκαιρινή ραστώνη.
Τι θα γίνει άραγε από τις αρχές Σεπτεμβρίου με το πρώτο κύμα διαθεσιμότητας; Θα ανοίξουν τα σχολεία; Θα λειτουργήσουν οι δήμοι όλης της χώρας; Τι θα γίνει με τα νοσοκομεία; Πώς θα ξαναστηθεί η ΕΡΤ, η Δημοτική Αστυνομία ή άλλοι οργανισμοί και φορείς που αν και χρειάζονται αναδιάρθρωση είναι και απαραίτητοι; Αν κρίνουμε από την πορεία της δημόσιας τηλεόρασης, τα πράγματα δεν είναι ευοίωνα.
Αν όλοι όσοι χάνουν τις δουλειές τους έτσι ξαφνικά βγουν στους δρόμους ή πάμε σε γενικευμένες απεργιακές κινητοποιήσεις, αυτό θα είναι το πρώτο καρφί στον Σταυρό του Μαρτυρίου. Διότι, μην ξεχνάμε ότι από Σεπτέμβριο πρέπει να γίνει το δεύτερο κύμα διαθεσιμότητας – απολύσεων. Που θα τους βρουν όταν ήδη στο πρώτο βγήκαν την τελευταία στιγμή 80 για να ικανοποιήσουν την τρόικα;
Μην ξεχνάμε επίσης ότι από Σεπτέμβριο ξεκινά ο φορολογικός Γολγοθάς για πάνω από 5,5 εκατ. Έλληνες. Θα κληθούν να πληρώσουν φόρους εισοδήματος, ακινήτων, χαράτσια, αυξήσεις στη ΔΕΗ κι ένα σωρό άλλες επιβαρύνσεις. Όταν μάλιστα για τους περισσότερους πολίτες οι μισθοί και οι συντάξεις είναι πετσοκομμένοι. Και σαν να μη φτάνουν όλα αυτά η τρόικα θα πιέσει για νέα μέτρα αφού το χρηματοδοτικό κενό για του χρόνου έχει προσδιοριστεί κοντά στα 4 δις ευρώ. Που μπορεί να είναι μεγαλύτερο αφού είναι σίγουρο ότι δε θα έχουν να πληρώσουν όλοι οι Έλληνες τους φόρους που τους ζητούνται.
Αυτό λοιπόν το εκρηκτικό οικονομικό – κοινωνικό μείγμα έρχεται να συνδεθεί με την οριακή κυβερνητική πλειοψηφία. Πώς θα περάσουν άλλα κρίσιμα νομοσχέδια από τη Βουλή; Για παράδειγμα: Σκεφτείτε να πάει τροπολογία που θα επιτρέπει τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Θα γίνει χαμός. Όχι 151 δε θα ψηφίσουν αλλά θα ψάχνουν τους βουλευτές κάτω από τα γραφεία τους.
Η κυβέρνηση έχει να αντιτάξει την υπόσχεση των ξένων ότι από το 2014 θα υπάρξουν κι άλλα πακέτα βοήθειας ή ακόμη και κούρεμα χρέους. Επίσης, ότι η χώρα βαδίζει σε πλεονασματικό προϋπολογισμό μετά από πολλά χρόνια αλλά κι ότι κάποιες αποκρατικοποιήσεις μπορούν να γίνουν και να προσελκύσουν επενδυτές. Είναι όμως, αυτά ικανά να αντιστρέψουν τη λαϊκή οργή όταν μάλιστα η ανεργία αυξάνεται και τα εισοδήματα μειώνονται; Και μπορεί το κύμα του τουρισμού να αλλάξει το κλίμα, αφού οι περισσότεροι τουρίστες δε σημαίνουν και γεμάτα πορτοφόλια;
Για τα παραπάνω όλο και περισσότεροι Έλληνες πιστεύουν ότι οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Αν θα επιλέξει η κυβέρνηση να πάει σε εκλογές και να «αναβαπτιστεί» ώστε να προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις ή αν θα εξαναγκαστεί σε πρόωρες κάλπες, κανείς δεν το γνωρίζει. Αλλά σίγουρα, όλα τα πράγματα στη ζωή έχουν ένα ρίσκο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου