Η μεταπολιτευτική ευημερία μας τροφοδοτήθηκε από δανεικά και «πιστοποιήθηκε» από δουλειές του... σαλονιού. Ολοι ήθελαν να σπουδάσουν στο πανεπιστήμιο για να βρουν μία δουλειά στην οποία το μυαλό είναι το βασικό εργαλείο εξάσκησής της, να κάνουν λεφτά και να ανέβουν κοινωνικό status. Για τον λόγο αυτό η συντριπτική πλειοψηφία των αποφοίτων Γυμνασίου προχωρούσε στο Γενικό Λύκειο, που έδινε πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αντίθετα, όποιος διάλεγε την επαγγελματική εκπαίδευση εθεωρείτο σκράπας στα μαθήματα.
Η οξύτατη οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων και η υψηλή ανεργία των πτυχιούχων ΑΕΙ άλλαξε τα δεδομένα και επηρέασε και τις επιλογές των 15χρονων, στρέφοντας αρκετούς προς την επαγγελματική εκπαίδευση. Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, το 2011-12 στα Επαγγελματικά Λύκεια (ΕΠΑΛ) ήταν εγγεγραμμένοι 90.117 μαθητές και το 2010-11 85.351 (αύξηση 5,6%). Μεγαλύτερη ήταν η αύξηση –17,1%– στις Επαγγελματικές Σχολές, όπου το 2011-12 εγγεγραμμένοι ήταν 15.340 μαθητές από 13.096 το προηγούμενο έτος. Μάλιστα, είναι εντυπωσιακό ότι στις ΕΠΑΣ παρακολουθούσαν φέτος μαθήματα πτυχιούχοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης επιδιώκοντας να μάθουν μία τέχνη. Συνολικά, το 2011-12 το 30% των νέων 15-18 ετών επέλεξε επαγγελματικά σχολεία και το 70% τα Γενικά Λύκεια.
Μήπως όμως αυτά τα παιδιά πέφτουν θύμα της υποβάθμισης της επαγγελματικής εκπαίδευσης κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών; Παρότι υπάρχουν κοιτίδες καλής δουλειάς, τα ΕΠΑΛ τα τελευταία χρόνια φυτοζωούν στον βούρκο της μετριότητας. Οι περισσότεροι μαθητές δεν ενδιαφέρονται για τα τεχνικά μαθήματα, απλώς θέλουν το πτυχίο επιπέδου 2 που δίνει το ΕΠΑΛ και πάλι ως τυπικό προσόν. «Δεν μπορούν να κάνουν με ευχέρεια τις 4 πράξεις, αγνοούν πολλές λέξεις της γλώσσας μας, δυσκολεύονται να κατανοήσουν ένα κείμενο, δεν έχουν ιδέα από στοιχειώδη Ιστορία, Γεωγραφία, Φυσική κ.λπ. Για ξένες γλώσσες ούτε λόγος», λέει ένας έμπειρος καθηγητής των ΕΠΑΛ.
Οσο για τους εκπαιδευτικούς των ΕΠΑΛ, οι των γενικών μαθημάτων είναι αδύνατο να κάνουν αξιοπρεπές μάθημα. Οσο για τα τεχνικά μαθήματα ειδικότητας, η ύλη είναι... Πολυτεχνείου για το επίπεδο των μαθητών και οι καθηγητές κάνουν εκπτώσεις ώστε οι μαθητές να μπορούν να παρακολουθήσουν. Στα εργαστήρια διδάσκουν και τεχνικοί που δεν έχουν πτυχίο ανωτάτης σχολής. Αλλά συνήθως δεν έχουν ούτε και εμπειρία εργασίας, γιατί είτε έχουν κάνει άλλα επαγγέλματα πριν γίνουν «καθηγητές» είτε οι γνώσεις τους είναι πια ξεπερασμένες.
Τα παραπάνω δικαιολογούν την απόφαση η «προσφορά» του υπ. Παιδείας στο πρόγραμμα διαθεσιμότητας - κινητικότητας να είναι οι συνολικά 2.472 καθηγητές τεχνολογικών ειδικοτήτων που υπηρετούν σε ΕΠΑΛ; Σίγουρα όχι, εάν δεν υπάρξει παράλληλα ένα σχέδιο για αναβάθμιση της δημόσιας τεχνολογικής - επαγγελματικής εκπαίδευσης. Θα υπάρξει; Η «θυσία» θα πιάσει τόπο;
Του Απόστολου Λακασά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου