Ο Ερντογάν πληρώνει την αλαζονεία του. Η πολυεθνική και πολυθρησκευτική Τουρκία οδηγήθηκε από τον επίδοξο νέο Σουλτάνο σε εντυπωσιακούς ρυθμούς ανάπτυξης. Πρόκειται για μια φούσκα βασισμένη σε τέσσερα πράγματα: κλεμμένες πατέντες, ανασφάλιστη εργασία, μέτριας έως κακής ποιότητας προϊόντα και πολύ σουνίτικο χρήμα, από τις ίδιες πηγές με την διεθνή ισλαμική τρομοκρατία. Από τη Σαουδική Αραβία, την «μητέρα του κακού» και τα άλλα μεσαιωνικά αραβικά καθεστώτα. Φούσκα – ξεφούσκα όμως, δημιούργησε πλούτο, κυκλοφόρησε ρευστό και φτιάχτηκαν «τζάκια». Στις μεγάλες μητροπόλεις μια τεράστια σε αριθμό νεολαία, σπούδασε, γεύτηκε μια άλλη ζωή και διψά για ελευθερίες.
Τι πιο λογικό η ευμάρεια να συνοδευτεί από μια ζωή πιο άνετη αλλά και πιο φιλελεύθερη. Ο Ερντογάν όμως εντείνει τις μαύρες μεταρρυθμίσεις, που οδηγούν την Τουρκία κατευθείαν στην Σαρία. Μαντήλα και στα Πανεπιστήμια, απαγόρευση των φιλιών δημοσίως (!), απαγόρευση του…κραγιόν στις Τουρκικές Αερογραμμές και τώρα περιορισμοί και στην κατανάλωση αλκοόλ. Λεπτομέρειες; Όχι και τόσο. Προκαλούν, μαζί με τις κραυγαλέες ανισότητες, έντονη αντίδραση στους νέους.
Ενώ ο Ερντογάν πληρώνει ήδη βαρύ τίμημα για τον εναγκαλισμό του, ως συνεργός, με την Αλ Κάϊντα στη Συρία, δεν μεσανατολικοποιεί μόνο την εξωτερική πολιτική της χώρας του, κάνοντας την μέρος του προβλήματος, αλλά οδηγεί την Τουρκία πίσω στο σκοτάδι του σουνίτικου φανατισμού.
Στην χώρα όμως, εκτός από τους εξεγερμένους Κούρδους, που ακόμη δεν έχουν παραδώσει ούτε σουγιά κολοκοτρωνέϊκο, εκτός από τους «κοσμικούς» κεμαλικούς, ελάχιστους οικολόγους και δυτικότροπους διανοούμενους υπάρχουν και οι μεγάλες μάζες των Αλεβιτών. Είναι το πιο φιλελεύθερο κομμάτι της κοινωνίας, προερχόμενοι από τον ίδιο κλάδο με τους μισητούς Σιίτες, όμως είναι σχεδόν κατ’ επίφαση μουσουλμάνοι. Αυτοί ανησυχούν περισσότερο απ’ όλους για το ξεδίπλωμα της σκληρής ισλαμικής ατζέντας από τον Ερντογάν, γιατί ιστορικά έχουν υποστεί αλλεπάλληλες σφαγές και συνεχείς διώξεις σε όλα τα επίπεδα.
Η κυβέρνηση των ισλαμιστών έχει ξεκινήσει κοντά στο χωριό Γκαρίπσε την κατασκευή μιας τεράστιας, τρίτης, γέφυρας που θα ενώνει την Ευρώπη με την Ασία. Προγραμματίζουν δε τα εγκαίνια της για την 29η Μαΐου 2015, για να μην έχουμε αμφιβολίες για το τι συγκινεί τον Ερντογάν, που έχει δηλώσει πόσο μισεί τους Έλληνες.
Μάλιστα της έχουν ήδη δώσει το όνομα του Σουλτάνου Γιαβούζ Σελίμ, του πατέρα του Σουλεϋμάν του Μεγαλοπρεπούς, του ολίγον σεινάμενου και κουνάμενου, αν γίνομαι αντιληπτός αλλά αυτό δεν σας το δείχνει το σήριαλ, όπως ούτε τις σφαγές. Αυτός λοιπόν, ο Σελίμ, ήταν μέγας χασάπης, ξεκλήρισε δεκάδες χιλιάδες Αλεβίτες. Έρχεται λοιπόν ο Ερντογάν κι αφού απέλυσε εκατοντάδες στελέχη Αλεβίτες από τις Ένοπλες Δυνάμεις, αφού εφαρμόζει μέρα με την μέρα σκληρή ισλαμική αντζέντα στην όλη κοινωνία, αφού γίνεται συνεργός στην γενοκτονία των Αλεβιτών της Συρίας, αγκαλιά, στην ίδια συμμορία με την Αλ Κάϊντα, τρίβει στα μούτρα των εκατομμυρίων Αλεβιτών της Τουρκίας μια προσβολή, δίνοντας το όνομα του σφαγέα τους στην νέα γέφυρα, σύμβολο, όπως λέει, των επιτευγμάτων και της προοπτικής της Τουρκίας.
Η ανάπλαση λοιπόν της Πλατείας Ταξίμ ήταν η αφορμή. Στην αρχή βγήκαν κάτι οικολόγοι, αστοί, νοικοκύρηδες που θίγονται οι γειτονιές τους αλλά η μεγάλη μάζα είναι οι Αλεβίτες κι οι κύριες αιτίες τα παραπάνω.
Θυμηθείτε δε και την αλαζονική απρέπεια του Ερντογάν πέρυσι όταν χλεύαζε πως «η Ελλάδα άπλωσε μαντήλι ζητιανιάς». Τώρα είδε να εξεγείρονται εναντίον του σε 48 πόλεις, ενώ στο επικίνδυνο παιχνίδι του στη Συρία δέχθηκε φρονηματισμό από την Ουάσιγκτον και βλέπει τις δυνάμεις του Συριακού Στρατού να πετσοκόβουν αυτούς που διευκόλυνε, στήριξε και χρηματοδότησε, τα καθάρματα του λεγόμενου «Ελεύθερου Συριακού Στρατού». Ένα κατσαπλιάδικο συνονθύλευμα από πάσης προέλευσης μουτζαχεντίν, τρομοκράτες φονιάδες και πλιατσικολόγους, τους οποίους οι στρατιώτες του Άσαντ σκοτώνουν πια σαν μπεκάτσες.
Στους δρόμους προστέθηκαν στους Αλεβίτες, τους νοικοκυραίους και τους οικολόγους, οι Κεμαλικοί φασίστες, ακροαριστεροί, πλιατσικολόγοι και άλλοι, χωρίς όμως ηγεσία της προκοπής. Ο Ερντογάν έχει την υποστήριξη της μεγάλης μάζας των αγράμματων και θρησκόληπτων σουνιτών, απείλησε δε να τους κινητοποιήσει ενάντια στους διαδηλωτές. Αν αποπειραθώ πρόβλεψη, θα σας πω πως ο Ερντογάν θα επιβληθεί προσωρινά και θα εκτονώσει την κατάσταση. Η Τουρκία θα κάνει άλλο ένα βήμα προς το σκοτάδι και ο ισλαμοφασίστας Πρωθυπουργός θα προχωρήσει πιο επίμονα προς το νέο χαλιφάτο, που ονειρεύεται, εντείνοντας έτσι τις αντιδράσεις της άλλης Τουρκίας. Αυτή, η άλλη Τουρκία, δεν έχει μόνο Αλεβίτες, κοσμικούς κεμαλικούς, λίγους οικολόγους κι αριστερούς. Έχει και κρυπτοχριστιανούς, όπως και μεγάλες μάζες με απροσδιόριστη ταυτότητα. Αρκετοί με επίγνωση της ελληνικής ή αρμένικης καταγωγής τους και του ιστορικά πρόσφατου βίαιου εξισλαμισμού τους. Άνθρωποι μορφωμένοι, επιτυχημένοι, που θεωρούν δεσποτικό παραλογισμό να κυνηγάς τα φιλιά των ερωτευμένων και να θες να φτιάξεις ομοίωμα οθωμανικού στρατοπέδου στο κέντρο της Βασιλεύουσας.
Και βέβαια μην ξεχνάτε ότι ο πιο οργανωμένος και δυναμικός παίκτης, που ακόμη έχει όλα του τα όπλα με το δάχτυλο στη σκανδάλη, παρατηρεί άγρυπνα: οι Κούρδοι.
Μπορεί ο επίδοξος Σουλτάνος να τρομοκρατήσει προσωρινά τους διαδηλωτές, να επιβάλλει κι άλλες μεταρρυθμίσεις – άλματα στο σκοτεινό παρελθόν. Μπορεί να φτιάξει την γέφυρα του, βαφτίζοντας την με το όνομα του σφαγέα των Αλεβιτών. Από κάτω της όμως περνάει ο Βόσπορος. Έχουν πνιγεί στα νερά του αλαζονείες μεγαλύτερες από αυτήν του Υβριστή Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν…
Εμείς τί κάνουμε; Μύθος που βαρέθηκα να διαβάζω, πως η Τουρκία όταν έχει εσωτερικά προβλήματα τα εξάγει και μπορεί να αποπειραθεί τετελεσμένα σε βάρος μας. Η Ιστορία δεν το επιβεβαιώνει. Το 1974 η Τουρκία δεν είχε ιδιαίτερα εσωτερικά προβλήματα. Απλά μας βρήκε μπόσικους.
Οι Τούρκοι είναι «σιγουρατζήδες». Αν δεν είσαι πισθάγκωνα δεμένος και να σε κρατούν Άγγλοι κι Αμερικανοί και με ηλίθια ηγεσία, δεν τολμούν. Αν εκπέμψεις όμως το μήνυμα της αδυναμίας, του φόβου, τότε προκαλείς την επιθετικότητα τους. Άρπαγες ήρθαν από τη στέπα κι έτσι έμειναν. Ένα «μη έθνος» οικοδομημένο πάνω στο πλιάτσικο και την Γενοκτονία, όπου τους έπαιρνε όμως. Χρέος μας λοιπόν η αποτροπή, η επαγρύπνηση. Γι’ αυτό πρέπει τάχιστα, χθες, να αναστρέψουμε το κλίμα στις Ένοπλες Δυνάμεις, να αποκαταστήσουμε τον σκληρό πυρήνα της Εθνικής Κυριαρχίας μας, ηθικά και υλικά. Όχι αύριο, χθες! Να εκπέμπουμε άγρυπνα και σταθερά το μήνυμα πως μνημόνιο – ξεμνημόνιο, αν τολμήσουν, θα φάνε χώμα. Πολύ περισσότερο με μια στρατιά μειονότητες να βράζουν πίσω τους.
Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου