Πόσες φορές έχουμε ακούσει τη φράση «πάλι τα ίδια πρόσωπα στην κυβέρνηση»; Κι όμως, οι κυβερνώντες δεν τολμούν να ανοίξουν το κλειστό επάγγελμα του πολιτικού και δη του επαγγελματία βουλευτή και υπουργού.
Αν ρίξει κανείς μια ματιά στην κυβέρνηση θα διαπιστώσει ότι ειδικά το ΠΑΣΟΚ η ανακύκλωση των ίδιων προσώπων είναι χαρακτηριστικό του κόμματος. Θα πει κανείς: Μα και ποιους να βάλει, ποιους να προτείνει; Αν είχε τα κότσια ο κ. Βενιζέλος θα τολμούσε να βάλει νέους, ακόμη και εξωκοινοβουλευτικούς.
Όμως, δείχνει με τις επιλογές του ότι και δεν έχει στήριξη από την κοινωνία και από σοβαρούς ανθρώπους με θέληση για προσφορά αλλά και ότι είναι δέσμιος των συσχετισμών μέσα στο μικρό του κόμμα.
Και να μας το θυμηθείτε, περισσότερο θα χάσει το ΠΑΣΟΚ από τη συμμετοχή στην κυβέρνηση παρά θα κερδίσει. Διότι ο κόσμος έχει σιχαθεί να τους βλέπει και τους καταδίκασε με τον πλέον ηχηρό τρόπο πριν ένα χρόνο.
Για παράδειγμα ο Μ. Χρυσοχοϊδης. Άνθρωπος όλων των προέδρων του ΠΑΣΟΚ. Με το Σημίτη υπουργός, μετά με τον Γ. Παπανδρέου και τώρα με τον Βενιζέλο που υποτίθεται ότι τσακώθηκε, ήταν έτοιμος να φύγει αλλά τα ξαναβρήκαν. Ο νέος υπουργός Υποδομών λοιπόν είναι από τους ανθρώπους που «έχει φάει στη μάπα» ο κόσμος και δεν ήθελε να τους ξαναδεί. Κι όμως, τώρα θα τον βλέπουν συνέχεια μπροστά τους. Έναν πολιτικό που βγήκε πέρυσι βουλευτής στο τσακ κι αυτό γιατί επέμεινε να φτιάξει τα κέντρα κράτησης μεταναστών, ένα πρόβλημα που άγγιζε τον κόσμο.
Άλλο παράδειγμα η Εύη Χριστοφιλοπούλου, υφυπουργός Παιδείας με τη Διαμαντοπούλου, όταν δεν υπήρχαν φωτοτυπίες στα σχολεία. Αποτυχημένη, εξελέγη κι αυτή μετά βίας στο υπόλοιπο Αττικής, εκεί που αποχώρησε ο Θ. Πάγκαλος. Γιατί δηλαδή κάποιος που δεν πρόσφερε τίποτε πρέπει να τον ξαναδούμε; Επειδή στήριξε τον Βενιζέλο ένα χρόνο τώρα και ήταν το δεκανίκι του στο κόμμα που παραπαίει; Έλεος.
Τι να πει κανείς για τη Φ. Γεννηματά. Πορφυρογέννητη, έχοντας ένα επώνυμα βαρύ σαν ιστορία, πάνω σ’ αυτό έκτισε πολιτική καριέρα και τη βλέπουμε χρόνια τώρα ως υπουργό ή υπερνομάρχη, χωρίς πάντως να έχει καταγράψει μεγάλες επιτυχίες και σοβαρό έργο. Γιατί κι αυτήν θα έπρεπε να την ξαναδούμε μπροστά μας σα ντάμα μπαστούνι; Και τι θα προσφέρει άραγε στο Πεντάγωνο ένας άνθρωπος που δεν ξέρει ούτε ποιος είναι ο λοχίας;
Και γιατί θα πρέπει να ανεχθούμε και πάλι τον Γ. Μανιάτη, τον Κεγκέρογλου και κυρίως τον Π. Καψή, όλοι τους με συμμετοχή σε προηγούμενες κυβερνήσεις; Χάθηκαν οι νέοι, οι άξιοι, οι εκτός ΠΑΣΟΚ;
Όμως, τι καλύτερο να περιμένει κανείς από ένα κόμμα που δε λέει να ξεφορτωθεί βαρίδια του παρελθόντος όπως ο αρχηγός του; Εδώ και 20 χρόνια βλέπουμε μπροστά μας «φάντη μπαστούνι» τον κ. Βενιζέλο. Τον αποδοκιμάσαμε, παρ’ ολίγο να μη βγει ούτε βουλευτής, κι όμως, αυτός εκεί. Να φαίνεται στα κανάλια, να παραγοντίζει, να κάνει παρεμβάσεις.
Μη νομίζετε ότι και η ΝΔ δεν έχει τέτοια προβλήματα. Όμως, η ΝΔ έλυσε τα προβλήματά της με το πρόσφατο παρελθόν, έδιωξε όσους πλήγωσαν την παράταξη και έκανε νέο ξεκίνημα πέρυσι ως πρώτο κόμμα στις εκλογές.
Κάποτε, ωστόσο, πρέπει όλοι να το καταλάβουν. Ο κόσμος θέλει άφθαρτα πρόσωπα, νέα πρόσωπα που θα έχουν κάτι να δώσουν στην πατρίδα. Όχι «καμένους» που και να θέλουν να προσφέρουν δεν τους πιστεύει πλέον ο λαός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου