Η ευθύνη για τις μεταρρυθμίσεις

Προφανώς δεν έχουν όλοι αντιληφθεί ότι η χώρα μας έχει αναλάβει έναντι των πιστωτών της ορισμένες συμβατικές υποχρεώσεις, οι οποίες θα πρέπει να τηρούνται, γιατί, σε διαφορετική περίπτωση, θα τίθεται σε κίνδυνο η εκταμίευση των δανειακών δόσεων. Με άλλα λόγια, η μη επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί στο πλαίσιο του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες για την ελληνική οικονομία. Θα πρέπει, όμως, όχι μόνο η Ν.Δ., αλλά και οι άλλοι δύο κυβερνητικοί εταίροι, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ., να αντιληφθούν ότι η πορεία της χώρας εξαρτάται από την επίτευξη των στόχων και την προώθηση των μεταρρυθμίσεων
που είναι αναγκαίες στην προσπάθεια για την ανάκαμψη. Είναι γεγονός ότι το πρόγραμμα αξιολόγησης του Δημοσίου δεν προχώρησε, με ευθύνη του προερχόμενου από υπόδειξη της ΔΗΜ.ΑΡ. αρμόδιου υπουργού. Δεν είναι δυνατόν, όμως, μια κυβέρνηση να μη μπορεί να καταργήσει τις υπηρεσίες που δεν προσφέρουν κανένα έργο, να μη μπορεί να απομακρύνει τους υπαλλήλους που δεν αποδίδουν ή έχουν διοριστεί με πλαστά πιστοποιητικά, ούτε ακόμα και τους επίορκους, και να μην επιβραβεύει τους ικανούς.
Εφόσον δεν γίνονται όλα αυτά, είναι επόμενο να οδηγούμαστε σε σκληρές και επώδυνες λύσεις, προκειμένου να καλυφθεί ο στόχος των 2.000 απολύσεων έως το τέλος Ιουνίου. Ο πρωθυπουργός απέδειξε ότι διαθέτει την πολιτική βούληση να τολμήσει μια γενναία μεταρρύθμιση στην ΕΡΤ, παρουσιάζοντας ένα σχέδιο εξυγίανσης που προβλέπει τη μετατροπή της από αμαρτωλό σύμβολο αδιαφάνειας και σπατάλης σε μια νέα δημόσια ραδιοτηλεόραση, όχι κρατική, με λιγότερο προσωπικό που θα επιλεγεί με τα αυστηρά κριτήρια του ΑΣΕΠ. Δυστυχώς, η στείρα άρνηση στις μεταρρυθμίσεις είχε ως συνέπεια μια εξέλιξη με θύματα δικαίους και αδίκους. Αυτό που πρέπει να γίνει, όμως, σαφές είναι ότι, ανεξάρτητα από την όποια ανάγκη για καλύτερη πολιτική λειτουργία της κυβέρνησης, ο εκσυγχρονισμός του Δημοσίου αποτελεί ζήτημα επιβίωσης της οικονομίας.