Νομίζω ότι πρέπει πλέον ο Γ. Παπανδρέου να αρχίσει να ζητά... δικαιώματα από τον Αλέξη Τσίπρα.
Ίδιες εκφράσεις, ίδιες υποσχέσεις, ίδια συνθήματα. Και κυρίως περιγραφή του «τι», αλλά ποτέ του «πώς».
Λες και όλα γίνονται, αρκεί να τα ανακοινώσουμε.
Έτσι, από την Θεσσαλονίκη, ο κ. Τσίπρας παρουσίασε το πρόγραμμά του για την παραγωγική ανασυγκρότηση της Ελλάδας.
Για σχέδιο εθνικής ανάτασης είχε μιλήσει ο κ. Παπανδρέου τον Σεπτέμβριο του 2009, επίσης από τη Θεσσαλονίκη.
«Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια», είπε ο κ. Τσίπρας. «Ήρθα για να σας καλέσω να σχεδιάσουμε και να δημιουργήσουμε μαζί την Ελλάδα που ονειρευόμαστε. Να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα».
«Είμαι έτοιμος να πάρω αποφάσεις», είχε πει ο κ. Παπανδρέου. «Να αλλάξουμε την πορεία αυτής της χώρας. Να αλλάξουμε την πορεία μαζί».
«Συγκρούονται δύο αντιλήψεις στη χώρα μας», είπε χθες κατά τη συνέντευξη Τύπου ο κ. Τσίπρας. «Η μία λέει ότι η Ελλάδα δεν έχει καμιά δυνατότητα διαπραγμάτευσης (σ.σ. και επομένως περικοπές) και η άλλη ότι η κρίση είναι ευρωπαϊκή» και επομένως (όπως είπε σε άλλο σημείο της συνέντευξης) η ουσία βρίσκεται στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας (σ.σ. άρα επενδύσεις).
«Σήμερα συγκρούονται δύο διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις για τη χώρα μας και την πολιτική. Μία αντίληψη που μιλά για περικοπές και μία που μιλά για επενδύσεις», είχε πει ο κ. Παπανδρέου όταν από την Θεσσαλονίκη είχε αναλύσει το διακύβευμα των εκλογών του Οκτωβρίου 2009.
Ο κ. Τσίπρας πρότεινε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας με 8 στόχους:
1. Την άμεση ανύψωση ασπίδας προστασίας στην κοινωνία, ώστε να αναχαιτισθεί η εξελισσόμενη ανθρωπιστική κρίση,
2. Τη μείωση της ανεργίας με γρήγορους ρυθμούς,
3. Την εξασφάλιση των αναγκαίων κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών, με την αύξηση της δημόσιας χρηματοδότησης για την εκπαίδευση, την υγεία και την κοινωνική προστασία,
4. Την επάρκεια της χώρας σε τρόφιμα, φάρμακα και καύσιμα.
5. Τη μείωση της ελλειμματικότητας της οικονομίας,
6. Την υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου προγράμματος προστασίας των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος,
7. Την ανάπτυξη των δημόσιων μαζικών μεταφορών και ιδιαίτερα του σιδηροδρόμου σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά και των συνδυασμένων και των οδικών δημόσιων μεταφορών. Όπως και των θαλάσσιων μεταφορών ανάμεσα στα νησιά. Με την ίδρυση δημόσιου-κοινωνικού ακτοπλοϊκού φορέα.
8. Την περαιτέρω ενίσχυση της ναυτιλίας.
Παράλληλα, υποσχέθηκε την προοδευτική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, την καθιέρωση πλήρους και καθολικού ηλεκτρονικού περιουσιολογίου και την αναδιοργάνωση, τον εκσυγχρονισμό και τη στελέχωση των εφοριών με εξειδικευμένο προσωπικό.
Και ο Παπανδρέου (τον Σεπτέμβριο του 2009, για να μην ξεχνιόμαστε):
1.Στήριξη του εισοδήματος. Με αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό. Έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης. Μέτρα προστασίας των δανειοληπτών. Πάγωμα των τιμολογίων των ΔΕΚΟ για ένα χρόνο.
2. Ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας. Με αύξηση των δημοσίων επενδύσεων στο 4% του ΑΕΠ από τον πρώτο προϋπολογισμό και επιτάχυνση του ΕΣΠΑ. Ένεση ρευστότητας στην αγορά. Αλλαγή του ΤΕΙΡΕΣΙΑ. Βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
3. Προστασία και ενίσχυση της απασχόλησης και στήριξη των ανέργων.
4. Νοικοκύρεμα στα δημόσια οικονομικά με την καταπολέμηση της σπατάλης και την ενίσχυση των φορολογικών εσόδων.
Ακούσαμε δηλαδή τα ίδια. Σα να μην πέρασε μια μέρα από τον καιρό που… λεφτά υπήρχαν.
Τα ίδια και για την πράσινη ανάπτυξη και τα ενεργειακά σχέδια (με τον ορυκτό πλούτο ο κ. Παπανδρέου ασχολήθηκε στην περσινή ΔΕΘ και ο κ. Τσίπρας στη φετινή).
Κι’ αν ο Παπανδρέου το 2009 ασχολήθηκε με την Ολυμπιακή και τον ΟΤΕ, ο κ. Τσίπρας φέτος ασχολήθηκε με την Αγροτική και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
Θυμάστε; Για την Ολυμπιακή είχε πει πως θα υπάρξει συνεργασία του Δημοσίου με τον ιδιωτικό φορέα (!) και για τον ΟΤΕ ότι επιδίωξή του ήταν να τον επαναφέρει υπό δημόσιο έλεγχο!
Αξίζει να θυμηθούμε αυτούσια την απάντηση που έδωσε στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου:
«Σε ό,τι αφορά τις ΔΕΚΟ, Ολυμπιακή και ΟΤΕ, έχουμε τις θέσεις μας. Βεβαίως, υπάρχουν νέα δεδομένα, αλλά οι θέσεις μας είναι ότι για τη μεν Ολυμπιακή, εμείς έχουμε προτείνει τη συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού φορέα και τη συμμετοχή του Δημοσίου στην Ολυμπιακή. Και παράλληλα, τη συμμετοχή για τα πιθανά μελλοντικά κέρδη, αλλά βεβαίως και για τις καθολικές υπηρεσίες, σε μια στρατηγική ανάπτυξης αυτού του φορέα.
Σε ό,τι αφορά τον ΟΤΕ, θέλω να σας πω ένα παράδειγμα για την αρνητική στάση που είχαμε πάρει. Ένα παράδειγμα είναι ότι από τα μέτρα και μόνον, τα μέτρα που εξαγγέλλει σήμερα ο κ. Καραμανλής – όσο αξιόπιστα μπορεί να θεωρεί κανείς αυτά που λέγονται από την κυβέρνηση μετά από έξι χρόνια, αλλά ας πούμε ότι αυτά τα μέτρα θέλει πραγματικά να τα πάρει – ξέρετε ποια είναι, από τους δικούς μας υπολογισμούς, τα έσοδα με το πάγωμα των μισθών, για το οποίο μιλάει; Περίπου 360 εκατομμύρια ευρώ. Τα κέρδη του πρώτου εξαμήνου του ΟΤΕ φέτος, ξέρετε ποια είναι; Είναι 300 εκατομμύρια ευρώ.
Σκεφθείτε λοιπόν την ουσιαστικότερη συμμετοχή του Δημοσίου και για να έχουμε κέρδη από μια κερδοφόρα επιχείρηση, αλλά και για να έχουμε έναν στρατηγικό έλεγχο, για τις αποφάσεις τις οποίες πρέπει να πάρουμε στον κρίσιμο τεχνολογικό τομέα των τηλεπικοινωνιών, των ευρυζωνικών δικτύων, της πρόσβασης του κάθε πολίτη στην κοινωνία της πληροφορίας, και στην δική μας παρουσία, την ελληνική παρουσία, στα Βαλκάνια.
Γι’ αυτό θα είμαστε σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης με την Deutsche Telekom, ώστε πράγματι να μπορέσουμε να δούμε, πώς θα έχει και πάλι το ελληνικό Δημόσιο ουσιαστικό λόγο σε αυτή την επιχείρηση».
Είδατε τίποτε από όλα αυτά;
Ε, ούτε από αυτά που είπε χθες και προχθές ο Αλέξης θα δείτε.
Διότι, όπως ο Παπανδρέου με την Ολυμπιακή και τον ΟΤΕ, έτσι και ο Αλέξης με την ΑΤΕ και το Τ.Τ. είπε πως θα τα επαναφέρει υπό δημόσιο-κοινωνικό έλεγχο.
Τα ίδια και για τις τράπεζες. Το ΠΑΣΟΚ έλεγε πριν από τις εκλογές του 2009 πως δεν θα διστάσει να τις κρατικοποιήσει.
Στη Θεσσαλονίκη ο κ. Παπανδρέου είχε πει: «Είναι απαραίτητο, ο τραπεζικός κόσμος και οι τράπεζες στη χώρα μας, να αναπροσανατολιστούν, να στηρίξουν την ανάπτυξη και να συμβάλουν σε μια δίκαιη αναδιανομή του πλούτου. Και βέβαια, για να στηριχθεί το σύστημα σε αυτή την κατεύθυνση, πρέπει να έχουμε πιστεύω έναν ισχυρό πυλώνα, όπου θα έχει λόγο το Δημόσιο και θα μπορεί να συμβάλει και στον ανταγωνισμό, και στον καθορισμό της στρατηγικής μας σε αυτό τον τομέα».
Προχθές, ο κ. Τσίπρας δεσμεύθηκε για τη δημιουργία δημόσιας Τράπεζας ειδικού σκοπού για τη χρηματοδότηση επιχειρήσεων, κάνοντας αναφορά και σε προτάσεις νόμου «νέας σεισάχθειας» για τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις και τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Δηλαδή, θα ξαναψηφιστεί ο νόμος Κατσέλη – τον οποίο, στο μεταξύ, η Λούκα μπορεί να έχει βελτιώσει!
Και όπως ο κ. Παπανδρέου διακήρυσσε πως οι αποκρατικοποιήσεις είναι ξεπερασμένη συνταγή, έτσι και ο κ. Τσίπρας μας είπε πως δεν θα επιτρέψει την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Όπως ο κ. Παπανδρέου υποσχέθηκε σειρά εξεταστικών (τις οποίες συνέστησε χωρίς κανένα αποτέλεσμα), έτσι και ο κ. Τσίπρας μίλησε για ερωτήσεις και αιτήσεις κατάθεσης εγγράφων σχετικά με σκάνδαλα που φθάνουν ακόμη και στο 1997!
Προχθές, ο κ. Τσίπρας είπε πως θα επαναδιαπραγματευτεί τη δανειακή σύμβαση, διεκδικώντας ένα μορατόριoυμ στην πληρωμή των τόκων του εξωτερικού χρέους για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, καθώς και τη διαγραφή σημαντικού μέρους από το υπόλοιπο και την αποπληρωμή του με ρήτρα ανάπτυξης, όπως ακριβώς συνέβη και για τη Γερμανία, το 1953.
Και επέμεινε πως κάτι τέτοιο είναι εφικτό.
«Εμείς θα διαπραγματευτούμε σκληρά για το συμφέρον του τόπου. Και ξέρουμε να διαπραγματευόμαστε, το έχουμε αποδείξει και θα το καταφέρουμε», μας είχε διαβεβαιώσει και ο κ. Παπανδρέου.
«Αλλάζουμε το μοντέλο άσκησης ενεργειακής πολιτικής», είπε ο κ. Τσίπρας.
«Θα καταθέσουμε μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου το νέο εθνικό ενεργειακό σχέδιο, εδώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση», είχε πει ο κ. Παπανδρέου.
Για Ταμείο Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης, μίλησε ο κ. Τσίπρας.
Δημιουργία Ταμείου αναχρηματοδότησης της οικονομίας, είχε υποσχεθεί ο κ. Παπανδρέου.
«Δεν πρόκειται για μια εύκολη διαδικασία. Δεν ήρθα εδώ να σας μιλήσω για μια εύκολη υπόθεση», είπε ο κ. Τσίπρας.
«Ποτέ δεν είπαμε ότι ο δρόμος είναι εύκολος. Είπαμε ότι είναι ο σωστός. Ο δρόμος θα είναι δύσκολος», είχε πει ο κ. Παπανδρέου.
«Η πολιτική μας στηρίζεται στην ελπίδα και γεννά τους αγώνες του λαού μας για τη προάσπιση της δημοκρατίας και της κοινωνικής προκοπής», είπε ο κ. Τσίπρας.
«Είμαι εδώ σήμερα για να σας μιλήσω για τις ευθύνες που αναλαμβάνουμε αύριο. Είμαι εδώ σήμερα για να σας πω ότι υπάρχει ελπίδα», είχε πει ο κ. Παπανδρέου.
Και οι δύο δεν μας είπαν ποτέ πώς θα τα κάνουν όλα αυτά…
Υ.Γ. Χρειάζεται να σας θυμίσω και την κορυφαία υπόσχεση του κ. Παπανδρέου, από το βήμα της ΔΕΘ, το 2009;
Ήταν η ακόλουθη:
Δέσμευσή μας: Κανένα νέο φορολογικό βάρος στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα!
Συμπέρασμα: Αν ο κ. Τσίπρας βρει ακόμη Έλληνες που θα τους ξανακοροϊδέψει αλά Παπανδρέου, τότε χαλάλι του!
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Ίδιες εκφράσεις, ίδιες υποσχέσεις, ίδια συνθήματα. Και κυρίως περιγραφή του «τι», αλλά ποτέ του «πώς».
Λες και όλα γίνονται, αρκεί να τα ανακοινώσουμε.
Έτσι, από την Θεσσαλονίκη, ο κ. Τσίπρας παρουσίασε το πρόγραμμά του για την παραγωγική ανασυγκρότηση της Ελλάδας.
Για σχέδιο εθνικής ανάτασης είχε μιλήσει ο κ. Παπανδρέου τον Σεπτέμβριο του 2009, επίσης από τη Θεσσαλονίκη.
«Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια», είπε ο κ. Τσίπρας. «Ήρθα για να σας καλέσω να σχεδιάσουμε και να δημιουργήσουμε μαζί την Ελλάδα που ονειρευόμαστε. Να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα».
«Είμαι έτοιμος να πάρω αποφάσεις», είχε πει ο κ. Παπανδρέου. «Να αλλάξουμε την πορεία αυτής της χώρας. Να αλλάξουμε την πορεία μαζί».
«Συγκρούονται δύο αντιλήψεις στη χώρα μας», είπε χθες κατά τη συνέντευξη Τύπου ο κ. Τσίπρας. «Η μία λέει ότι η Ελλάδα δεν έχει καμιά δυνατότητα διαπραγμάτευσης (σ.σ. και επομένως περικοπές) και η άλλη ότι η κρίση είναι ευρωπαϊκή» και επομένως (όπως είπε σε άλλο σημείο της συνέντευξης) η ουσία βρίσκεται στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας (σ.σ. άρα επενδύσεις).
«Σήμερα συγκρούονται δύο διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις για τη χώρα μας και την πολιτική. Μία αντίληψη που μιλά για περικοπές και μία που μιλά για επενδύσεις», είχε πει ο κ. Παπανδρέου όταν από την Θεσσαλονίκη είχε αναλύσει το διακύβευμα των εκλογών του Οκτωβρίου 2009.
Ο κ. Τσίπρας πρότεινε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας με 8 στόχους:
1. Την άμεση ανύψωση ασπίδας προστασίας στην κοινωνία, ώστε να αναχαιτισθεί η εξελισσόμενη ανθρωπιστική κρίση,
2. Τη μείωση της ανεργίας με γρήγορους ρυθμούς,
3. Την εξασφάλιση των αναγκαίων κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών, με την αύξηση της δημόσιας χρηματοδότησης για την εκπαίδευση, την υγεία και την κοινωνική προστασία,
4. Την επάρκεια της χώρας σε τρόφιμα, φάρμακα και καύσιμα.
5. Τη μείωση της ελλειμματικότητας της οικονομίας,
6. Την υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου προγράμματος προστασίας των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος,
7. Την ανάπτυξη των δημόσιων μαζικών μεταφορών και ιδιαίτερα του σιδηροδρόμου σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά και των συνδυασμένων και των οδικών δημόσιων μεταφορών. Όπως και των θαλάσσιων μεταφορών ανάμεσα στα νησιά. Με την ίδρυση δημόσιου-κοινωνικού ακτοπλοϊκού φορέα.
8. Την περαιτέρω ενίσχυση της ναυτιλίας.
Παράλληλα, υποσχέθηκε την προοδευτική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, την καθιέρωση πλήρους και καθολικού ηλεκτρονικού περιουσιολογίου και την αναδιοργάνωση, τον εκσυγχρονισμό και τη στελέχωση των εφοριών με εξειδικευμένο προσωπικό.
Και ο Παπανδρέου (τον Σεπτέμβριο του 2009, για να μην ξεχνιόμαστε):
1.Στήριξη του εισοδήματος. Με αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό. Έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης. Μέτρα προστασίας των δανειοληπτών. Πάγωμα των τιμολογίων των ΔΕΚΟ για ένα χρόνο.
2. Ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας. Με αύξηση των δημοσίων επενδύσεων στο 4% του ΑΕΠ από τον πρώτο προϋπολογισμό και επιτάχυνση του ΕΣΠΑ. Ένεση ρευστότητας στην αγορά. Αλλαγή του ΤΕΙΡΕΣΙΑ. Βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
3. Προστασία και ενίσχυση της απασχόλησης και στήριξη των ανέργων.
4. Νοικοκύρεμα στα δημόσια οικονομικά με την καταπολέμηση της σπατάλης και την ενίσχυση των φορολογικών εσόδων.
Ακούσαμε δηλαδή τα ίδια. Σα να μην πέρασε μια μέρα από τον καιρό που… λεφτά υπήρχαν.
Τα ίδια και για την πράσινη ανάπτυξη και τα ενεργειακά σχέδια (με τον ορυκτό πλούτο ο κ. Παπανδρέου ασχολήθηκε στην περσινή ΔΕΘ και ο κ. Τσίπρας στη φετινή).
Κι’ αν ο Παπανδρέου το 2009 ασχολήθηκε με την Ολυμπιακή και τον ΟΤΕ, ο κ. Τσίπρας φέτος ασχολήθηκε με την Αγροτική και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
Θυμάστε; Για την Ολυμπιακή είχε πει πως θα υπάρξει συνεργασία του Δημοσίου με τον ιδιωτικό φορέα (!) και για τον ΟΤΕ ότι επιδίωξή του ήταν να τον επαναφέρει υπό δημόσιο έλεγχο!
Αξίζει να θυμηθούμε αυτούσια την απάντηση που έδωσε στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου:
«Σε ό,τι αφορά τις ΔΕΚΟ, Ολυμπιακή και ΟΤΕ, έχουμε τις θέσεις μας. Βεβαίως, υπάρχουν νέα δεδομένα, αλλά οι θέσεις μας είναι ότι για τη μεν Ολυμπιακή, εμείς έχουμε προτείνει τη συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού φορέα και τη συμμετοχή του Δημοσίου στην Ολυμπιακή. Και παράλληλα, τη συμμετοχή για τα πιθανά μελλοντικά κέρδη, αλλά βεβαίως και για τις καθολικές υπηρεσίες, σε μια στρατηγική ανάπτυξης αυτού του φορέα.
Σε ό,τι αφορά τον ΟΤΕ, θέλω να σας πω ένα παράδειγμα για την αρνητική στάση που είχαμε πάρει. Ένα παράδειγμα είναι ότι από τα μέτρα και μόνον, τα μέτρα που εξαγγέλλει σήμερα ο κ. Καραμανλής – όσο αξιόπιστα μπορεί να θεωρεί κανείς αυτά που λέγονται από την κυβέρνηση μετά από έξι χρόνια, αλλά ας πούμε ότι αυτά τα μέτρα θέλει πραγματικά να τα πάρει – ξέρετε ποια είναι, από τους δικούς μας υπολογισμούς, τα έσοδα με το πάγωμα των μισθών, για το οποίο μιλάει; Περίπου 360 εκατομμύρια ευρώ. Τα κέρδη του πρώτου εξαμήνου του ΟΤΕ φέτος, ξέρετε ποια είναι; Είναι 300 εκατομμύρια ευρώ.
Σκεφθείτε λοιπόν την ουσιαστικότερη συμμετοχή του Δημοσίου και για να έχουμε κέρδη από μια κερδοφόρα επιχείρηση, αλλά και για να έχουμε έναν στρατηγικό έλεγχο, για τις αποφάσεις τις οποίες πρέπει να πάρουμε στον κρίσιμο τεχνολογικό τομέα των τηλεπικοινωνιών, των ευρυζωνικών δικτύων, της πρόσβασης του κάθε πολίτη στην κοινωνία της πληροφορίας, και στην δική μας παρουσία, την ελληνική παρουσία, στα Βαλκάνια.
Γι’ αυτό θα είμαστε σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης με την Deutsche Telekom, ώστε πράγματι να μπορέσουμε να δούμε, πώς θα έχει και πάλι το ελληνικό Δημόσιο ουσιαστικό λόγο σε αυτή την επιχείρηση».
Είδατε τίποτε από όλα αυτά;
Ε, ούτε από αυτά που είπε χθες και προχθές ο Αλέξης θα δείτε.
Διότι, όπως ο Παπανδρέου με την Ολυμπιακή και τον ΟΤΕ, έτσι και ο Αλέξης με την ΑΤΕ και το Τ.Τ. είπε πως θα τα επαναφέρει υπό δημόσιο-κοινωνικό έλεγχο.
Τα ίδια και για τις τράπεζες. Το ΠΑΣΟΚ έλεγε πριν από τις εκλογές του 2009 πως δεν θα διστάσει να τις κρατικοποιήσει.
Στη Θεσσαλονίκη ο κ. Παπανδρέου είχε πει: «Είναι απαραίτητο, ο τραπεζικός κόσμος και οι τράπεζες στη χώρα μας, να αναπροσανατολιστούν, να στηρίξουν την ανάπτυξη και να συμβάλουν σε μια δίκαιη αναδιανομή του πλούτου. Και βέβαια, για να στηριχθεί το σύστημα σε αυτή την κατεύθυνση, πρέπει να έχουμε πιστεύω έναν ισχυρό πυλώνα, όπου θα έχει λόγο το Δημόσιο και θα μπορεί να συμβάλει και στον ανταγωνισμό, και στον καθορισμό της στρατηγικής μας σε αυτό τον τομέα».
Προχθές, ο κ. Τσίπρας δεσμεύθηκε για τη δημιουργία δημόσιας Τράπεζας ειδικού σκοπού για τη χρηματοδότηση επιχειρήσεων, κάνοντας αναφορά και σε προτάσεις νόμου «νέας σεισάχθειας» για τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις και τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Δηλαδή, θα ξαναψηφιστεί ο νόμος Κατσέλη – τον οποίο, στο μεταξύ, η Λούκα μπορεί να έχει βελτιώσει!
Και όπως ο κ. Παπανδρέου διακήρυσσε πως οι αποκρατικοποιήσεις είναι ξεπερασμένη συνταγή, έτσι και ο κ. Τσίπρας μας είπε πως δεν θα επιτρέψει την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Όπως ο κ. Παπανδρέου υποσχέθηκε σειρά εξεταστικών (τις οποίες συνέστησε χωρίς κανένα αποτέλεσμα), έτσι και ο κ. Τσίπρας μίλησε για ερωτήσεις και αιτήσεις κατάθεσης εγγράφων σχετικά με σκάνδαλα που φθάνουν ακόμη και στο 1997!
Προχθές, ο κ. Τσίπρας είπε πως θα επαναδιαπραγματευτεί τη δανειακή σύμβαση, διεκδικώντας ένα μορατόριoυμ στην πληρωμή των τόκων του εξωτερικού χρέους για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, καθώς και τη διαγραφή σημαντικού μέρους από το υπόλοιπο και την αποπληρωμή του με ρήτρα ανάπτυξης, όπως ακριβώς συνέβη και για τη Γερμανία, το 1953.
Και επέμεινε πως κάτι τέτοιο είναι εφικτό.
«Εμείς θα διαπραγματευτούμε σκληρά για το συμφέρον του τόπου. Και ξέρουμε να διαπραγματευόμαστε, το έχουμε αποδείξει και θα το καταφέρουμε», μας είχε διαβεβαιώσει και ο κ. Παπανδρέου.
«Αλλάζουμε το μοντέλο άσκησης ενεργειακής πολιτικής», είπε ο κ. Τσίπρας.
«Θα καταθέσουμε μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου το νέο εθνικό ενεργειακό σχέδιο, εδώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση», είχε πει ο κ. Παπανδρέου.
Για Ταμείο Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης, μίλησε ο κ. Τσίπρας.
Δημιουργία Ταμείου αναχρηματοδότησης της οικονομίας, είχε υποσχεθεί ο κ. Παπανδρέου.
«Δεν πρόκειται για μια εύκολη διαδικασία. Δεν ήρθα εδώ να σας μιλήσω για μια εύκολη υπόθεση», είπε ο κ. Τσίπρας.
«Ποτέ δεν είπαμε ότι ο δρόμος είναι εύκολος. Είπαμε ότι είναι ο σωστός. Ο δρόμος θα είναι δύσκολος», είχε πει ο κ. Παπανδρέου.
«Η πολιτική μας στηρίζεται στην ελπίδα και γεννά τους αγώνες του λαού μας για τη προάσπιση της δημοκρατίας και της κοινωνικής προκοπής», είπε ο κ. Τσίπρας.
«Είμαι εδώ σήμερα για να σας μιλήσω για τις ευθύνες που αναλαμβάνουμε αύριο. Είμαι εδώ σήμερα για να σας πω ότι υπάρχει ελπίδα», είχε πει ο κ. Παπανδρέου.
Και οι δύο δεν μας είπαν ποτέ πώς θα τα κάνουν όλα αυτά…
Υ.Γ. Χρειάζεται να σας θυμίσω και την κορυφαία υπόσχεση του κ. Παπανδρέου, από το βήμα της ΔΕΘ, το 2009;
Ήταν η ακόλουθη:
Δέσμευσή μας: Κανένα νέο φορολογικό βάρος στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα!
Συμπέρασμα: Αν ο κ. Τσίπρας βρει ακόμη Έλληνες που θα τους ξανακοροϊδέψει αλά Παπανδρέου, τότε χαλάλι του!
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου