Παιδεία … με έμβλημα το συσσίτιο

Προοδευτικά… κυλάνε τα πράγματα στην εκπαίδευση, κι όταν λέμε «προοδευτικά» το εννοούμε ως προς την εξέλιξη των πραγμάτων, άνευ προσήμου. Για την ακρίβεια άνευ θετικού προσήμου.
Από πέρυσι μέχρι φέτος, ξετυλίγεται λοιπόν μπροστά στα μάτια η προοδευτική εξαθλίωση της εκπαίδευσης, η οποία στην
ανθρωπιστική της διάσταση σηματοδοτείται από την «προοδευτική» – και πάλι – εξαθλίωση των συμμετεχόντων στην εκπαιδευτική διαδικασία, εκπαιδευτών κι εκπαιδευόμενων, η οποία εκτείνεται πέραν της αμιγώς εκπαιδευτικής εξαθλίωσης λόγω της ένδειας μέσων και υποδομών, διάθεσης, δυνατοτήτων, κ.λπ.

Δάσκαλοι, καθηγητές και μαθητές του δημόσιου σχολείου αναμετρώνται με κρίσιμα ζητήματα επιβίωσης και η Πολιτεία, αφού τους άρπαξε- όπως και σε όλους τους υπόλοιπους εκτός εκπαίδευσης βέβαια- τα υλικά μέσα αξιοπρεπούς διαβίωσης κατά τη συνταγματική της υποχρέωση, τώρα τους καθιστά αντικείμενο φιλανθρωπίας.
Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι η πρόοδος που σημείωσε από πέρυσι μέχρι φέτος η Πολιτεία στην εκπαίδευση ήταν η γενίκευση των συσσιτίων, και η επέκτασή τους από τους μαθητές τώρα και στους καθηγητές τους.

Οι αναπληρωτές καθηγητές που υπηρετούν μακριά από τον τόπο διαμονής τους, χάρη στην γενναιοδωρία του υπουργείου, που τους δίνει περί τα 600 ευρώ για να τα βγάλουν πέρα με όλες τις υποχρεώσεις τους, θα μπορούν να σιτίζονται σε φοιτητικές και στρατιωτικές λέσχες.

Να έχεις φάει τα μάτια σου από το λύκειο σε φροντιστήρια, πανεπιστήμια, μεταπτυχιακά, ΑΣΕΠ, σεμινάρια για να φτάσεις να αντιμετωπίζεσαι κατ’ αυτό τον τρόπο. Κάπως έτσι τον επάγγελμα του εκπαιδευτικού οδεύει προς την πλήρη απαξίωση και περιέρχεται σιγά σιγά σε καθεστώς… εθελοντισμού!

Από το Μαρικάκι

ΠΗΓΗ: topontiki.gr