Η εμπλοκή πολιτικών στην ονοματολογία γύρω από σκάνδαλα στον τομέα του real estate, είναι ό,τι καλύτερο για ορισμένους αυτή την περίοδο. Η απαξίωση του πολιτικού προσωπικού της χώρας είναι στο ζενίθ και ένα μεγάλο σκάνδαλο με εκατομμύρια, διαπλοκή με επιχειρηματίες και κρυφούς λογαριασμούς θα έριχνε το λάδι στη φωτιά. Και κάποιοι, και δεν είναι λίγοι, θα ήθελαν πολύ να διαλυθούν τα πάντα και μαζί και η χώρα.
Εν πάση περιπτώσει, τα τρία ονόματα των Μεϊμαράκη, Βουλγαράκη και Λιάπη που είναι στην επικαιρότητα θα πρέπει να έχουν και διαφορετική αντιμετώπιση. Οι κ. Λιάπης και Βουλγαράκης μπορούν να καθαρίσουν το όνομά τους έξω από πολιτικές και θεσμικές διαδικασίες. Δεν είναι βουλευτές, δεν έχουν ασυλία, μπορούν να πάνε στα δικαστήρια και αν είναι ένοχοι να πάνε φυλακή, αν όχι να τρέχουν με μηνύσεις του συκοφάντες τους.
Η περίπτωση Μεϊμαράκη, όμως, είναι διαφορετική. Διότι ως πρόεδρος της Βουλης είναι ο τρίτος τη τάξη πολιτικός αυτής της χώρας κι επίσης είναι αυτός που πρέπει να κρατά ακέραιο το θεσμό του Κοινοβουλίου. Με τις κατηγορίες να σέρνονται από εδώ κι από εκεί, με διάφορους να βγαίνουν στα κανάλια και να ρίχνουν λάσπη και με υπονοούμενα από πολιτικούς αντιπάλους, είναι δύσκολο έως αδύνατο να εκτελέσει τα καθήκοντά τους. Για φανταστείτε τους Χρυσαυγίτες να κάνουν ντόρο στη Βουλή επικαλούμενοι την υπόθεση.
Επίσης, σε λίγες εβδομάδες θα κληθεί η Βουλή να ψηφίσει τα μέτρα του πακέτου των 11,7 δις ευρώ. Είναι εξαιρετικά δύσκολο λοιπόν για τον κ. Μεϊμαράκη να ηγείται του κοιινοβουλίου σε μια τόσο κρίσιμη χρονική στιγμή.
Γι’ αυτό ο πρόεδρος της Βουλής είχε δύο επιλογές: Ή να πάρει ο ίδιος το φάκελο και να τον πάει στη Βουλή να τον κρίνουν οι συνάδελφοί του ή να αναστείλει προσωρινά τη δραστηριότητά τους ως πρόεδρος και μέχρι να υπάρξει πλήρης διαλεύκανση της υπόθεσης. Κι αυτό να γίνει με δική του πρόταση ώστε να μην υπάρχει καμιά σκιά.
Πάνω απ’ όλα αυτά τη στιγμή είναι να υπάρχει πλήρης διαφάνεια στους θεσμούς και αυτός του κοινοβουλίου και των διαδικασιών θα πρέπει να μείνουν αλώβητα από κάθε προσπάθεια απαξίωσης.
Και ο κ. Μεϊμαράκης τελικά επέλεξε και τα δύο. Και στον Αρειο Πάγο πήγε με τα στοιχεία και την αναστολή των καθηκόντων του αποφάσισε.
Εν πάση περιπτώσει, τα τρία ονόματα των Μεϊμαράκη, Βουλγαράκη και Λιάπη που είναι στην επικαιρότητα θα πρέπει να έχουν και διαφορετική αντιμετώπιση. Οι κ. Λιάπης και Βουλγαράκης μπορούν να καθαρίσουν το όνομά τους έξω από πολιτικές και θεσμικές διαδικασίες. Δεν είναι βουλευτές, δεν έχουν ασυλία, μπορούν να πάνε στα δικαστήρια και αν είναι ένοχοι να πάνε φυλακή, αν όχι να τρέχουν με μηνύσεις του συκοφάντες τους.
Η περίπτωση Μεϊμαράκη, όμως, είναι διαφορετική. Διότι ως πρόεδρος της Βουλης είναι ο τρίτος τη τάξη πολιτικός αυτής της χώρας κι επίσης είναι αυτός που πρέπει να κρατά ακέραιο το θεσμό του Κοινοβουλίου. Με τις κατηγορίες να σέρνονται από εδώ κι από εκεί, με διάφορους να βγαίνουν στα κανάλια και να ρίχνουν λάσπη και με υπονοούμενα από πολιτικούς αντιπάλους, είναι δύσκολο έως αδύνατο να εκτελέσει τα καθήκοντά τους. Για φανταστείτε τους Χρυσαυγίτες να κάνουν ντόρο στη Βουλή επικαλούμενοι την υπόθεση.
Επίσης, σε λίγες εβδομάδες θα κληθεί η Βουλή να ψηφίσει τα μέτρα του πακέτου των 11,7 δις ευρώ. Είναι εξαιρετικά δύσκολο λοιπόν για τον κ. Μεϊμαράκη να ηγείται του κοιινοβουλίου σε μια τόσο κρίσιμη χρονική στιγμή.
Γι’ αυτό ο πρόεδρος της Βουλής είχε δύο επιλογές: Ή να πάρει ο ίδιος το φάκελο και να τον πάει στη Βουλή να τον κρίνουν οι συνάδελφοί του ή να αναστείλει προσωρινά τη δραστηριότητά τους ως πρόεδρος και μέχρι να υπάρξει πλήρης διαλεύκανση της υπόθεσης. Κι αυτό να γίνει με δική του πρόταση ώστε να μην υπάρχει καμιά σκιά.
Πάνω απ’ όλα αυτά τη στιγμή είναι να υπάρχει πλήρης διαφάνεια στους θεσμούς και αυτός του κοινοβουλίου και των διαδικασιών θα πρέπει να μείνουν αλώβητα από κάθε προσπάθεια απαξίωσης.
Και ο κ. Μεϊμαράκης τελικά επέλεξε και τα δύο. Και στον Αρειο Πάγο πήγε με τα στοιχεία και την αναστολή των καθηκόντων του αποφάσισε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου