Άγγελος Μόσχοβας
Καμιά φορά η ιστορία γράφεται από απίθανες συμπτώσεις. Έτσι την έπαθε και κοτζάμ Ανδρέας με το Σαρτζετάκη. «Καλά Πρόεδρε, πως σου ξέφυγε εσένα αυτός; Φυσιογνωμικά και μόνο έπρεπε να καταλάβεις περί τίνος επρόκειτο...» έλεγε πριν από χρόνια, στον Ανδρέα Παπανδρέου στενός του φίλος, όταν είχε πια αποκαλυφθεί σε όλη της την έκταση η προβληματική συμπεριφορά του τότε προέδρου της Δημοκρατίας.
Γελώντας, ο Παπανδρέου του εξήγησε: «Εγώ, από την περίοδο του Λαμπράκη είχα στο μυαλό μου την εικόνα ενός δημοκρατικού και έντιμου δικαστή, παθιασμένου με την έννοια της δικαιοσύνης και του καθήκοντος. Όταν μου έφεραν 4-5 ονόματα για υποψηφίους, μου έδωσαν και μια φωτογραφία του Σαρτζετάκη. Ε, εγώ νόμιζα ότι είναι ο διπλανός του... ».
Ο γιος του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ δεν έχει (καν) αυτή τη δικαιολογία για την επιλογή του να προτείνει για δήμαρχο της Αθήνας το Γιώργο Καμίνη. Τον είχε καλέσει στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης του, είχε συνεργαστεί μαζί του ως πρωθυπουργός και αρχηγός αντιπολίτευσης εκείνος, ως συνήγορος του Πολίτη ο δεύτερος.
Ο Γιώργος Παπανδρέου ήξερε το καθηγητικό στυλ του Καμίνη, την υπεροψία του, την αγοραφοβία του, την απολιτίκ προσέγγιση των πραγμάτων. Όπως το ήξεραν και όλοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στην Α' και Β' Αθήνας που έσπευσαν να τον βοηθήσουν αλλά απογοητευμένοι ψιθύριζαν: «Ο Καμίνης είναι ο Σαρτζετάκης του Γιώργου». Καλός συνήγορος δεν σημαίνει και καλός δήμαρχος.
Ωστόσο ο Παπανδρέου επέμεινε, πόνταρε στη φθορά του Νικήτα Κακλαμάνη και στην δίψα των Αθηναίων για κάτι καινούργιο. Ο κόσμος εμπιστεύτηκε στον Καμίνη τη δημαρχία για 4 χρόνια.
Ένα χρόνο μετά, η πρωτεύουσα γέμισε σκουπίδια και... κοψοχέρηδες. Η Αθήνα είναι πιο βρόμικη από ποτέ. Και ο δήμαρχος, πιο ανύπαρκτος από κάθε άλλον. Σε τέτοιο βαθμό που νομίζω ότι ο Θόδωρος Πάγκαλος – δεν λέει και τα καλύτερα για τον δήμαρχο απ' ότι μαθαίνω - θα μπορούσε να επαναλάβει την (δικαιωμένη διαχρονικά) αφοριστική ρήση του για τον Δημήτρη Αβραμόπουλο:
«Ο Κύριος Τίποτα»...
Υ.Γ. 1: Τουλάχιστον ο Αβραμόπουλος άφησε πίσω του μερικά κάγκελα στα πεζοδρόμια και την Τεχνόπολη στο Γκάζι. Ο Καμίνης θα αφήσει συμβασιούχους και σκουπίδια. Και το άρωμα της αλαζονείας του. Σκηνές στο Σύνταγμα δεν θ' αφήσει πάντως, τις μάζεψαν οι «αγανακτισμένοι»....
Υ.Γ. 2: Ακούω ότι ο Καμίνης, καλοβλέπει μεταπήδηση σε άλλη θέση πιο «ταιριαστή» στο ύφος του. Και με περισσότερα χρήματα, αφού παραπονείται με τα λίγα που παίρνει ως Δήμαρχος. Ελπίζω ο αντικαταστάτης του να είναι τουλάχιστον «πολιτικό ον» και όχι «πολιτικά απών»...
Καμιά φορά η ιστορία γράφεται από απίθανες συμπτώσεις. Έτσι την έπαθε και κοτζάμ Ανδρέας με το Σαρτζετάκη. «Καλά Πρόεδρε, πως σου ξέφυγε εσένα αυτός; Φυσιογνωμικά και μόνο έπρεπε να καταλάβεις περί τίνος επρόκειτο...» έλεγε πριν από χρόνια, στον Ανδρέα Παπανδρέου στενός του φίλος, όταν είχε πια αποκαλυφθεί σε όλη της την έκταση η προβληματική συμπεριφορά του τότε προέδρου της Δημοκρατίας.
Γελώντας, ο Παπανδρέου του εξήγησε: «Εγώ, από την περίοδο του Λαμπράκη είχα στο μυαλό μου την εικόνα ενός δημοκρατικού και έντιμου δικαστή, παθιασμένου με την έννοια της δικαιοσύνης και του καθήκοντος. Όταν μου έφεραν 4-5 ονόματα για υποψηφίους, μου έδωσαν και μια φωτογραφία του Σαρτζετάκη. Ε, εγώ νόμιζα ότι είναι ο διπλανός του... ».
Ο γιος του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ δεν έχει (καν) αυτή τη δικαιολογία για την επιλογή του να προτείνει για δήμαρχο της Αθήνας το Γιώργο Καμίνη. Τον είχε καλέσει στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης του, είχε συνεργαστεί μαζί του ως πρωθυπουργός και αρχηγός αντιπολίτευσης εκείνος, ως συνήγορος του Πολίτη ο δεύτερος.
Ο Γιώργος Παπανδρέου ήξερε το καθηγητικό στυλ του Καμίνη, την υπεροψία του, την αγοραφοβία του, την απολιτίκ προσέγγιση των πραγμάτων. Όπως το ήξεραν και όλοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στην Α' και Β' Αθήνας που έσπευσαν να τον βοηθήσουν αλλά απογοητευμένοι ψιθύριζαν: «Ο Καμίνης είναι ο Σαρτζετάκης του Γιώργου». Καλός συνήγορος δεν σημαίνει και καλός δήμαρχος.
Ωστόσο ο Παπανδρέου επέμεινε, πόνταρε στη φθορά του Νικήτα Κακλαμάνη και στην δίψα των Αθηναίων για κάτι καινούργιο. Ο κόσμος εμπιστεύτηκε στον Καμίνη τη δημαρχία για 4 χρόνια.
Ένα χρόνο μετά, η πρωτεύουσα γέμισε σκουπίδια και... κοψοχέρηδες. Η Αθήνα είναι πιο βρόμικη από ποτέ. Και ο δήμαρχος, πιο ανύπαρκτος από κάθε άλλον. Σε τέτοιο βαθμό που νομίζω ότι ο Θόδωρος Πάγκαλος – δεν λέει και τα καλύτερα για τον δήμαρχο απ' ότι μαθαίνω - θα μπορούσε να επαναλάβει την (δικαιωμένη διαχρονικά) αφοριστική ρήση του για τον Δημήτρη Αβραμόπουλο:
«Ο Κύριος Τίποτα»...
Υ.Γ. 1: Τουλάχιστον ο Αβραμόπουλος άφησε πίσω του μερικά κάγκελα στα πεζοδρόμια και την Τεχνόπολη στο Γκάζι. Ο Καμίνης θα αφήσει συμβασιούχους και σκουπίδια. Και το άρωμα της αλαζονείας του. Σκηνές στο Σύνταγμα δεν θ' αφήσει πάντως, τις μάζεψαν οι «αγανακτισμένοι»....
Υ.Γ. 2: Ακούω ότι ο Καμίνης, καλοβλέπει μεταπήδηση σε άλλη θέση πιο «ταιριαστή» στο ύφος του. Και με περισσότερα χρήματα, αφού παραπονείται με τα λίγα που παίρνει ως Δήμαρχος. Ελπίζω ο αντικαταστάτης του να είναι τουλάχιστον «πολιτικό ον» και όχι «πολιτικά απών»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου