Το μεγάλο κόλπο με το δημοψήφισμα

Τι θα γίνει αν στο δημοψήφισμα δεν πάει ο κόσμος να ψηφίσει και η συμμετοχή είναι κάτω από το 50%, ήταν το πρώτο ερώτημα πολύ κόσμου, μετά τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού.

Και γι’ αυτό όμως οι Πασόκοι είχαν κάνει τις προβλέψεις τους λες και τα είχαν όλα σχεδιασμένα εδώ και μήνες.

Λοιπόν, υπάρχουν δύο ειδών δημοψηφίσματα:

Το πρώτο είναι αν η νέα δανειακή σύμβαση πάει στην Ολομέλεια της Βουλής να ψηφιστεί και περάσει, απαιτείται μετά η συμμετοχή του 50% και πάνω στο δημοψήφισμα ώστε να είναι δεσμευτικό. Το δεύτερο είναι να πάει η σύμβαση αψήφιστη στο δημοψήφισμα ώστε να απαιτείται μόλις το 40% συμμετοχή του ελληνικού λαού. Κι αυτό να πει το ναι το 50% ήτοι μόλις 20% του ελληνικού λαού θα αποφασίσει για τη δανειακή σύμβαση

.

Αν αυτό δεν είναι μια στημένη υπόθεση, αν αυτό δεν είναι ένα καλοστημένο σχέδιο που οργάνωσε επί μήνες ο Χ. Καστανίδης τότε τι είναι;

Μόλις λοιπόν το Ιανουάριο γίνει το δημοψήφισμα και πάει στις κάλπες το 40% και πει το ναι στη δανειακή σύμβαση, τότε η κυβέρνηση θα θεωρήσει ότι νομιμοποιείται να μας επιβάλει νέα μέτρα. Δηλαδή, αν ψηφιστεί από τον κόσμο η δανειακή σύμβαση η κυβέρνηση απρόσκοπτα θα μπορεί να επιβάλει ό,τι μέτρο θέλει, να μειώνει μισθούς και συντάξεις, να απολύει κόσμο και να βάζει φόρους λέγοντας «μας ψηφίσατε ναι στο δημοψήφισμα. Επομένως, τι θέλετε και διαμαρτύρεστε».

Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια καθώς και το λαό θα μαντρώσει και τους βουλευτές θα φιμώσει. Ποια Βάσω για παράδειγμα θα τολμά να αντιταχθεί σε νομοσχέδιο όταν θα είναι νωπή η λαϊκή εντολή στο δημοψήφισμα;

Γι’ όλους αυτούς τους λόγους και φυσικά για το ότι ο εκβιασμός είναι τόσο κυνικός που ούτε οι μαφιόζοι δεν θα έκαναν, είναι τόσο έξυπνη η κίνηση του πρωθυπουργού. Έξυπνα επικίνδυνη θα λέγαμε διότι δεν υπολογίζεται ούτε η οργή του κόσμου αλλά ούτε και η αντίθεση άποψη για τα λάθη της κυβέρνησης που μας έφτασαν ως εδώ.