Καθώς οι δρόμοι μπουκώνουν από ένα ακόμη απεργιακό μποτιλιάρισμα στο κέντρο της Αθήνας, σε έναν όροφο επί της λεωφόρου Συγγρού ακούγονται μόνο τα πληκτρολόγια. Ο μέσος όρος ηλικίας δεν ξεπερνάει τα 27. Προγραμματιστές εργάζονται προσηλωμένοι στις οθόνες τους. Οι περισσότεροι δεν μετρούν ημέρα ανεργίας. Ολοκλήρωσαν σπουδές και στρατιωτική θητεία και βρήκαν αμέσως δουλειά στο γνωστικό τους αντικείμενο επειδή δύο Ελληνογερμανοί επέλεξαν να επενδύσουν στην Ελλάδα. Κόντρα στο ρεύμα της εποχής, σε αυτή την αίθουσα εκτυλίσσεται μια ιστορία ανάπτυξης.
Ο 28χρονος Χρήστος Γεωργούσης δεν χρειάστηκε να σκεφτεί τη μετανάστευση ως λύση, όπως άλλοι συνομήλικοί του. Αποφοίτησε από το Τμήμα Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Ανέβασε το βιογραφικό του στο Διαδίκτυο και δέχθηκε την πρόταση. Πέρασε από γραπτό τεστ μαζί με άλλους 100 υποψηφίους. Από αυτούς κράτησαν τους 30. Ακολούθησε νέα αξιολόγηση. Χωρισμένοι σε ομάδες έπρεπε να συμπληρώσουν διάφορα παζλ. Εκεί κρινόταν το ομαδικό τους πνεύμα, η ψυχραιμία και η διορατικότητα στη διαχείριση κρίσεων. Ξεχώρισαν δέκα. Επόμενο στάδιο η συνέντευξη, για να φτάσουν στους πέντε που θα προσλαμβάνονταν. Ετσι ο κ. Γεωργούσης βρήκε δουλειά. Εκπαιδεύθηκε εντατικά από παλαιότερους προγραμματιστές και σήμερα εργάζεται στο ηλεκτρονικό ταξιδιωτικό πρακτορείο travelplanet24.com. «Δεν χρειάζεται να μεταναστεύσω, αφού μπορώ και είμαι χρήσιμος εδώ», λέει.
Οι εργαζόμενοι στην εταιρεία φτάνουν τους 90. Ακολουθούν ελαστικό ωράριο (αν έρθουν αργά στο γραφείο θα αποχωρήσουν και αργότερα), συμμετέχουν σε ομαδικές δραστηριότητες (γεύματα, αγώνες ποδοσφαίρου, paintball) και τους προτείνουν από την εργοδοσία να αφιερώνουν χρόνο - έστω και μία ώρα από το οκτάωρό τους - για να μελετήσουν τις νέες τάσεις στην τεχνολογία, να διαβάσουν σχετικά περιοδικά, να εξελίξουν τις γνώσεις τους.
«Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά νέα, έξυπνα παιδιά, με καλή θεωρητική κατάρτιση, αλλά δυστυχώς χωρίς αντίληψη και εικόνα της αγοράς», λέει ο Φίλιππος Μπρίνκμαν, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας. «Στόχος μας είναι να νιώσουν τον χώρο δικό τους, να εκπαιδευθούν, να αναλάβουν ευθύνες».
Η ιδέα για την επένδυση ξεκίνησε σε καλοκαιρινές διακοπές στη Μήλο, το 2004. «Κλείναμε αεροπορικά εισιτήρια στο Ιντερνετ, φτάναμε Ελλάδα και δεν βρίσκαμε ακτοπλοϊκά. Δεν υπήρχε η δυνατότητα για ηλεκτρονική κράτησή τους από το εξωτερικό. Διαπίστωσα ότι υπήρχε ένα κενό στην ελληνική αγορά και αποφάσισα να το καλύψω», λέει. Εναν χρόνο μετά ίδρυσε την εταιρεία του. Με αργά βήματα στην αρχή, καθυστερήσεις και δυσπιστία από την αγορά. Το ηλεκτρονικό εμπόριο άλλωστε δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στη χώρα μας, ακόμα κι αν οι 65 εταιρείες-μέλη του Ελληνικού Συνδέσμου Ηλεκτρονικού Εμπορίου αγγίζουν σήμερα το 1 δισ. ευρώ σε διαδικτυακό τζίρο.
http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4780712
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου