Το μήνυμα της πολιτικής σύγκρουσης πάνω από την κάλπη τη νύχτα της Πέμπτης, για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής, θα είναι διπλό: Ενα προφανές (ποιος θα παραπεμφθεί) και ένα που θα κρύβεται πίσω από τις γραμμές (αν ο βασικός κυβερνητικός εταίρος Ευ. Βενιζέλος παραμένει όρθιος ή όχι).
Το πολιτικό σύστημα γυρίζει γύρω από το στικάκι με τους 2.062 καταθέτες της ελβετικής τράπεζας HSBC. Η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση διαγκωνίζονται διεκδικώντας το ηθικό πλεονέκτημα και πολιτικά κέρδη, πολύ περισσότερο από την ουσιαστική διαλεύκανση μιας μπερδεμένης υπόθεσης που προσφέρεται για σεναριολογία και θεωρίες συνωμοσίας.
Στην ιστορία αυτή υπάρχουν πολλά παράδοξα, με κορυφαίο ανάμεσά τους ότι θα ληφθεί μία πολιτική απόφαση για ένα θέμα του οποίου αρκετές πλευρές δεν έχουν φωτιστεί από την αστυνομική τους πλευρά. Αλλά επειδή η μάχη δίνεται και για τις πολιτικές εντυπώσεις, οι βουλευτές Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜ.ΑΡ. θα αποφασίσουν με την ψήφο τους αν η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ θα γίνει ή όχι το χαντάκι μέσα στο οποίο θα πέσει η τρικομματική κυβέρνηση. Γιατί στην περίπτωση που τραυματιστεί σοβαρά ο Ευ. Βενιζέλος, τα δεδομένα σε σχέση με την πολιτική σταθερότητα θα επανακαθοριστούν.
Και τα τρία κομματικά επιτελεία αισιοδοξούν ότι η κυβέρνηση θα βγει από την ψηφοφορία της προσεχούς Πέμπτης χωρίς αμυχές και αυτό στην πράξη σημαίνει ότι δεν θα συγκεντρώσει η πρόταση για την παραπομπή του Ευ. Βενιζέλου τόσες ψήφους που ο αριθμός τους να δείχνει διαρροές από το μέτωπο της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Η εκτίμηση που υπάρχει στο Μέγαρο Μαξίμου, στην Ιπποκράτους και την Αγ. Κωνσταντίνου είναι ότι η πρόταση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜ.ΑΡ. για παραπομπή μόνο του Γιώργου Παπακωνσταντίνου θα ψηφιστεί από όλους τους βουλευτές των τριών κομμάτων (163) και, πιθανότατα, από αρκετούς ανεξάρτητους βουλευτές.
Η εξαγωγή καθαρού πολιτικού συμπεράσματος μετά την καταμέτρηση θα είναι δύσκολη λόγω της μυστικότητας της ψηφοφορίας.
Στο σενάριο με τις τρεις κάλπες (μία για κάθε πρόταση):
-Αν η πρώτη πρόταση (η κυβερνητική) υπερβεί τις 163 ψήφους, τότε η κυβέρνηση θα μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει πολιτικά κέρδη γιατί εξασφάλισε αποδοχή που υπερβαίνει τα όρια Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜ.ΑΡ.
Στο σενάριο με τις τέσσερις κάλπες (μία για κάθε πρόσωπο)
-Το ιδανικό για την κυβέρνηση είναι να πέσουν στην κάλπη με το όνομα «Ευ. Βενιζέλος» όλες οι ψήφοι της αντιπολίτευσης, με δεδομένο ότι την παραπομπή του ζητούν ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝ.ΕΛ.-Χρ. Αυγή και το ΚΚΕ. Αν πέσουν περισσότερες ψήφοι και αυτές υπερβαίνουν των αριθμό των Ανεξάρτητων Βουλευτών (17), τότε αυτό θα σημαίνει ότι υπάρχει απώλεια για την κυβερνητική πλειοψηφία. Ωστόσο, σε μια τέτοια περίπτωση, επειδή κάποιοι από τους βουλευτές που διεγράφησαν από το ΠΑΣΟΚ έχουν δηλώσει ότι δεν θα ψηφίσουν την παραπομπή του Ευ. Βενιζέλου, το πράγμα θα γίνει ακόμη πιο περίπλοκο ως προς το αν υπήρξαν ή όχι διαρροές από την κυβερνητική πλειοψηφία.
Παρόλο που τα φώτα εκ των πραγμάτων θα πέσουν στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, συμπεράσματα θα βγουν και σε άλλα επίπεδα: Πόσο καθολική είναι τελικά η αποδοκιμασία του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, η παραπομπή του οποίου ζητείται από όλους και συνεπώς πρέπει να ψηφιστεί από τους 300. Πόσο ισχυρό είναι το μένος εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου και τι γεύση έχει αφήσει ο Λουκάς Παπαδήμος στο Κοινοβούλιο.
Μείζον για την κυβερνητική πλειοψηφία η στήριξη Βενιζέλου χωρίς διαρροές
Μετά την αποκάλυψη ότι το USB που παραδόθηκε στους οικονομικούς εισαγγελείς έχει ημερομηνία μεταγραφής την 8η Ιουλίου, έπεσε ο αέρας που είχε αρχίσει να φυσάει στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ., με αρκετούς να εκφράζουν τη δυσφορία τους για το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός πήρε πάνω του τη στήριξη του Ευ. Βενιζέλου. Το γεγονός ότι ελάχιστοι βουλευτές βγήκαν δημόσια να υπερασπιστούν την απόφαση της κυβερνητικής πλειοψηφίας για την πρόταση παραπομπής μόνο του Γ. Παπακωνσταντίνου είναι απολύτως ενδεικτικό των υπόγειων ρευμάτων που κινούνταν στο γαλάζιο στρατόπεδο. Ωστόσο, τα τελευταία 24ωρα καταγράφεται αλλαγή ατμόσφαιρας και συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά εκφράζουν τη βεβαιότητά τους ότι δεν θα υπάρξει κρυφό αντάρτικο από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι στη Συγγρού δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τυχόν διαρροές προς την πλευρά της παραπομπής του Γ. Παπανδρέου, αυτό που τους καίει είναι τυχόν διαρροές προς την πλευρά του κυβερνητικού εταίρου Ευ. Βενιζέλου.
Οι Κ. Σκανδαλίδης, Γ. Κουτσούκος, Μ. Κασής, Μ. Ανδρουλάκης φαίνεται πως θα συνταχθούν με τη «γραμμή» της κυβέρνησης και αυτό για τους τρεις πρώτους ενδεχομένως θα ανοίξει το δρόμο για τον επαναπατρισμό τους στο ΠΑΣΟΚ, παρόλο που προτίθενται να κρατήσουν τις επικριτικές θέσεις τους προς την ακολουθούμενη οικονομική πολιτική. Αντίθετα, ο Μ. Ανδρουλάκης φαίνεται πως θα κρατήσει την αυτονομία του για να δραστηριοποιηθεί για την ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς. Επίσης, ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Χρ. Αηδόνης έχουν πει ότι στηρίζουν την κυβερνητική σταθερότητα με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τη στάση τους στην ψηφοφορία, χωρίς να τίθεται θέμα αποκατάστασης δεσμών με το ΠΑΣΟΚ. Προσπάθειες για την προσέλκυση των Θ. Παραστατίδη, Α. Γκερέκου και Μ. Μπόλαρη θα γίνονται μέχρι την τελευταία στιγμή με διαφορετικούς μεσολαβητές και ποικίλη επιχειρηματολογία.
Για τη Δημοκρατική Αριστερά τα πράγματα είναι πολύ απλά, δεδομένου ότι και οι 13 βουλευτές έχουν υπογράψει την πρόταση της κυβερνητικής πλειοψηφίας και οι δύο που διαφοροποιήθηκαν (Οδ. Βουδούρης, Π. Μουτσινάς) έχουν ήδη τεθεί εκτός Κ.Ο. ακριβώς επειδή τάχθηκαν υπέρ της παραπομπής του Ευ. Βενιζέλου, ίσως και του Γ. Παπανδρέου.
Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένουν στη Συγγρού τη στάση βουλευτών που προέρχονται από τους Ανεξάρτητους Ελληνες (όπως οι Κ. Μαρκόπουλος, Γ. Κουράκος), δεδομένου ότι αν ακολουθήσουν την κυβερνητική πρόταση και το δηλώσουν, είναι πιθανό να δημιουργηθούν συνθήκες επαναπροσέγγισης.
«Ανακάτεμα της τράπουλας» με νέους συσχετισμούς
Είτε έτσι είτε αλλιώς, η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, σε πολιτικό επίπεδο, διαμορφώνει νέους συσχετισμούς.
-Η συμμαχία ΑΝ.ΕΛ.-Χρ. Αυγής (την οποία στο συγκεκριμένο ακολουθεί και ο Ν. Νικολόπουλος) είναι μια οριακή στιγμή, αφού ο Π. Καμμένος απλώνει το χέρι του στον Ν. Μιχαλολιάκο, κλείνοντας εκ των πραγμάτων κάθε δυνατότητα μετεκλογικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ.
-Το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. φιλοδοξούν να διευρύνουν την κοινοβουλευτική τους δύναμη εφόσον ανεξάρτητοι βουλευτές δηλώσουν ανοιχτά ότι υπερψήφισαν την κυβερνητική πρόταση.
Η κυβέρνηση θα κρατά την ανάσα της μέχρι την ψηφοφορία της Πέμπτης γιατί οι εξελίξεις στο δικαστικό πεδίο είναι καταιγιστικές και απρόβλεπτες, με αποτέλεσμα ανά πάσα στιγμή να είναι δυνατή μια ανατροπή.
Ηδη, ο Γ. Παπακωνσταντίνου, που έχει πέσει στο καναβάτσο, έχει πάρει μια ανάσα, αφού ο Ιω. Διώτης πρέπει να εμφανίσει το στικάκι που του παρέδωσε ο πρώην ΥΠΟΙΚΟ και να φανεί ότι έλειπαν ήδη τα τρία ονόματα, οπότε να μπορεί να σταθεί η κατηγορία της νόθευσης εγγράφου εναντίον του. Αλλά και πέρα από αυτό, στη συγκεκριμένη υπόθεση, όσα φέρνει η ώρα δεν τα έφεραν τα δύο χρόνια που η λίστα σκονιζόταν σε κάποιο συρτάρι.
«Ακραίοι κύκλοι έχουν στοχοποιήσει τον πρώην πρωθυπουργό»
Συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου, μιλώντας στον «ΤτΚ», επισημαίνουν τα εξής: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ αποτελεί ζήτημα που ταλανίζει το δημόσιο βίο, αλλά δυστυχώς, και πολύ περισσότερο υπό τις παρούσες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες, συγκαλύπτει την ουσία των πραγμάτων και ιδιαιτέρως τα πραγματικά διακυβεύματα αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αυτά θα πρέπει να πάρουν το δρόμο της αντιμετώπισή τους.
Οι ίδιες πηγές συνεχίζουν: «Και αυτό γιατί εδώ και τρία χρόνια η αλήθεια γύρω από την κρίση και την αντιμετώπισή της επισκιάστηκε από μια πρωτόγνωρη δαιμονοποίηση. Είτε γιατί επικράτησαν το ψεύδος και η υποκρισία είτε γιατί η συκοφαντία και η συνωμοσιολογία εγκαταστάθηκαν για τα καλά πάνω από τη χώρα.
Οι πολιτικές δυνάμεις είτε αρνήθηκαν να αναλάβουν το βάρος της ευθύνης που τους αναλογούσε -και τους αναλογεί- για τη σωτηρία της χώρας είτε γιατί πάντα μιλούσαν εκ του ασφαλούς, καθώς υπήρχε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που επειδή δεν αρνήθηκε αυτή την ιστορική ευθύνη, εκείνοι μπορούσαν να κρύβονται πίσω από πάσης φύσεως προφάσεις και βεβαίως “φιλολαϊκές” θέσεις και “εύκολες” λύσεις.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, που επέτρεψε να βρίσκουν γόνιμο έδαφος ακραίες φωνές και σήμερα να εκδηλώνονται ακραίες συμπεριφορές από ακροδεξιούς και νεοναζί».
Σε συνομιλία τους μαζί μας, συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού τονίζουν: «Σήμερα, που πολλές πολιτικές δυνάμεις έχουν αποδεχτεί απολύτως την ορθότητα των επιλογών της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ακροδεξιοί και νεοναζί στοχοποιούν με την υπογραφή τους τον Γιώργο Παπανδρέου, γιατί επί τρία χρόνια καλλιεργήθηκε το έδαφος που τους το επιτρέπει.
Γι’ αυτό και στη δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου είναι σαφής η αναφορά στον τελευταίο και τον πιο θλιβερό κρίκο της ενορχηστρωμένης στοχοποίησής του που ξεκίνησε εδώ και τρία χρόνια.
Αλλά αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος, γιατί υπάρχει και η άλλη, που βεβαίως συνδέεται με την πρώτη, αλλά αφορά στο τι πρέπει να γίνει στη χώρα και δεν γίνεται.
Δηλαδή, οι μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος.
Μεταρρυθμίσεις παντού, στη δημόσια διοίκηση, στην Αυτοδιοίκηση, στο παραγωγικό μοντέλο και βεβαίως στο πολιτικό σύστημα».
Οι πολιτικές δυνάμεις είτε αρνήθηκαν να αναλάβουν το βάρος της ευθύνης που τους αναλογούσε -και τους αναλογεί- για τη σωτηρία της χώρας είτε γιατί πάντα μιλούσαν εκ του ασφαλούς, καθώς υπήρχε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που επειδή δεν αρνήθηκε αυτή την ιστορική ευθύνη, εκείνοι μπορούσαν να κρύβονται πίσω από πάσης φύσεως προφάσεις και βεβαίως “φιλολαϊκές” θέσεις και “εύκολες” λύσεις.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, που επέτρεψε να βρίσκουν γόνιμο έδαφος ακραίες φωνές και σήμερα να εκδηλώνονται ακραίες συμπεριφορές από ακροδεξιούς και νεοναζί».
Σε συνομιλία τους μαζί μας, συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού τονίζουν: «Σήμερα, που πολλές πολιτικές δυνάμεις έχουν αποδεχτεί απολύτως την ορθότητα των επιλογών της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ακροδεξιοί και νεοναζί στοχοποιούν με την υπογραφή τους τον Γιώργο Παπανδρέου, γιατί επί τρία χρόνια καλλιεργήθηκε το έδαφος που τους το επιτρέπει.
Γι’ αυτό και στη δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου είναι σαφής η αναφορά στον τελευταίο και τον πιο θλιβερό κρίκο της ενορχηστρωμένης στοχοποίησής του που ξεκίνησε εδώ και τρία χρόνια.
Αλλά αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος, γιατί υπάρχει και η άλλη, που βεβαίως συνδέεται με την πρώτη, αλλά αφορά στο τι πρέπει να γίνει στη χώρα και δεν γίνεται.
Δηλαδή, οι μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος.
Μεταρρυθμίσεις παντού, στη δημόσια διοίκηση, στην Αυτοδιοίκηση, στο παραγωγικό μοντέλο και βεβαίως στο πολιτικό σύστημα».
Και καταλήγουν: «Γιατί η χώρα χρειάζεται ένα πολιτικό σύστημα που θα δίνει καθημερινά μάχη με τις πελατειακές αντιλήψεις, θα μάχεται απέναντι στα οργανωμένα μικρά και μεγάλα συμφέροντα, θα συγκρούεται με τα πάσης φύσεως κατεστημένα.
Για μία Ελλάδα απαλλαγμένη από μικροκομματικές πολιτικές συμπεριφορές και σκοπιμότητες, που όχι μόνο αδικούν την εικόνα μας, τις προοπτικές μας και την αναπτυξιακή μας πορεία, αλλά καθηλώνουν την Ελλάδα σε εξάρτηση από τρίτους.
Ολα αυτά είναι που θίγει και στη δήλωσή του ο Γιώργος Παπανδρέου.
Και με τη σημείωση ότι, αφενός μεν, με όλα αυτά που συμβαίνουν, επιχειρείται να αποκρυβεί ποια κυβέρνηση άνοιξε το δρόμο για να γίνουν σοβαροί και αποτελεσματικοί φορολογικοί έλεγχοι (διασταυρώσεις, αλλαγές στη νομοθεσία, ταχύτερες διαδικασίες στη διοίκηση και τη Δικαιοσύνη, όπου για πρώτη φορά οδηγήθηκαν μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου και κάποιοι από εκεί στις φυλακές, νέοι θεσμοί, όπως οι οικονομικοί εισαγγελείς και η οικονομική Αστυνομία κ.ά.), αφετέρου δε, να χάνουμε πολύτιμο χρόνο -και χρήμα- για και από την προώθηση των μεταρρυθμίσεων.
Σε ό,τι αφορά μάλιστα το πρώτο σημείο, καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι ένα από τα βασικά ζητήματα που έθετε στις διεθνείς συναντήσεις του ο Γιώργος Παπανδρέου (Ε.Ε,, G20, Σοσιαλιστική Διεθνής κ.λπ.) ήταν αυτό της ρύθμισης και του ελέγχου των αγορών, καθώς και των φορολογικών παραδείσων.
Πιστεύετε ότι είναι λίγοι εκείνοι που οφελούνται από τη λήθη όλων αυτών;».
Για μία Ελλάδα απαλλαγμένη από μικροκομματικές πολιτικές συμπεριφορές και σκοπιμότητες, που όχι μόνο αδικούν την εικόνα μας, τις προοπτικές μας και την αναπτυξιακή μας πορεία, αλλά καθηλώνουν την Ελλάδα σε εξάρτηση από τρίτους.
Ολα αυτά είναι που θίγει και στη δήλωσή του ο Γιώργος Παπανδρέου.
Και με τη σημείωση ότι, αφενός μεν, με όλα αυτά που συμβαίνουν, επιχειρείται να αποκρυβεί ποια κυβέρνηση άνοιξε το δρόμο για να γίνουν σοβαροί και αποτελεσματικοί φορολογικοί έλεγχοι (διασταυρώσεις, αλλαγές στη νομοθεσία, ταχύτερες διαδικασίες στη διοίκηση και τη Δικαιοσύνη, όπου για πρώτη φορά οδηγήθηκαν μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου και κάποιοι από εκεί στις φυλακές, νέοι θεσμοί, όπως οι οικονομικοί εισαγγελείς και η οικονομική Αστυνομία κ.ά.), αφετέρου δε, να χάνουμε πολύτιμο χρόνο -και χρήμα- για και από την προώθηση των μεταρρυθμίσεων.
Σε ό,τι αφορά μάλιστα το πρώτο σημείο, καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι ένα από τα βασικά ζητήματα που έθετε στις διεθνείς συναντήσεις του ο Γιώργος Παπανδρέου (Ε.Ε,, G20, Σοσιαλιστική Διεθνής κ.λπ.) ήταν αυτό της ρύθμισης και του ελέγχου των αγορών, καθώς και των φορολογικών παραδείσων.
Πιστεύετε ότι είναι λίγοι εκείνοι που οφελούνται από τη λήθη όλων αυτών;».
Των: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΠΑΝΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΤΣΑΒΟΥ
Δημοσιεύεται στον Τύπο της Κυριακής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου