Αν ο Αντώνης Σαμαράς είχε να αντιμετωπίσει την αποκατάσταση της αξιοπιστίας της Ελλάδας στη διεθνή πολιτική σκηνή και ιδιαίτατα στηνευρωζώνη, θα έλεγα ότι είναι ζήτημα μόνον χρόνου, να αναστρέψει το άθλιο κλίμα της πολιτικής ανικανότητας του ΓΑΠ. Είναι ζήτημα λίγου χρόνου να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ομολόγων του και της ευρωπαϊκής ηγεσίας με την ευθύτητα και την εντιμότητα που τον διακρίνει. Γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα τιμήσει όσα συζήτησε σε Βερολίνο-Παρίσι, όντας αποφασισμένος να βάλει την Ελλάδα σε μια καινούργια τροχιά, όπου το εθνικό είναι το πρέπον.
Θα έλεγα ότι σκληρότερος είναι ο αγώνας του για την επανάκτηση της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος εντός της Ελλάδας. Οι Πολίτες επί δυόμισι χρόνια έζησαν τον απόλυτο παραλογισμό: Σε κάθε ταξίδι του στις Βρυξέλλες ο ΓΑΠ έφερνε πίσω και μία «σωτηρία» με περιεχόμενο τις περικοπές των συντάξεων, τις αφαιμάξεις των μισθών. Γιατί δεν ήταν ικανός να δουλέψει έναν πραγματικό σχεδιασμό εξόδου από την κρίση, ούτε νοιαζόταν για τα δισεκατομμύρια της φοροδιαφυγής και τη σπατάλη του κράτους. Αν ανακαλύψετε στους λόγους που εκφώνησε στη Βουλή ή σε συνεντεύξεις του τη λέξη «ανάκαμψη» θα είναι σαν να βρήκατε βελόνα σε αχυρώνα. Ετσι σπατάλησε το πολύτιμο κεφάλαιο της αξιοπιστίας του Πολίτη προς το πολιτικό σύστημα, τους θεσμούς, τους νόμους.
Διάγοντας τον πέμπτο χρόνο ύφεσης, όπου η ανεργία τσακίζει την κοινωνία και δεν αφήνει περιθώριο για όνειρα, προσδοκίες και στόχους, ο Πολίτης δεν αντέχει άλλη σύνθλιψη στο ήδη γλίσχρο εισόδημά του, παρά μόνον για έναν λόγο: Οτι η Ελλάδα βρίσκεται εν κινδύνω. Το έχει συνειδητοποιήσει. Γι’ αυτό υπομένει ως τώρα. Ομως, με τα νέα «μέτρα» που σημαίνουν ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια, ακόμη σκληρότερη ανέχεια, ακόμη λιγότερη ποιότητα στην καθημερινότητά του, θα φτάσει στα όριά του. Φυσικό φαίνεται να στραφεί εναντίον της κυβέρνησης, άσχετο αν αυτή λειτουργεί ως πυροσβέστης στον εμπρησμό που έβαλαν στην Οικονομία οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Σε ποια περίπτωση θα αποφευχθεί η κοινωνική αναταραχή; Αν ο Αντώνης Σαμαράς μπορεί να εγγυηθεί στους Πολίτες ότι αυτή είναι και η τελευταία θυσία που απαιτείται για να μην ξεπέσει η Ελλάδα στην τριτοκοσμική ζώνη. Αν δεσμευτεί στους Πολίτες ότι επιτέλους, «μπήκε πάτος στο βαρέλι». Αν υποσχεθεί ότι από δω και πέρα σιγά και σταθερά θα αρχίσει η απογείωση. Ωστόσο, για να δώσει αυτή την υπόσχεση, πρέπει να έχει τη βεβαιότητα ότι οι εταίροι μας θα στηρίξουν τον αγώνα του. Οχι με λόγια, ευχολόγια, υπεκφυγές ή απειλές αλλά με πράξεις. Ετσι, θα επανακτήσει την αξιοπιστία του Πολίτη έναντι ενός ηττημένου πολιτικού συστήματος.
ΑΝΝΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου