Ο Ιγκόρ Γιουσούποφ, σύμβουλος ενεργειακών θεμάτων του Ρώσου Προέδρου Πούτιν και επικεφαλής της ενεργειακής εταιρείας Energy, επισκέφθηκε τη Μ. Τρίτη την Αθήνα και είχε επαφές με το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων, σε επίπεδο Δ.Σ. Ο επικεφαλής του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων Κωνσταντίνος Μητρόπουλος βρίσκεται στη Μόσχα και έχει συζητήσεις εκεί για το ρωσικό ενδιαφέρον σε σχέση με τις ιδιωτικοποιήσεις και άλλες επενδύσεις στην Ελλάδα.
Ο υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, υπεύθυνος για θέματα Ευρώπης και Ευρασίας, Κρίστοφερ Σμαρτ, βρίσκεται στην Αθήνα για συνομιλίες και ήταν ο τελευταίος επίσημος συνομιλητής του Λ. Παπαδήμου, πριν πάει στην Προεδρία της Δημοκρατίας για να ανοίξει τον δρόμο των εκλογών.
Τι ξέρουν οι Ελληνες για όλα αυτά; Λίγα πράγματα.
Το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων βρίσκεται υπό την εποπτεία των Ευρωπαίων δανειστών. Η επιλογή Παπαδήμου ήταν μάλλον μια απόφαση της τρόικας και του Βερολίνου, ως προσωρινή λύση σταθεροποίησης, μέχρι να φθάσουμε στις εκλογές. Η εθνική κυριαρχία και ο έλεγχος επί της δημόσιας περιουσίας έχουν ακυρωθεί μέσω μνημονίων.
Το PSI και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών βρίσκονται στον αέρα. Λιμάνια όμως, αεροδρόμια, δρόμοι, δίκτυα πετρελαίου, αερίου και νερού, ακίνητα του Δημοσίου έχουν περάσει σε ξένη διαχείριση. Τα ασφαλιστικά ταμεία και οι ιδιώτες ομολογιούχοι και επιχειρήσεις έχουν καταστραφεί μετά το «κούρεμα», που δεν τους εξαίρεσε. Το χρέος της Ελλάδας έχει αυξηθεί πρωτόγνωρα, η ύφεση καλπάζει για μια χρονιά ακόμη στο 7%.
Τα εισοδήματα έχουν μειωθεί γύρω στο 30-35% και το κράτος έχει μεταμορφωθεί σε επιθετικό φοροσυλλέκτη-δήμιο για λογαριασμό των ξένων, Ευρωπαίων πιστωτών. Οι ιδιωτικές περιουσίες, σπίτια, χωράφια και επιχειρήσεις, είναι ήδη στο στόχαστρο. Τα εργασιακά δικαιώματα κατέρρευσαν και η Ελλάδα μοιάζει κάθε μέρα και πιο πολύ με χώρα του τρίτου κόσμου.
Οι εκλογές θα γίνουν τελικά. Θα είναι οι πρώτες εκλογές μετά την αποκαθήλωση της Ελλάδας της μεταπολίτευσης, αλλά και της ήττας στη συνολική εθνική προσπάθεια από τον Πόλεμο και μετά, από το 1950 έως το 2009. Στη βάση των μνημονίων, η καταστροφή είναι προγραμματισμένο να συνεχισθεί. Οι Ελληνες, ως λαός, θα έχουν την πρώτη τους ευκαιρία να τοποθετηθούν σε αυτά που τους συνέβησαν, σε αυτά που τους συμβαίνουν, σε αυτά που έρχονται. Δεν έχουν πολλές επιλογές. Μέχρι στιγμής η θέση στην Ευρωζώνη δεν αμφισβητείται ούτε δυναμικά ούτε δημιουργικά. Θα μείνουμε εδώ.
Ομως η ψήφος μπορεί και να είναι μακράς διαρκείας. Επόμενες προγραμματισμένες εκλογές το 2016. Οταν όλα θα έχουν τελειώσει. Οταν η μοίρα της Ελλάδας θα έχει κριθεί. Ο συσχετισμός στο Κοινοβούλιο που θα συγκροτηθεί θα κρίνει πλέον της μίας κυβέρνησης.
Οι Ελληνες οφείλουν να φύγουν από τις πλατείες και να μαζευτούν στις κάλπες. Η διαφορά από το παρελθόν είναι ότι δεν έχουν να περιμένουν ρουσφέτια. Οτι γνωρίζουν το παιχνίδι των «κοτζαμπάσηδων» και των μίντια του κατεστημένου. Επίσης γνωρίζουν την υπέρτατη αλήθεια μέσα στο σπίτι τους και τη ζωή τους. Οι Ελληνες θα ψηφίσουν κόμματα και πρόσωπα. Θα μοιράσουν καταδίκες και συγχωροχάρτια. Πολλοί θα πουν ότι οι επιλογές είναι περιορισμένες. Οι επιλογές πάντα είναι περιορισμένες. Το θετικό είναι ότι υπάρχουν επιλογές. Επίσης, ότι τελικά άνοιξε ο δρόμος για να μιλήσουν, μετά το 2009, τότε που η Ελλάδα ήταν άλλη, για πρώτη φορά όλοι, και όχι κάποιοι εξ ονόματος όλων.
Οι δρόμοι είναι δύο. Ο ένας της σταθεροποίησης. Ο άλλος του «μπάχαλου». Είμαι από αυτούς που θα προτείνουν τη δεύτερη διαδρομή. Σταθεροποίηση θέλεις όταν η διαδρομή που σου δείχνουν οδηγεί σε ανάκαμψη, δημιουργία, ευημερία. Τα μνημόνια οδηγούν σε τελική καταστροφή και χρεοκοπία. Είναι «οδικός χάρτης» για την κόλαση.
Το «μπάχαλο» σε αυτή την περίπτωση, χωρίς να σημαίνει γενικευμένη και χωρίς όρια αναστάτωση, και πολύ περισσότερο συνθήκες εμφύλιων συγκρούσεων, θα μπορέσει να καθυστερήσει τις εκποιήσεις δημόσιων και ιδιωτικών περιουσιών, αποτροπή στα μέτρα που οι επόμενοι ευρωπρόθυμοι υπουργοί, ειδικά στην κατηγορίαΠαπακωσταντίνου, Λοβέρδου, Κουτρουμάνη, Διαμαντοπούλου, θα θελήσουν να πάρουν. Ακόμη και η δικαιοδοσία του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων θα πρέπει να καθυστερήσει. Η Ελλάδα στον μεσαίο χρόνο θα πρέπει να τελειώνει με τις ΑΟΖ, να κλείσει τον άξονα με Κύπρο - Ισραήλ, επιτυγχάνοντας consensus μεταξύ των συμφερόντων ΗΠΑ - Ρωσίας στην περιοχή μας.
Επίσης, να διατηρήσει τον έλεγχο επί τριών κρίσιμων υπουργείων, που δείχνουν ότι βρίσκονται υπό εθνικό έλεγχο. Του Εξωτερικών, στο πλαίσιο του εφικτού, και των ένστολων Δημόσιας Τάξης (Εσωτερικής Ασφάλειας) και Στρατιωτικών (Εθνικής Αμυνας), που η Γερμανία θα θελήσει να αποκτήσει τον έλεγχο, αλλά η παρουσία των ΗΠΑ πολύ δύσκολα θα της το επιτρέψει. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι η Ελλάδα συνεχίζει να εξοπλίζεται με τα δωρεάν όπλα των Αμερικανών και να διατηρεί την εθνική γεωπολιτική της θέση στη Μεσόγειο.
Οι εκλογές που έρχονται δεν θα δώσουν τη λύση. Είναι όμως ο κρίσιμος ενδιάμεσος σταθμός μέχρι τη στιγμή που οι Ελληνες είτε θα παραδοθούν ολοσχερώς στην γερμανική Ευρώπη είτε θα εξεγερθούν ανακτώντας την υπόσταση του εθνικού τους κράτους και την ευθύνη της μοίρας τους. Συγκροτώντας διεθνείς συμμαχίες, νέο Σύνταγμα και ένα νέο κράτος. Μέχρι να έρθει η στιγμή για την οριστική αυτή λύση, το «κατενάτσιο» και η «ενεργητική άμυνα» θα πρέπει να συνεχισθούν για να κερδηθεί χρόνος. Το ίδιο άλλωστε κάνει και η γερμανοκίνητη πλέον Ευρώπη με την Ελλάδα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου