Επιτέλους, φως στην άκρη του τούνελ

H κατάθεση του προϋπολογισμού, όταν αυτός προβλέπει νέους φόρους και περικοπές ασφαλώς και δεν μπορεί να κάνει κανέναν χαρούμενο. Το 2014 θα είναι μια δύσκολη χρονιά, όμως, προσέξτε: Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι θα είναι η τελευταία χρονιά που η Ελλάδα θα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, στον πάτο του βαρελιού ή όπως λέμε πολλές φορές, με το πιστόλι στον κρόταφο.

Τα στοιχεία που κατατέθηκαν μπορούν να δημιουργούν ένα αίσθημα αισιοδοξίας ότι το καράβι αλλάζει ρότα. Για πρώτη φορά μετά από το 2010, ο… Τιτανικός απομακρύνεται από το παγόβουνο, ο καπετάνιος – Σαμαράς έστριψε το τιμόνι και μάλλον δεν υπάρχει πισωγύρισμα.

Όμως ο μεγάλος τιμονιέρης αυτής της αλλαγής πορείας είναι ο ελληνικός λαός. Οι απίστευτες θυσίες που έκανε και που καλείται να κάνει είναι αυτές που δημιούργησαν το… πλεόνασμα αισιοδοξίας.

Εκεί κάπου μέσα στο μαύρο σκοτάδι, μια χαραμάδα φωτός υπάρχει για πρώτη φορά από τότε που η Ελλάδα μπήκε στο Μνημόνιο.

Η κυβέρνηση κατέθεσε έναν προϋπολογισμό ο οποίος δεν έχει λάβει την έγκριση της τρόικας. Κι όσο κι αν λένε ότι θα υπάρξουν την άνοιξη οδυνηρές αλλαγές η ουσία είναι ότι οι τροικανοί είτε δεν ενημερώθηκαν είτε σιωπηρά συναίνεσαν στα οικονομικά μεγέθη που παρουσίασε το οικονομικό επιτελείο. Και αυτό είναι από μόνο του μια πρωτιά. Υπάρχουν κι άλλες:

Πρωτιές

Μετά από πολλά χρόνια η Ελλάδα παρουσιάζει πλεόνασμα και μάλιστα το 2013 θα είναι πάνω από 800 εκατ. ευρώ αν και η αρχική πρόβλεψη έκανε λόγο για λιγότερα από 350 εκατ. ευρώ. Όσο για το 2014 η αισιόδοξη πρόβλεψη κάνει λόγο για πλεόνασμα πάνω από 2,8 δις ευρώ. Τι σημαίνει αυτό; Ότι μπορούμε να είμαστε αυτάρκεις, να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, υγεία και παιδεία χωρίς να δανειζόμαστε. Συμμαζέψαμε το μαγαζί μας βρε αδερφέ.

Μεγάλη υπόθεση είναι ότι μετά από 6 χρόνια η Ελλάδα, έστω και οριακά, εισέρχεται σε φάση ανάπτυξης. Είναι το φως στην άκρη του τούνελ. Και για πρώτη φορά, έστω και οριακά θα μειωθεί η ανεργία, το μείζον κοινωνικό πρόβλημα της χώρας. Με την ανάπτυξη θα έρθουν και οι δουλειές, αυτό είναι σίγουρο.

Επίσης, αξιοπρόσεκτο είναι ότι η Γερμανία δείχνει να «μαλακώνει», κάπως. Οι δηλώσεις της Μέρκελ για σεβασμό των θυσιών των Ελλήνων δεν θα γίνονταν ποτέ αν η χώρα δεν ακολουθούσε ένα πρόγραμμα οδυνηρό, με λάθη αλλά και με σοβαρές μεταρρυθμίσεις που θα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες.

Θα αναρωτηθεί κανείς; Μα τι κάθεστε και γράφετε όταν έξω υπάρχει κοινωνική κρίση; Έτσι είναι, όμως, θέλουμε να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο κι όχι εντελώς άδειο. Πράγματι, οι ελληνικές οικογένειες είναι στα όριά τους, έχουν εξουθενωθεί και δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για πιέσεις και λιτότητες. Όμως, είναι πολύ χειρότερο να βρίσκεται μια χώρα σε ανθρωπιστική κρίση και ταυτόχρονα να μην βλέπει διέξοδο.

Ελπίδα. Αυτό ακριβώς ζητούσε ο ελληνικός λαός και κυρίως όχι ψεύτικη όπως αυτή που πουλάει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Τι μένει από εδώ και πέρα είναι το ζητούμενο. Αυτό που μένει είναι να υπάρξει ένας έντιμος συμβιβασμός με την τρόικα που δεν θα περιλαμβάνει τις λέξεις μέτρα και λιτότητα. Επίσης, η μεγάλη μάχη που θα δοθεί για το χρέος και τη βιωσιμότητά του. Εκεί θα κριθεί το μέλλον των παιδιών μας.

Με την Ελλάδα να έχει προσαρμοστεί στο πρόγραμμα των δανειστών, με τα στοιχεία της οικονομίας να δείχνουν θεαματική βελτίωση παντού και με μια κυβέρνηση που, παρά τις δυσκολίες, δείχνει να τα καταφέρνει, η τύχη μας θα είναι καλύτερη. Θα μπορούμε να απαιτήσουμε καλύτερους όρους για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού. Να πούμε ευκολότερα «όχι σε νέα μνημόνια, όχι σε πισωγυρίσματα» που θα καταστρέψουν ότι χτίστηκε με τόσο κόπο.

Η πορεία προς την οριστική έξοδο από τη χώρα δεν ήταν, ούτε είναι εύκολη. Όμως, είναι κρίμα να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια τώρα που φάγαμε το βόδι κι αφήσαμε την ουρά. Είναι κρίμα να πάνε χαμένες οι θυσίες όλων μας. Ας αναλογιστούν όλοι ότι η Ελλάδα ήταν ένας Τιτανικός εδώ και χρόνια με προδιαγεγραμμένη πορεία. Τώρα, όλοι μαζί μπορούμε να γράψουμε ιστορία. Να μην αφήσουμε να βουλιάξει το καράβι.

Αριστερός Ψάλτης