Ο Τσίπρας στον δρόμο του ΓΑΠ

Ένας Σκοτσέζος συγγραφέας είχε γράψει κάποτε: «H πολιτική είναι το μοναδικό επάγγελμα για το οποίο δεν χρειάζεται εκπαίδευση». Προφανώς ο δύσμοιρος δεν θα είχε γνωρίσει τον Αλέξη Τσίπρα, τον νεαρό εκείνο μαθητή που έκανε συνεχώς κοπάνες από το σχολείο και ως εκ τούτου απέφυγε να πάρει μια σωστή εκπαίδευση και μια ακόμη πιο σωστή ανατροφή.

Το καλύτερο που είχε να κάνει επομένως ήταν να γίνει πολιτικός, και μάλιστα αρχηγός κόμματος άκαπνος από σκληρές μάχες και δυνατές προεκλογικές εκστρατείες. Εκτός από το γεγονός ότι δεν έχει δώσει ούτε μια μάχη για να εκλεγεί από τον ελληνικό λαό, είναι και ανεπάγγελτος. Αλλά αυτά δεν είναι κακά στην πολιτική. Άλλωστε από «άκαπνους» χαραμοφάηδες που έγιναν πολιτικοί, έχουμε χορτάσει.

Το χειρότερο απ’ όλα, όμως, είναι ότι έχει παντελή έλλειψη κοινωνικής και πολιτικής ανατροφής και παιδείας. Και το στιλ αυτό το διδάσκει και στους βουλευτές του. Αυτό που έκανε άλλωστε χθες είναι χαρακτηριστικό. Πριν καν τελειώσει η συνάντηση ενός Έλληνα πρωθυπουργού με τη Γερμανίδα καγκελάριο βγήκε και χαρακτήρισε αξιοθρήνητο τον κ. Σαμαρά κι ότι παρακαλάει να τον λυπηθεί η Μέρκελ. Είναι ένα από τα πολλά άθλια σχόλια που έχει κάνει ο κ. Τσίπρας τα οποία ξεφεύγουν της πολιτικής αντιπαράθεσης. Κάποτε είχαν πει τον Σημίτη «αρχιερέα της διαπλοκής» και παρ’ ολίγο να
πέσουν τα τείχη της Βουλής. Ακόμη συζητάμε τις πολιτικές αντιπαραθέσεις του Μητσοτάκη με τον Ανδρέα Παπανδρέου ή του Καραμανλή με τον Σημίτη.

Όμως, τώρα δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι τέτοιο. Ακόμη και για τον… προαιώνιο εχθρό του ο Ανδρέας έτρεφε μια εκτίμηση, έναν σεβασμό, έστω κι αν για το θεαθήναι έλεγε βαριές κουβέντες.

Στην περίπτωση του Τσίπρα και της συντριπτικής πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ επικρατεί μια κουκουέδικη νοοτροπία που χαρακτηρίζει τους πάντες με άθλιο τρόπο, επιτίθεται με πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς αλλά ποτέ δεν κοιτάζεται στον καθρέπτη. Και τι δεν έχουμε ακούσει τόσους μήνες για τον Σαμαρά, για υπουργούς και για στελέχη της κυβέρνησης.

Ωστόσο, η συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ έχει φτάσει στα όρια της αθλιότητας. Είναι απίστευτο να χαρακτηρίζεις … αξιοθρήνητο έναν πρωθυπουργό που κάνει διαπραγματεύσεις.

Ο χειρότερος πρωθυπουργός να ήταν, όταν διακυβεύεται το μέλλον της χώρας δε μιλάς με τέτοιο τρόπο. Είναι αξίωμα στους σοβαρούς χώρους να παραμερίζεις τις διαφορές και να αντιπαρατίθεσαι με επιχειρήματα. Όταν δεν έχεις τότε χρησιμοποιείς εκφράσεις όπως αξιοθρήνητος ή γελοίοι, όπως χαρακτήρισε τους βουλευτές της συμπολίτευσης ο κ. Τσίπρας πριν από δύο εβδομάδες.

Και το ακόμη χειρότερο είναι ότι κάνεις κριτική πριν καν βγουν από τη συνάντηση οι Μέρκελ και Σαμαράς. Δηλαδή είναι τόσο ανόητος ο κ. Τσίπρας; Αν δηλαδή η Γερμανίδα έλεγε ότι θα διαγραφεί όλο το χρέος της Ελλάδας, τότε που θα είχε να κρυφτεί ο Τσίπρας;

Άραγε, δεν καταλαβαίνει ότι κάνει κακό στη χώρα του; Το ίδιο κακό δεν έκαναν ο Γ. Παπακωνσταντίνου όταν χαρακτήριζε την Ελλάδα Τιτανικό ή ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου όταν στο εξωτερικό μιλούσε για μια διεφθαρμένη χώρα; Πρόκειται για εγκληματικά λάθη σε βάρος της πατρίδας.

Είναι, όμως, μια λογική που πηγάζει ακριβώς από το προσωπικό έλλειμμα του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ. Και δείχνει πόσο επικίνδυνος θα είναι αν επιλεγεί να κυβερνήσει αυτή τη χώρα. Κι ένας τέτοιος χαρακτήρας δεν αλλάζει διότι είναι ελλειπτικός ως προς την παιδεία του και την ανατροφή του.

Ίσως ο κ. Τσίπρας θα έπρεπε να ξανακοιτάξει τα άπαντα του Λένιν ο οποίος είχε πει: «Είναι παλιά αλήθεια ότι, στην πολιτική, συχνά πρέπει να διδαχθείς απ’ τον εχθρό».

Ας κάνει μια προσπάθεια ο κ. Τσίπρας να μάθει κάποια πράγματα. Ας εγκαταλείψει την τακτική του πεζοδρομίου, ας βγάλει από πάνω του την… οσμή των Εξαρχείων που αναμειγνύεται ασφαλώς και με τον αστικό τρόπο ζωής που πέρασε ο κ. Τσίπρας. Κι ας διώξει τους κακούς συμβούλους που έχει και οι οποίοι είναι ό,τι χειρότερο είχε το ΠΑΣΟΚ. Αυτοί τον συμβουλεύουν να φέρεται με τον τρόπο αυτό. Καιρός είναι να αλλάξει ρότα.

Α.Ψ.

antinews.gr