Αναμφίβολα η οικονομική κατάσταση την οποία καλείται να διαχειριστεί ο Πρωθυπουργός είναι εξαιρετικά κρίσιμη.
Οι περισσότεροι μάλιστα θεωρούν ότι οι πιθανότητες είναι εναντίον του.
Με άλλα λόγια, σχεδόν το θεωρούν δεδομένο ότι δεν θα τα καταφέρει.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα από τρεις ακόμα παράγοντες:
Πρώτον, την μικροπολιτική τακτική του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, που συμπεριφέρεται σαν ένα κακομαθημένο παιδί που του πήραν το παιχνίδι, δηλαδή την εξουσία.
Δεύτερον, τη γνωστή πλέον αβελτηρία των ευρωπαίων εταίρων, που τη μια μέρα κτίζουν και την άλλη γκρεμίζουν με αποτέλεσμα να παρατείνεται η αβεβαιότητα για τις προοπτικές της χώρας.
Τρίτον, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του κ. Κουβέλη, η ΔΗΜΑΡ βρίσκεται ήδη αντιμέτωπη με υπαρξιακά προβλήματα σχετικά με τα νέα μέτρα, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει κραδασμούς στην εύθραυστη κυβερνητική ισορροπία.
Κοντά σ’ αυτά προβάλλουν δυο ακόμα, αντικειμενικά, μεγαλύτερα προβλήματα.
1. Οι αντοχές της κοινωνίας. Μπορεί η κυβέρνηση να περάσει τα μέτρα από τη Βουλή, έστω και με απώλειες, γιατί κανένας δεν θα τολμήσει να αναλάβει το κόστος της ανατροπής της. Όμως, η κοινωνία θα αντέξει τέτοιες προκρούστειες περικοπές; Να γιατί είναι κρίσιμο, το επόμενο δίμηνο.
2. Η πολιτική αξιοπιστία. Ο Αντώνης Σαμαράς θα κληθεί να απαντήσει ευθέως και δημόσια τι έγιναν τα όσα έλεγε πριν από τις εκλογές.
Ο ελληνικός λαός, δεν ήθελε έναν άλλο «μνημονιακό Πρωθυπουργό». Ήθελε, ψήφισε και ήλπιζε σε αλλαγές.
Είναι νωρίς ακόμα να μιλήσουμε για διάψευση προσδοκιών, όμως, όταν αρχίσει η συζήτηση, ίσως να είναι αργά.
Βέβαια, ο Πρωθυπουργός, μιλάει για το τελευταίο πακέτο των μέτρων και επιμένει, όπως είπε πρόσφατα, πως οι προεκλογικές δεσμεύσεις θα τηρηθούν, μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν.
Από το Μέγαρο Μαξίμου παραπέμπουν στο τέλος της τετραετίας για να υλοποιηθούν τα όσα έχουν υποσχεθεί στους ψηφοφόρους.
Στην παρούσα συγκυρία, πρυτανεύει η σωτηρία της χώρας.
Άλλωστε, δεν μπορούν να αλλάξουν όλα από τη μια μέρα στην άλλη.
Δεν θα επαναλάβουμε, για πολλοστή φορά, τις προτεραιότητές που έθεσε ο σημερινός πρωθυπουργός στις 31 Μαΐου, από τα γραφεία του ΕΒΕΑ και έγιναν γνωστές ως τα “18 μέτρα” (μπορείτε να τα δείτε εδώ). Όλοι τις γνωρίζουν λίγο πολύ και άλλωστε γίνονται τον τελευταίο καιρό αντικείμενο σφοδρής κριτικής από τους αντιπάλους της κυβέρνησης. Αντιλαμβανόμεθα επίσης ότι η ανάκαμψη και η ανακούφιση του λαού δεν μπορούν να έλθουν από την μια ημέρα στην άλλη και ότι το πρόγραμμα Σαμαρά θα κριθεί ενδεχομένως σε βάθος τετραετίας.
Όμως όλες εκείνες οι δεσμεύσεις πρέπει να αποτελούν σταθερό οδηγό της κυβέρνησης για να μη καταντήσουν “ένα πουκάμισο αδειανό..”
Η δύναμη της αλήθειας
Το πακέτο των μέτρων είναι βαρύ και ασήκωτο. Και το χειρότερο, η επιτυχία δεν είναι εξασφαλισμένη γιατί τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο πακέτο, πιθανότατα θα επιτείνουν την ύφεση και άρα πρόσθετα μέτρα ίσως απαιτηθούν στο εγγύς μέλλον.
Τόσο ο πρωθυπουργός, όσο και η κυβέρνηση πρέπει να απαντήσουν πειστικά τι έγιναν οι προεκλογικές δεσμεύσεις ότι δεν θα υπάρξουν άλλες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, ούτε θα επιβληθούν άλλοι φόροι. Ακόμα ηχούν στα αυτιά πολλών οι αναφορές πως δεν θα θιγούν οι χαμηλοσυνταξιούχοι και θα αποκατασταθούν οι αδικίες. Και δεν συζητάμε για την περίφημη επαναδιαπραγμάτευση, που χάθηκε στο λαβύρινθο του μνημονίου.
Μπορεί ακόμα ο Πρωθυπουργός να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της κοινής γνώμης και όλοι να αναγνωρίζουν την εργατικότητά του, όμως, όταν αδειάζουν οι τσέπες, τα γιατί θα είναι αμείλικτα και οι ….όψιμοι φίλοι θα γίνουν αδυσώπητοι εχθροί.
Ο Πρωθυπουργός, πρέπει να εξηγήσει με ειλικρίνεια και τόλμη στον ελληνικό τι διακυβεύεται.
Γνωρίζει κάτι που δεν γνωρίζουμε οι υπόλοιποι;
Παίζεται κάτι μεγαλύτερο, από το μέλλον μας στην ευρωζώνη;
Ό,τι και να συμβαίνει, η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει ακόμα μια διάψευση ελπίδων.
Δικαιούται να γνωρίζει, γιατί αυτά που ζητούνται απ’ όλους μας είναι υπερβολικά σκληρά…
Αδέξιος Δεξιός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου