Γιατί το συγκρότημα Αλαφούζου στηρίζει Τσίπρα;

Ο όμιλος Αλαφούζου, με ναυαρχίδα την… αξιόπιστη Καθημερινή ήταν για πολλούς η ψυχή της κεντροδεξιάς. Πολλοί έλεγαν πως ότι λέει η εφημερίδα του Φαλήρου ήταν η φωνή της Νέας Δημοκρατίας. Κι όμως, αυτό είναι ένα διαχρονικό ψέμα το οποίο πηγάζει από την ιστορία της εφημερίδας αυτής, όταν την είχε στα χέρια της η Ελένη Βλάχου. Τότε, με απόλυτη αντικειμενικότητα και χωρίς ύπουλα παιχνίδια, έπαιζε το ρόλο της φωνής της αστικής τάξης, απέναντι στο λαϊκισμό που ξεκίνησε ο Ανδρέας Παπανδρέου μετά το 1974.

Ωστόσο, εκεί που κρεμούσε η Βλάχου τ’ άρματα κρεμούν τώρα τα νταούλια.

Η εφημερίδα αλλά και ο ΣΚΑΙ έγιναν τα όπλα του κ. Αλαφούζου για να ελέγχει την εκάστοτε εξουσία. Κι ανάλογα με τα χατίρια που του κάνει η κάθε κυβέρνηση κινείται και η γραμμή. Είναι γνωστές για παράδειγμα, οι περιπέτειες του … Μητσοτάκη με το συγκρότημα Αλαφούζου και τον τότε πρωταγωνιστή του…Γ. Τράγκα, την εποχή που βοούσε ο τόπος για τα καράβια του κ. Αλαφούζου. Σήμερα βεβαίως η Αγία Οικογένεια απολαμβάνει ιδιαίτερης περιποίησης από το συγκρότημα. Στην γραμμή πάντα για την … “μεγάλη κεντροδεξιά”.

Όταν βγήκε ο εκσυγχρονισμένος Σημίτης, η Καθημερινή τον στήριξε αν και πήγαινε αντίθετα με την κεντροδεξιά παράδοσή της. Όμως πήρε και το αντάλλαγμά της. Μπήκε στο Χρηματιστήριο έχοντας ως κεφάλαια …τα πλοία του Αλαφούζου, γεγονός βεβαίως για το οποίο δεν απόρησε τότε κανένας. Η οικογένεια κέρδισε εκατομμύρια από την εισαγωγή.

Στη συνέχεια ο κ. Αλαφούζος δε δίστασε να χτυπήσει και τον Σημίτη και να στραφεί προς τον Καραμανλή τον οποίο εγκατέλειψε φυσικά κι αυτόν στη συνέχεια για να ασπαστεί το … νεοπαπανδρεϊσμό. Ήταν η εποχή που ο Alexis Παπαχελάς πήρε στα χέρια του τη διεύθυνση της εφημερίδας.

Τα μέσα του Αλαφούζου άρχισαν το λιβάνισμα στο Μνημόνιο και ο γνωστός Μπάμπης έγινε η φωνή της τρόικας στον ΣΚΑΙ. Ύμνοι για τους τραπεζίτες και για το πόσο καλή είναι η προσπάθεια που γίνεται, άσχετα αν η χώρα πήγαινε φουλ προς την καταστροφή.

Κι όμως, κάθε φορά που ο Σαμαράς έλεγε για επαναδιαπραγμάτευση, τα όπλα του Αλαφούζου άρχιζαν το πυροβόλημα, παρά τις κεντροδεξιές καταβολές.

Ανηλεής ο πόλεμος του κ. Αλαφούζου σε κάθε φωνή που τολμούσε να λέει ότι κάτι δεν πάει καλά, και κυρίως στη ΝΔ που επιχειρούσε να αποδομήσει την παντοκρατορία του ΓΑΠ.

Κι ενώ θα περίμενε κανείς στήριξη στην προσπάθεια της χώρας να μείνει στο ευρώ και να μην καταρρεύσει ο κ. Αλαφούζος φαίνεται να επιλέγει το “κόμμα της δραχμής”, είτε αυτό είναι ο ΣΥΡΙΖΑ είτε άλλες δυνάμεις εντός της κοινωνίας. “Ψηφίστε μικρά κόμματα” δεν έγραφε η “Καθημερινή” στις προηγούμενες εκλογές;  Και κάθε βδομάδα περιέργως τα γκάλοπ του Αλαφούζου κάνουν τον Τσίπρα να παίρνει θάρρος και να διεκδικεί την πρωθυπουργία. Ενώ οι άλλοι δημοσκόποι αναδεικνύουν αδιαμφισβήτητο νικητή τον Α. Σαμαρά, μόνο μία εφημερίδα η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ προβάλλει για δεύτερη συνεχόμενη φορά ένα διαφορετικό πολιτικό σκηνικό ανεβάζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτα 4% και τώρα στο 6%.

Κανείς δε λέει πως η ΝΔ θα κάνει…πάρτι στις εκλογές.  Η διαφορά όμως που αποτυπώνει το συγκρότημα Αλαφούζου καi το βαρόμετρο της public issue προκαλεί μεγάλα ερωτηματικά.

Και προσέξτε: Πριν από δύο χρόνια η εφημερίδα πολεμούσε τον Σαμαρά εξ’αιτίας του ΟΧΙ στο Μνημόνιο. Τώρα στηρίζει τον Τσίπρα που επίσης λέει ΟΧΙ στο Μνημόνιο.

Να υποθέσουμε ότι η ενασχόλησή του συγκροτήματος με τον Παναθηναϊκό το έχει ζαλίσει;  Και ότι εκτός από την Παιανία θέλει τώρα να σώσει και την Ελλάδα;

Το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει φυσικά από όλα αυτά είναι τι επιδιώκουν οι “συστημικοί” υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ. Μια βολική (συγ)κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που θα απογοητεύσει τον λαό με το «όλοι ίδιοι είναι» και θα περάσουν ότι θέλουν χωρίς διαδηλώσεις και απεργίες, ή μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ- ΓΕΦΥΡΑ εξόδου από το ευρώ;