Προς κυβέρνηση: “η δόξα είναι εφήμερη”

Δεν σχολιάσαμε το γεγονός ότι δεν ήξεραν – πρώτα απ΄όλα στο υπουργείο Εξωτερικών – ποιος εκπροσωπεί τη χώρα σε Συνόδους Κορυφής.

Προτάξαμε την (όποια) εθνική ενότητα και θεωρήσαμε σωστή την “υπέρβαση” στο πρόσωπο του κ. Στουρνάρα, παρά το πράσινο παρελθόν του και το αυταπόδεικτο γεγονός ότι η ΝΔ δεν είχε να προτείνει έναν άνθρωπο κοινής αποδοχής για υπουργό Οικονομικών.

Αποκαλύψαμε τις ευθύνες του Βενιζέλου στην περίπτωση Βερνίκου και επισημάναμε την προσοχή στις … μπανανόφλουδες που πετάει.

Πάει όμως πολύ με την αλαζονεία που επιδεικνύουν ήδη ορισμένα – και δυστυχώς όχι λίγα – νεόκοπα κυβερνητικά στελέχη.

Τι είναι “αλαζονεία”; Είναι αυτή η αρρώστια που κάποιους, τους οποίους δεν τους ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους (ιστορική φράση Κατσιφάρα), τους κάνει να φουσκώνουν σαν παγόνια.

Πλήττει συνήθως εκείνη την στόφα πολιτικών, συμβούλων, παρατρεχάμενων, κομματικών στελεχών οι οποίοι όσο κυνηγούν την εξουσία είναι… ενάρετοι, καλοί φίλοι αλλά και πολλές φορές φορτικοί προκειμένου να προβληθούν. Αλλά μόλις μπαίνουν στα… παλάτια της εξουσίας και την κυβέρνησης γίνονται… κάποιοι. Απρόσιτοι, δεν βγαίνουν ούτε σε τηλέφωνα ακόμη και σε φίλους. Κι από εκεί που παρακαλούσαν για ένα δημοσίευμα συμπαράστασης και ανάδειξης της δουλειάς τους, τώρα είναι εξαφανισμένοι και βάζουν την γραμματέα τους να απαντά στο κινητό.

Και το χειρότερο, κάνουν διαρροές σε επιλεγμένα από αυτούς ΜΜΕ, προκαλώντας έτσι την δυσαρέσκεια των υπολοίπων που θα ξεσπάσουν φυσικά στον Σαμαρά – επειδή αυτοί ξέρουν να κρύβονται καλά πίσω από την πλάτη του.

Αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε καλά, με γραμματείς και φαρισαίους δεν παράγεται πολιτική. Ούτε φυσικά και με… καμαρίλα την οποία άλλωστε έχει βαρεθεί και ο κόσμος.

Η κυβέρνηση είναι νέα, χρειάζεται κάποιες ημέρες για να βρει το βηματισμό της, να μάθει τα θέματα και να πάρει κρίσιμες αποφάσεις. Προς τούτο συγχωρούνται και οι αστοχίες τύπου Βερνίκου ή Ράπανου. Πιστεύουμε επίσης ακράδαντα πως όταν αναλάβει ο Αντώνης Σαμαράς πλήρως τα καθήκοντά του, θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του.

Άλλο, όμως, οι αστοχίες του πρωτάρη κι άλλο οι αλαζονικές συμπεριφορές ορισμένων που θα πρέπει να κατέβουν από το καλάμι πριν να είναι αργά. Διότι ο κόσμος έχει κρίση και καταλαβαίνει, το απέδειξε άλλωστε με τους πράσινους «κηπουρούς».

Το καλάμι το χρησιμοποιούμε μόνο για ψάρεμα, γι’ αυτό ας κοιτάξουν να βάλουν μυαλό…

Αριστερός Ψάλτης