Διάβασα στους Financial Times ένα άρθρο των Kerin Hope και Peter Spiegel το οποίο δεν βάζει στοίχημα αν ο Σαμαράς θα μείνει δύο χρόνια στην εξουσία, όπως είναι ο στόχος της νέας του κυβέρνησης.
Καλά κάνουν οι άνθρωποι γιατί θα το χάσουν. Αν πήγαιναν για παράδειγμα μια βόλτα στις παραλίες το Σαββατοκύριακο που πέρασε, ή από τις τράπεζες όπου ο κόσμος ξαναβάζει τα λεφτά του, θα έβλεπαν την ανακούφιση που κυριαρχεί και δεν θα στοιχημάτιζαν.
Αυτό όμως που μου προξένησε το ενδιαφέρον είναι κάτι που γράφουν στη συνέχεια: «Η Νέα Δημοκρατία κέρδισε με μεγαλύτερη διαφορά από ό,τι αναμενόταν, σχεδόν 3%. Το αποτέλεσμα των εκλογών εμπόδισε και τα σχέδια Ελλήνων επιχειρηματιών για απομάκρυνση του κ. Σαμαρά από την ηγεσία του κόμματος προς όφελος ενός νεότερου και λιγότερο εθνικιστή διαδόχου….»
Αναμένουμε να μάθουμε το όνομα του διαδόχου, εκτός αν τα κρατήσουν κρυφό όπως ο Φάκτορας το όνομα του υπουργού που γράφτηκε στο βιβλίο των ρεκόρ για το πρώτο ρουσφέτι της νέας κυβέρνησης.
Βεβαίως οι ευφυείς αναγνώστες δεν θα δυσκολευτούν να καταλάβουν ποιοί ήθελαν την απομάκρυνση του Σαμαρά. Μια ματιά να ρίξουν στις εφημερίδες και τα κανάλια θα το καταλάβουν αμέσως.
Εκεί που θα δυσκολευτούν είναι να βρουν το «νεότερο και λιγότερο εθνικιστή διάδοχο»….
Υποψιάζομαι ότι την ίδια δυσκολία θα αντιμετωπίζουν και οι σεναριογράφοι της «απομάκρυνσης Σαμαρά». Πολύ φοβάμαι μάλιστα ότι θα προσπαθούν να βρουν λύση για κανά δυο τετραετίες ακόμα, αρκεί ο «Ψηλός» να προσλάβει την ξεματιάστρα που του προτείναμε και να την κάνει υπουργό Εξορκισμών.
Τέλος κατά τα φαινόμενα ο Ράπανος, ως υπουργός Οικονομικών.
Η θητεία του ήταν ολιγοήμερη αλλά άκρως επιτυχημένη. Δεν επέβαλε κανένα φόρο, κανένα χαράτσι, δεν συναντήθηκε με την τρόικα, δεν εφάρμοσε το Μνημόνιο.
Οι πενθήμερες θητείες Υπουργών είναι το μέλλον στη σύγχρονη διακυβέρνηση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου