Κάθε κυβέρνηση δικαιούται μια περίοδο χάριτος. Όμως η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά δεν θα την έχει, δυστυχώς. Όχι μόνο επειδή το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ έχουν να ασχοληθούν με τα δικά τους προβλήματα επιβίωσης και άρα θα δυναμιτίζουν κάθε λίγο και λιγάκι το έργο της κυβέρνησης. Αλλά κυρίως επειδή ο χρόνος της κρίσης τρέχει ασύλληπτα γρήγορα, οι διεργασίες στην Ευρώπη είναι ασφυκτικές για τη χώρα μας και οι υποχρεώσεις του Μνημονίου, επιβάλλουν το ρολόι της αντίστροφης μέτρησης χρεοκοπίας της χώρας να σταματήσει άμεσα.
Παράλληλα, εκκρεμούν μια σειρά από προκλήσεις και «αγκάθια» της δεινής καθημερινότητας που βιώνουν οι Έλληνες, η επίλυση των οποίων θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την επιτυχία ή την αποτυχία αυτής της κυβέρνησης – αν και το πιο σωστό θα ήταν να πούμε ότι θα κρίνει τη μακροημέρευσή της…
Τις προηγούμενες ημέρες η συζήτηση αναλώθηκε στον σχηματισμό κυβέρνησης και στα πρόσωπα που θα την απαρτίζουν. Τις ώρες που γράφονταν αυτές οι γραμμές η σύνθεση της κυβέρνησης δεν είχε κλείσει. Ωστόσο οι πρώτες πληροφορίες οδηγούν στην εκτίμηση ότι κατά πάσα πιθανότητα θα πρόκειται για μια κυβέρνηση συμβιβασμών και ισορροπιών.
Για παράδειγμα, είναι να απορεί κανείς με την επιλογή του κ. Ράπανου για το υπουργείο Οικονομικών. Τι μήνυμα ριζικής ανανέωσης της οικονομικής πολιτικής μπορεί άραγε να σταλεί στον ελληνικό λαό με ένα πρόσωπο που ήταν ωσεί παρόν στις καταστροφικές αποφάσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου; Ποια θα είναι τα συμπεράσματα του ελληνικού λαού που βλέπει το κρατικοδίαιτο κατεστημένο των ΜΜΕ να προωθεί λύση Ράπανου;
Και τι να πούμε για όλη την εμπροσθοφυλακή του “συστήματος Σημίτη” που φαίνεται να επανέρχεται στην κυβέρνηση πανηγυρικά (Γιαννίτσης, Ράπανος, Ζανιάς, Στουρνάρας κλπ);
Και φυσικά οι εκατοντάδες χιλιάδες που ψήφισαν τον Σαμαρά για αρχηγό της ΝΔ και την περασμένη Κυριακή για πρωθυπουργό δεν φαντάζομαι να το έκαναν για να ξαναδούν στην κυβέρνησή του πρόσωπα του καταστροφικού κυβερνητικού παρελθόντος με κάποιους “νέους” για “ξεκάρφωμα” – (ονόματα δεν λέμε για να μην γίνουμε από την πρώτη ημέρα ..κακοί)
Ένα μόνο πρέπει να ειπωθεί, προς το παρόν. Ακόμη κι αν κάποιοι συνδέονται με το παλαιό, εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ οφείλουν να υπηρετήσουν το πρόγραμμα του Αντώνη Σαμαρά για την οικονομία, όπως αυτό διατυπώθηκε και παρουσιάστηκε διαδοχικά στο Ζάππειο. Αλλιώς θα υπάρξει πρόβλημα.
Επίσης, δεν πρέπει να περάσει με τίποτα το… γινάτι της διαπλοκής, επιχειρηματιών, τραπεζιτών και εκδοτών. Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι αυτή η κυβέρνηση σχηματίστηκε για τη σωτηρία της πατρίδας κι όχι για τις τσέπες ορισμένων.
Στα πιο ουσιαστικά τώρα. Στην προγραμματική συμφωνία που έχει συνταχθεί και αποστέλλεται στα τρία κόμματα για διορθώσεις. Περιμένουμε με ανυπομονησία τις… διορθώσεις διότι όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας μας προκαλούν ανησυχία.
Είναι θεμιτό να προσπαθούν να βρουν κοινούς τόπους τα κόμματα. Είναι θεμιτό να υπάρχουν παραχωρήσεις και δούναι και λαβείν. Αλλιώς κυβέρνηση δε θα γινόταν και θα πηγαίναμε ξανά σε εκλογές. Ωστόσο, πρέπει να ξεκαθαρίσουν ορισμένα πολύ κρίσιμα ζητήματα και πρέπει να δοθούν απαντήσεις προτού είναι αργά. Εμείς που τα βλέπουμε μακριά από την εξουσία μπορούμε να προειδοποιήσουμε τη ΝΔ ότι θα πάρει λάθος δρόμος και θα δώσει λάθος μήνυμα στην κοινωνία αν υποκύψει σε απαιτήσεις παράλογες και πέρα για πέρα προβληματικές.
Για παράδειγμα, το θέμα της λαθρομετανάστευσης δε χωρά αναβολές και συμβιβασμούς ούτε με το ΠΑΣΟΚ ούτε με τον κ. Κουβέλη. Ακόμη και οι υποστηρικτές του νόμου Ραγκούση για την ιθαγένεια βλέπουν ότι έκανε μεγάλη ζημιά κι έδωσε λάθος εντύπωση τους λαθρομετανάστες.
Τι περιμένουν, λοιπόν, και δεν τον καταργούν; Γιατί υπάρχουν πληροφορίες ότι κατόπιν απαίτησης Βενιζέλου και Κουβέλη η υπόθεση της αλλαγής του νόμου μετατίθεται γι’ αργότερα; Είναι ή δεν είναι βασικός πυλώνας της πολιτικής της ΝΔ η αντιμετώπιση του μεταναστευτικού; Ή μήπως φτιάχνοντας τα κέντρα φιλοξενίας του Χρυσοχοϊδη θα λύσει το πρόβλημα η νέα κυβέρνηση; Και μέχρι να βρεθεί χρόνος και να πειστεί ο Κουβέλης και ο Βενιζέλος τι θα γίνει με τη βόμβα στο κέντρο της Αθήνας;
Μήπως κάποιοι θέλουν με τις αναβολές τους να καταστήσουν τη Χρυσή Αυγή ρυθμιστή των εξελίξεων στο μεταναστευτικό;
Υπάρχουν πληροφορίες επίσης για το θέμα των ευθυνών της κυβέρνησης Παπανδρέου σχετικά με τον Τιτανικό της οικονομίας και ποιος μας οδήγησε στο παγόβουνο. Είναι δυνατόν να γίνονται συμβιβασμοί σχετικά με τις ευθύνες κηπουρών κι άλλων πασόκων που έφεραν τη χώρα στην καταστροφή; Ο κόσμος ζητά τιμωρία εδώ και τώρα κι όχι να περιμένει καμιά 20αριά χρόνια όπως έκανε με τον Τσοχατζόπουλο.
Άλλωστε η ΝΔ είχε μιλήσει προεκλογικά για την ανάγκη σύστασης μίας και μόνο εξεταστικής επιτροπής για το πως φτάσαμε στο μνημόνιο. Οφείλει να μην κάνει ούτε βήμα πίσω αλλιώς θα είναι ανακόλουθη.
Τέλος, με ενδιαφέρον θα περιμένουμε τις θέσεις των κομμάτων για την ΑΟΖ αλλά και γενικά για τα εξωτερικά θέματα. Ποια είναι η στάση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ στην κήρυξη ΑΟΖ στο Αιγαίο; Χωράνε συμβιβασμοί στο κρίσιμο αυτό θέμα;
Και κάτι τελευταίο: το στίγμα της κυβέρνησης θα δοθεί και από την οριοθέτηση δυο τριών άμεσων κινήσεων, με πρώτο φυσικά στην ατζέντα την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, ως το βασικό συστατικό άλλωστε του νέου κυβερνητικού προγράμματος. Και αυτό γιατί από τη διάρκεια επιμήκυνσης που θα κερδίσει ο κ. Σαμαράς θα εξαρτηθούν άλλες κινήσεις που θα γίνουν, όπως και από το εάν υπάρξουν άλλες αναπτυξιακές ενισχύσεις από την Ευρώπη, οι οποίες μαζί με την ενεργοποίηση του ΕΣΠΑ μπορούν να φέρουν την πρώτη ένεση ρευστότητας στην οικονομία.
Άλλα “αγκάθια” που πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστούν, καθώς οι προηγούμενες κυβερνήσεις τα είχαν αφήσει στο ράφι είναι η έκθεση της Black Rock για το τραπεζικό σύστημα, η συνέχιση του προγράμματος ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, οι αποκρατικοποιήσεις και οι συνακόλουθες απολύσεις και κυρίως η ενεργοποίηση του κρατικού μηχανισμού που τελεί υπό διάλυση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου