Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Μπορούμε να μάθουμε για πόσο ακόμη χρονικό διάστημα το υπουργικό συμβούλιο, το κοινοβούλιο και η αντιπολίτευση θα συνεχίσουν να ανέχονται μια πρωτοφανή εκτροπή, δια της οποίας η χώρα δέχεται τη μία βολή μετά την άλλη, χωρίς να γνωρίζουμε πότε και ποια θα είναι η χαριστική;
Μπορούμε να μάθουμε έως πότε η στατιστική υπηρεσία της χώρας θα λειτουργεί χωρίς διοικητικό συμβούλιο, δηλαδή παρανόμως, χωρίς να ξεσηκώνεται η αναγκαία θύελλα που θα επιβάλει τη νομιμότητα;
Μπορούμε να μάθουμε τι νόημα έχει η (περιφερειακή) άσκηση εσωκομματικής κριτικής και η αντιπολιτευτική εμμονή σε κλισέ, όταν η αμφισβήτηση δεν αποκτά συγκεκριμένο χαρακτήρα σχετικά με την εμφάνιση των δημοσιονομικών στοιχείων της χώρας, που κάθε φορά οδηγούν τις εξελίξεις προς σκληρότερα και όλο και πιο αντιαναπτυξιακά μέτρα;
Επιτέλους, μπορούμε να μάθουμε ως πότε θα συνεχιστεί αυτή η ανωμαλία στην Ελληνική Στατιστική Αρχή, η οποία, παρά το γεγονός ότι δεν λειτουργεί νόμιμα, συνεχίζει να προχωρά σε κινήσεις οι οποίες μας οδηγούν συνεχώς στα πιο βαθιά σημεία του βαράθρου;
Την προηγούμενη εβδομάδα (σχεδόν μέσα στην απόλυτη σιωπή) αναθεωρήθηκαν και πάλι τα στατιστικά στοιχεία, με αναθεώρηση προς τα κάτω του ΑΕΠ, γεγονός που αυξάνει το έλλειμμα κατά 300 εκ ευρώ και το χρέος κατά 4 δις ευρώ.
Και δεν μας ενδιαφέρει τι λέει το υπουργείο των Οικονομικών περί μη επηρεασμού των δημοσιονομικών στόχων του 2011.
Διότι - έχει αποδειχθεί - το υπουργείο των Οικονομικών δεν είναι σε θέση ούτε να θέτει στόχους, ούτε να τους εκτελεί.
Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να σταματήσει αυτό το αίσχος της κατασκευής στοιχείων σε βάρος της χώρας και της προοπτικής της.
Στόχος η προηγούμενη κυβέρνηση
Όχι χωρίς λόγο. Αποδείχθηκε – από όλες τις κυβερνητικές δηλώσεις, τις δηλώσεις του πρώην υπουργού των Οικονομικών που ευθύνεται προσωπικά για την κατάσταση στην στατιστική υπηρεσία, αλλά (παραδόξως) και από την χλιαρή στάση της αντιπολίτευσης – ότι και η τελευταία αναθεώρηση αποσκοπούσε στο να… καταγγελθεί η προηγούμενη κυβέρνηση.
Με τη διαφορά ότι επί προηγούμενης κυβέρνησης, τον Σεπτέμβριο του 2006, το ΑΕΠ αναθεωρήθηκε προς τα πάνω κατά 20%, με αποτέλεσμα να μειωθούν έλλειμμα και χρέος.
Οι όψιμοι αρχάγγελοι της στατιστικής ορθότητας, θα υποστηρίξουν πως επρόκειτο για «μαγείρεμα».
Αλλά ποιος μας βεβαιώνει πως και η σημερινή αναθεώρηση δεν είναι προϊόν «μαγειρέματος», αφού η ΕΛ.ΣΤΑΤ εξακολουθεί να μην διαθέτει διοικητικό συμβούλιο που θα επικύρωνε ή όχι τις αποφάσεις της;
Ποιος μας βεβαιώνει ότι η μέθοδος που ακολουθήθηκε είναι η σωστή;
Η Eurostat, θα μας απαντήσουν. Αλλά η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία έχει επανειλημμένα θέσει τον εαυτό της στην υπηρεσία σκοπιμοτήτων.
Μάλιστα, το 2004, η ΕΕ είχε μοιράσει τις ευθύνες για την απόκρυψη στοιχείων επί κυβερνήσεων Σημίτη, μεταξύ της Ελλάδας, της Eurostat (που αν και διαφωνούσε περιοριζόταν στους γνωστούς αστερίσκους αμφισβήτησης) και της Κομισιόν, που αποδείχθηκε πως δεν ήλεγχε την ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία.
Το μακρύ χέρι των δανειστών
Οι εξελίξεις έδειξαν πως τελικά κατάφεραν να μετατρέψουν την ελληνική στατιστική υπηρεσία στο «μακρύ χέρι» της Eurostat. Η οποία, με τη σειρά της, είναι το μακρύ χέρι των δανειστών.
Και πως τα στατιστικά στοιχεία χρησιμοποιήθηκαν (το φθινόπωρο του 2010), για να επιβληθεί το Μνημόνιο και να υπάρξουν σκληρότερες εξειδικεύσεις των μέτρων του.
Ούτε τότε ήταν η ώρα να «φουσκώσει» το έλλειμμα, ούτε τώρα, που βρισκόμαστε στην κόψη του ξυραφιού και οδεύουμε προς πιστωτικό γεγονός, ήταν η ώρα για προς τα κάτω αναθεώρηση του ΑΕΠ.
Διότι όλοι γνωρίζουν πως το ΑΕΠ, το παραγόμενο από μια χώρα προϊόν δηλαδή, και επομένως τα χρήματα που παράγει η οικονομία της, εξαρτάται από το ποιες πλευρές της οικονομίας θα αποφασιστεί να συμπεριληφθούν και ποιες όχι.
Αν αποφασίσεις να μην συμπεριλάβεις κάποιες από αυτές τις πλευρές, τότε το ΑΕΠ πέφτει. Αν τις συμπεριλάβεις, αυξάνεται.
Όταν, το 2006, η κυβέρνηση Καραμανλή αναθεώρησε το ΑΕΠ προς τα πάνω, έγινε ο κακός χαμός.
Ένα από τα επιχειρήματα των επικριτών, ήταν ότι συμπεριελήφθησαν και οι… οίκοι ανοχής. Κατά την γνώμη αυτών που σήμερα κατεβάζουν το ΑΕΠ, αυτή η «πτυχή», αν και υπάρχει στην πραγματική οικονομία (όπως άλλωστε και η παραοικονομία) έπρεπε να αγνοηθεί.
Τώρα, κανείς δεν μας λέει τι συμπεριλήφθηκε και τι αφαιρέθηκε. Και το χειρότερο: Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει.
Παρά το γεγονός ότι η στατιστική υπηρεσία τα έχει ήδη κάνει μούσκεμα τόσο με την απογραφή πληθυσμού, όσο και με την εμφάνιση διαφόρων φορέων στο Μητρώο της Γενικής Κυβέρνησης – όλοι θυμούνται το αλαλούμ με τους 151 φορείς που κλήθηκαν να μπουν στην διαδικασία της εργασιακής εφεδρείας.
Και προς τι αυτή η πρεμούρα; Η απάντηση δίνεται με τις δηλώσεις των κυβερνητικών αξιωματούχων, που έγιναν δεκτές με παράδοξη απάθεια.
Αποδεικνύεται πως η φασαρία με την αναθεώρηση του ΑΕΠ για την πενταετία 2005-2010 έγινε για να προπαγανδιστεί πως η οικονομία μπήκε σε ύφεση το 2008 και όχι το 2009.
Για να καταδειχθεί δηλαδή ότι η οικονομία μπήκε σε ύφεση επί κυβέρνησης Καραμανλή.
Οπότε, δόθηκε η ευκαιρία στο υπουργείο των Οικονομικών να επιτεθεί στην προηγούμενη κυβέρνηση και να μεταφέρει σ’ αυτήν όλες τις ευθύνες.
Με λίγα λόγια, η χώρα θα υποστεί τις συνέπειες άλλης μιας απογραφής (διότι τώρα οι απογραφές γίνονται από την στατιστική υπηρεσία), επειδή η σημερινή κυβέρνηση προσπαθεί να ρίξει τις ευθύνες της – για μια ύποπτη απραξία και αναποτελεσματικότητα δύο χρόνων – στην… καμένη γη.
Το 2008 ήταν, όπως όλοι θυμόμαστε, η χρονιά της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
Παρ’ όλα αυτά – και παρά το γεγονός ότι η τότε αντιπολίτευση λειτουργούσε στη λογική «λεφτά υπάρχουν» και «θα περάσετε πάνω από το πτώμα μας αν παγώσετε μισθούς ή ρυθμίσετε το ασφαλιστικό» – η χώρα συνέχισε να είναι ένα αξιοσέβαστο μέλος της ευρωζώνης που μπορούσε να δανείζεται χωρίς να βλέπει στα spread να πηγαίνουν στον Θεό.
Από το «πάγωμα» στη σφαγή
Σήμερα, ουδείς έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι δεν θα φθάναμε ως εδώ αν εγκαίρως λαμβάνονταν μέτρα και αν ο κ. Παπανδρέου δεν παραπλανούσε τον λαό, υφαρπάζοντας την ψήφο του, μόνο και μόνο επειδή ο Καραμανλής μίλησε για «πάγωμα» μισθών.
Το «πάγωμα» έχει ήδη γίνει σφαγή εισοδημάτων. Και ενώ η περιπέτεια δεν έχει τελειώσει ακόμη, έρχεται και η στατιστική υπηρεσία και επικυρώνει την καταστροφή της ελληνικής μεσαίας τάξης.
Αποδεικνύεται με όλα αυτά και κάτι ακόμη: Ότι το μακρύ χέρι της Eurostat έχει πολιτικό υποκινητή. Δια της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας οι δανειστές επεμβαίνουν στον δημόσιο βίο της χώρας, στέλνοντας το μήνυμα στην αντιπολίτευση να καθίσει στα αβγά της, διότι επί των ημερών της η χώρα μπήκε σε ύφεση.
Και επομένως, οφείλει να συνεργαστεί!
Για να συμβεί αυτό, πληροφορηθήκαμε ότι έγιναν «νέες εκτιμήσεις για πολλές δραστηριότητες» - οπότε μάλλον αυτή τη φορά αφαιρέθηκαν οι οίκοι ανοχής (αν και υπάρχουν) από αυτές τις «δραστηριότητες».
Πληρώνουμε ξανά και ξανά τις αναθεωρήσεις τους
Η ουσία είναι πως κάθε φορά που η στατιστική υπηρεσία βάζει το χέρι της (όπως συνέβη και το φθινόπωρο του 2010) μας λείπουν ξαφνικά μερικά δισεκατομμύρια, τα οποία πρέπει οι φορολογούμενοι να πληρώνουν ξανά και ξανά από αυτά που δεν έχουν.
Και όλα αυτά, για να κατηγορηθεί η προηγούμενη κυβέρνηση. Και για να παριστάνει η σημερινή την… παραπλανημένη, ώστε να δικαιολογεί τόσο την αθέτηση των προεκλογικών υποσχέσεών της, όσο και την μετεκλογική αδράνειά της, που μας οδήγησε στο ΔΝΤ.
Τη μία μας λείπουν 4 δις ευρώ, την άλλη μας λείπουν 2 δις ευρώ και ποιος ξέρει τι άλλο θα μαγειρέψουν για να βάλουν τη χώρα σε διαρκή νηστεία.
Τι θα πουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (που στις 27 Σεπτεμβρίου, μαζί με το χαράτσι στα ακίνητα, ψήφισαν και την τροπολογία για την καρατόμηση των στατιστικολόγων της ΕΛ.ΣΤΑΤ) όταν θα κληθούν να ψηφίσουν και άλλα μέτρα, λόγω της τελευταίας αναθεώρησης (προς τα κάτω) του ΑΕΠ;
Και ήταν δυνατόν να υπάρχει παγκόσμια κρίση (το 2008) και να μην υποστεί τις συνέπειες η Ελλάδα;
Ο κ. Παπανδρέου, όμως, συνέχισε να συμπεριφέρεται (και να υπόσχεται) ως εάν να μην είχε συμβεί η παγκόσμια κρίση.
Και όλοι έφριξαν όταν άκουσαν τον Καραμανλή να λέει στη ΔΕΘ (το 2009) ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα. Αν δεν ήξερε ότι υπάρχει πρόβλημα, τρελός ήταν να πει κάτι το τόσο δυσάρεστο προεκλογικά;
Μήνυμα στον Καραμανλή
Τώρα, επιβεβαιώνεται με τον πιο οδυνηρό τρόπο. Και ακριβώς γι’ αυτό, στήθηκε ολόκληρη αναθεώρηση για να του σταλεί το αυτονόητο μήνυμα: Επί των ημερών σου μπήκαμε σε ύφεση.
Είναι αυτό κάτι το καινούργιο; Ξαναλέω: Αν δεν το ήξερε, θα μιλούσε για «παγώματα»;
Αυτό (η ενοχοποίηση μέσω της ΕΛ.ΣΤΑΤ), είναι πιο σημαντικό και από τις (άλλες) αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών.
Διότι αποδεικνύει πως άλλοι προσπαθούσαν να αποφύγουν τα χειρότερα (που ζούμε σήμερα) και άλλοι περί άλλα ετύρβαζαν, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί τελικά η χώρα στην χρεοκοπία και στην κατάργηση της εθνικής της κυριαρχίας και να βρεθεί ο λαός σε απόλυτη ένδεια.
Επιπλέον, δεν έχουμε κανέναν λόγο να πιστεύουμε ότι η νέα αναθεώρηση των στατιστικών στοιχείων δεν θα αποτελέσει τη νομιμοποιητική βάση επί της οποίας θα στηριχτούν και νέα μέτρα.
Διότι τα ίδια μας έλεγαν και το 2010. Τότε, τον Οκτώβριο, ο κ. Παπακωνσταντίνου – και ενώ τα στατιστικά στοιχεία για το έλλειμμα του 2009 δεν δίνονταν έως ότου ολοκληρωθούν οι περιφερειακές εκλογές, δια του αποτελέσματος των οποίων η κυβέρνηση θέλησε να εξασφαλίσει πολιτική νομιμοποίηση – μας είχε πει πως η αναθεώρηση των ελληνικών στοιχείων ήταν «προδιαγεγραμμένη».
Και τότε, όπως και σήμερα υποστηρίζει ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Παπακωνσταντίνου μας είχε πει ότι, «παρά την αναθεώρηση των δημοσιονομικών δεδομένων της περιόδου 2006-2009, οι επιπτώσεις στο έλλειμμα του 2010 θα είναι περιορισμένες» και «ως εκ τούτου, δεν αναμένεται να οδηγήσουν σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας το 2010 και συνεπώς δεν θα έχουν ως αποτέλεσμα την εκ νέου επιβάρυνση των μισθωτών και των συνταξιούχων»!
Τρομερό; Ντροπιαστικό; Τεράστιο ψέμα;
Προφανώς. Διότι μέτρα ήλθαν και ξαναήλθαν και όλα στηρίχθηκαν και νομιμοποιήθηκαν δια της ΕΛ.ΣΤΑΤ.
Όλες οι χώρες φροντίζουν να αναθεωρούν προς τα πάνω το ΑΕΠ τους, για να μειώνουν το έλλειμμα και το χρέος – άλλωστε όλα λογιστικά είναι.
Το έπραξε η κυβέρνηση Καραμανλή (20%), το έπραξε και η κυβέρνηση Σημίτη (23%).
Όταν έλαβε την σχετική απόφαση η κυβέρνηση Καραμανλή, το χρέος μειώθηκε (για το 2005) από το 107% στο 86%.
Βγήκαμε από την επιτήρηση, ενώ έγινε και καλύτερη αποτύπωση του τριτογενούς τομέα της οικονομίας, ο οποίος υπάρχει!
Αλλά τότε φώναζαν πως θα αυξηθεί η ελληνική συνεισφορά στον κοινοτικό προϋπολογισμό κατά 600 εκ ευρώ και η κρατική επιχορήγηση στο ΙΚΑ κατά 700 εκ ευρώ. Και πως θα μας «κόψουν» 1,4 δις ευρώ από το Ταμείο Συνοχής.
Και άλλα τέτοια που σήμερα μας φαίνονται «παραδείσια», που θάλεγε και ο κ. Βενιζέλος.
Ενώ τώρα που πτωχεύσαμε και εμείς και το ΙΚΑ και το Ταμείο Συνοχής δεν ξέρουμε καν κατά πού πέφτει, πρέπει όλοι να δηλώνουν ευχαριστημένοι!
Επιτέλους! Μπορούμε να μάθουμε ως πότε θα αναθεωρούνται ξανά και ξανά τα στοιχεία της περιόδου 2004-2009, για να πέφτουν προπαγανδιστικά τα βάρη στην προηγούμενη κυβέρνηση και στον προηγούμενο πρωθυπουργό;
Μπορούμε να μάθουμε για πόσο ακόμη χρονικό διάστημα το υπουργικό συμβούλιο, το κοινοβούλιο και η αντιπολίτευση θα συνεχίσουν να ανέχονται μια πρωτοφανή εκτροπή, δια της οποίας η χώρα δέχεται τη μία βολή μετά την άλλη, χωρίς να γνωρίζουμε πότε και ποια θα είναι η χαριστική;
Μπορούμε να μάθουμε έως πότε η στατιστική υπηρεσία της χώρας θα λειτουργεί χωρίς διοικητικό συμβούλιο, δηλαδή παρανόμως, χωρίς να ξεσηκώνεται η αναγκαία θύελλα που θα επιβάλει τη νομιμότητα;
Μπορούμε να μάθουμε τι νόημα έχει η (περιφερειακή) άσκηση εσωκομματικής κριτικής και η αντιπολιτευτική εμμονή σε κλισέ, όταν η αμφισβήτηση δεν αποκτά συγκεκριμένο χαρακτήρα σχετικά με την εμφάνιση των δημοσιονομικών στοιχείων της χώρας, που κάθε φορά οδηγούν τις εξελίξεις προς σκληρότερα και όλο και πιο αντιαναπτυξιακά μέτρα;
Επιτέλους, μπορούμε να μάθουμε ως πότε θα συνεχιστεί αυτή η ανωμαλία στην Ελληνική Στατιστική Αρχή, η οποία, παρά το γεγονός ότι δεν λειτουργεί νόμιμα, συνεχίζει να προχωρά σε κινήσεις οι οποίες μας οδηγούν συνεχώς στα πιο βαθιά σημεία του βαράθρου;
Την προηγούμενη εβδομάδα (σχεδόν μέσα στην απόλυτη σιωπή) αναθεωρήθηκαν και πάλι τα στατιστικά στοιχεία, με αναθεώρηση προς τα κάτω του ΑΕΠ, γεγονός που αυξάνει το έλλειμμα κατά 300 εκ ευρώ και το χρέος κατά 4 δις ευρώ.
Και δεν μας ενδιαφέρει τι λέει το υπουργείο των Οικονομικών περί μη επηρεασμού των δημοσιονομικών στόχων του 2011.
Διότι - έχει αποδειχθεί - το υπουργείο των Οικονομικών δεν είναι σε θέση ούτε να θέτει στόχους, ούτε να τους εκτελεί.
Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να σταματήσει αυτό το αίσχος της κατασκευής στοιχείων σε βάρος της χώρας και της προοπτικής της.
Στόχος η προηγούμενη κυβέρνηση
Όχι χωρίς λόγο. Αποδείχθηκε – από όλες τις κυβερνητικές δηλώσεις, τις δηλώσεις του πρώην υπουργού των Οικονομικών που ευθύνεται προσωπικά για την κατάσταση στην στατιστική υπηρεσία, αλλά (παραδόξως) και από την χλιαρή στάση της αντιπολίτευσης – ότι και η τελευταία αναθεώρηση αποσκοπούσε στο να… καταγγελθεί η προηγούμενη κυβέρνηση.
Με τη διαφορά ότι επί προηγούμενης κυβέρνησης, τον Σεπτέμβριο του 2006, το ΑΕΠ αναθεωρήθηκε προς τα πάνω κατά 20%, με αποτέλεσμα να μειωθούν έλλειμμα και χρέος.
Οι όψιμοι αρχάγγελοι της στατιστικής ορθότητας, θα υποστηρίξουν πως επρόκειτο για «μαγείρεμα».
Αλλά ποιος μας βεβαιώνει πως και η σημερινή αναθεώρηση δεν είναι προϊόν «μαγειρέματος», αφού η ΕΛ.ΣΤΑΤ εξακολουθεί να μην διαθέτει διοικητικό συμβούλιο που θα επικύρωνε ή όχι τις αποφάσεις της;
Ποιος μας βεβαιώνει ότι η μέθοδος που ακολουθήθηκε είναι η σωστή;
Η Eurostat, θα μας απαντήσουν. Αλλά η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία έχει επανειλημμένα θέσει τον εαυτό της στην υπηρεσία σκοπιμοτήτων.
Μάλιστα, το 2004, η ΕΕ είχε μοιράσει τις ευθύνες για την απόκρυψη στοιχείων επί κυβερνήσεων Σημίτη, μεταξύ της Ελλάδας, της Eurostat (που αν και διαφωνούσε περιοριζόταν στους γνωστούς αστερίσκους αμφισβήτησης) και της Κομισιόν, που αποδείχθηκε πως δεν ήλεγχε την ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία.
Το μακρύ χέρι των δανειστών
Οι εξελίξεις έδειξαν πως τελικά κατάφεραν να μετατρέψουν την ελληνική στατιστική υπηρεσία στο «μακρύ χέρι» της Eurostat. Η οποία, με τη σειρά της, είναι το μακρύ χέρι των δανειστών.
Και πως τα στατιστικά στοιχεία χρησιμοποιήθηκαν (το φθινόπωρο του 2010), για να επιβληθεί το Μνημόνιο και να υπάρξουν σκληρότερες εξειδικεύσεις των μέτρων του.
Ούτε τότε ήταν η ώρα να «φουσκώσει» το έλλειμμα, ούτε τώρα, που βρισκόμαστε στην κόψη του ξυραφιού και οδεύουμε προς πιστωτικό γεγονός, ήταν η ώρα για προς τα κάτω αναθεώρηση του ΑΕΠ.
Διότι όλοι γνωρίζουν πως το ΑΕΠ, το παραγόμενο από μια χώρα προϊόν δηλαδή, και επομένως τα χρήματα που παράγει η οικονομία της, εξαρτάται από το ποιες πλευρές της οικονομίας θα αποφασιστεί να συμπεριληφθούν και ποιες όχι.
Αν αποφασίσεις να μην συμπεριλάβεις κάποιες από αυτές τις πλευρές, τότε το ΑΕΠ πέφτει. Αν τις συμπεριλάβεις, αυξάνεται.
Όταν, το 2006, η κυβέρνηση Καραμανλή αναθεώρησε το ΑΕΠ προς τα πάνω, έγινε ο κακός χαμός.
Ένα από τα επιχειρήματα των επικριτών, ήταν ότι συμπεριελήφθησαν και οι… οίκοι ανοχής. Κατά την γνώμη αυτών που σήμερα κατεβάζουν το ΑΕΠ, αυτή η «πτυχή», αν και υπάρχει στην πραγματική οικονομία (όπως άλλωστε και η παραοικονομία) έπρεπε να αγνοηθεί.
Τώρα, κανείς δεν μας λέει τι συμπεριλήφθηκε και τι αφαιρέθηκε. Και το χειρότερο: Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει.
Παρά το γεγονός ότι η στατιστική υπηρεσία τα έχει ήδη κάνει μούσκεμα τόσο με την απογραφή πληθυσμού, όσο και με την εμφάνιση διαφόρων φορέων στο Μητρώο της Γενικής Κυβέρνησης – όλοι θυμούνται το αλαλούμ με τους 151 φορείς που κλήθηκαν να μπουν στην διαδικασία της εργασιακής εφεδρείας.
Και προς τι αυτή η πρεμούρα; Η απάντηση δίνεται με τις δηλώσεις των κυβερνητικών αξιωματούχων, που έγιναν δεκτές με παράδοξη απάθεια.
Αποδεικνύεται πως η φασαρία με την αναθεώρηση του ΑΕΠ για την πενταετία 2005-2010 έγινε για να προπαγανδιστεί πως η οικονομία μπήκε σε ύφεση το 2008 και όχι το 2009.
Για να καταδειχθεί δηλαδή ότι η οικονομία μπήκε σε ύφεση επί κυβέρνησης Καραμανλή.
Οπότε, δόθηκε η ευκαιρία στο υπουργείο των Οικονομικών να επιτεθεί στην προηγούμενη κυβέρνηση και να μεταφέρει σ’ αυτήν όλες τις ευθύνες.
Με λίγα λόγια, η χώρα θα υποστεί τις συνέπειες άλλης μιας απογραφής (διότι τώρα οι απογραφές γίνονται από την στατιστική υπηρεσία), επειδή η σημερινή κυβέρνηση προσπαθεί να ρίξει τις ευθύνες της – για μια ύποπτη απραξία και αναποτελεσματικότητα δύο χρόνων – στην… καμένη γη.
Το 2008 ήταν, όπως όλοι θυμόμαστε, η χρονιά της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
Παρ’ όλα αυτά – και παρά το γεγονός ότι η τότε αντιπολίτευση λειτουργούσε στη λογική «λεφτά υπάρχουν» και «θα περάσετε πάνω από το πτώμα μας αν παγώσετε μισθούς ή ρυθμίσετε το ασφαλιστικό» – η χώρα συνέχισε να είναι ένα αξιοσέβαστο μέλος της ευρωζώνης που μπορούσε να δανείζεται χωρίς να βλέπει στα spread να πηγαίνουν στον Θεό.
Από το «πάγωμα» στη σφαγή
Σήμερα, ουδείς έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι δεν θα φθάναμε ως εδώ αν εγκαίρως λαμβάνονταν μέτρα και αν ο κ. Παπανδρέου δεν παραπλανούσε τον λαό, υφαρπάζοντας την ψήφο του, μόνο και μόνο επειδή ο Καραμανλής μίλησε για «πάγωμα» μισθών.
Το «πάγωμα» έχει ήδη γίνει σφαγή εισοδημάτων. Και ενώ η περιπέτεια δεν έχει τελειώσει ακόμη, έρχεται και η στατιστική υπηρεσία και επικυρώνει την καταστροφή της ελληνικής μεσαίας τάξης.
Αποδεικνύεται με όλα αυτά και κάτι ακόμη: Ότι το μακρύ χέρι της Eurostat έχει πολιτικό υποκινητή. Δια της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας οι δανειστές επεμβαίνουν στον δημόσιο βίο της χώρας, στέλνοντας το μήνυμα στην αντιπολίτευση να καθίσει στα αβγά της, διότι επί των ημερών της η χώρα μπήκε σε ύφεση.
Και επομένως, οφείλει να συνεργαστεί!
Για να συμβεί αυτό, πληροφορηθήκαμε ότι έγιναν «νέες εκτιμήσεις για πολλές δραστηριότητες» - οπότε μάλλον αυτή τη φορά αφαιρέθηκαν οι οίκοι ανοχής (αν και υπάρχουν) από αυτές τις «δραστηριότητες».
Πληρώνουμε ξανά και ξανά τις αναθεωρήσεις τους
Η ουσία είναι πως κάθε φορά που η στατιστική υπηρεσία βάζει το χέρι της (όπως συνέβη και το φθινόπωρο του 2010) μας λείπουν ξαφνικά μερικά δισεκατομμύρια, τα οποία πρέπει οι φορολογούμενοι να πληρώνουν ξανά και ξανά από αυτά που δεν έχουν.
Και όλα αυτά, για να κατηγορηθεί η προηγούμενη κυβέρνηση. Και για να παριστάνει η σημερινή την… παραπλανημένη, ώστε να δικαιολογεί τόσο την αθέτηση των προεκλογικών υποσχέσεών της, όσο και την μετεκλογική αδράνειά της, που μας οδήγησε στο ΔΝΤ.
Τη μία μας λείπουν 4 δις ευρώ, την άλλη μας λείπουν 2 δις ευρώ και ποιος ξέρει τι άλλο θα μαγειρέψουν για να βάλουν τη χώρα σε διαρκή νηστεία.
Τι θα πουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (που στις 27 Σεπτεμβρίου, μαζί με το χαράτσι στα ακίνητα, ψήφισαν και την τροπολογία για την καρατόμηση των στατιστικολόγων της ΕΛ.ΣΤΑΤ) όταν θα κληθούν να ψηφίσουν και άλλα μέτρα, λόγω της τελευταίας αναθεώρησης (προς τα κάτω) του ΑΕΠ;
Και ήταν δυνατόν να υπάρχει παγκόσμια κρίση (το 2008) και να μην υποστεί τις συνέπειες η Ελλάδα;
Ο κ. Παπανδρέου, όμως, συνέχισε να συμπεριφέρεται (και να υπόσχεται) ως εάν να μην είχε συμβεί η παγκόσμια κρίση.
Και όλοι έφριξαν όταν άκουσαν τον Καραμανλή να λέει στη ΔΕΘ (το 2009) ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα. Αν δεν ήξερε ότι υπάρχει πρόβλημα, τρελός ήταν να πει κάτι το τόσο δυσάρεστο προεκλογικά;
Μήνυμα στον Καραμανλή
Τώρα, επιβεβαιώνεται με τον πιο οδυνηρό τρόπο. Και ακριβώς γι’ αυτό, στήθηκε ολόκληρη αναθεώρηση για να του σταλεί το αυτονόητο μήνυμα: Επί των ημερών σου μπήκαμε σε ύφεση.
Είναι αυτό κάτι το καινούργιο; Ξαναλέω: Αν δεν το ήξερε, θα μιλούσε για «παγώματα»;
Αυτό (η ενοχοποίηση μέσω της ΕΛ.ΣΤΑΤ), είναι πιο σημαντικό και από τις (άλλες) αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών.
Διότι αποδεικνύει πως άλλοι προσπαθούσαν να αποφύγουν τα χειρότερα (που ζούμε σήμερα) και άλλοι περί άλλα ετύρβαζαν, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί τελικά η χώρα στην χρεοκοπία και στην κατάργηση της εθνικής της κυριαρχίας και να βρεθεί ο λαός σε απόλυτη ένδεια.
Επιπλέον, δεν έχουμε κανέναν λόγο να πιστεύουμε ότι η νέα αναθεώρηση των στατιστικών στοιχείων δεν θα αποτελέσει τη νομιμοποιητική βάση επί της οποίας θα στηριχτούν και νέα μέτρα.
Διότι τα ίδια μας έλεγαν και το 2010. Τότε, τον Οκτώβριο, ο κ. Παπακωνσταντίνου – και ενώ τα στατιστικά στοιχεία για το έλλειμμα του 2009 δεν δίνονταν έως ότου ολοκληρωθούν οι περιφερειακές εκλογές, δια του αποτελέσματος των οποίων η κυβέρνηση θέλησε να εξασφαλίσει πολιτική νομιμοποίηση – μας είχε πει πως η αναθεώρηση των ελληνικών στοιχείων ήταν «προδιαγεγραμμένη».
Και τότε, όπως και σήμερα υποστηρίζει ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Παπακωνσταντίνου μας είχε πει ότι, «παρά την αναθεώρηση των δημοσιονομικών δεδομένων της περιόδου 2006-2009, οι επιπτώσεις στο έλλειμμα του 2010 θα είναι περιορισμένες» και «ως εκ τούτου, δεν αναμένεται να οδηγήσουν σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας το 2010 και συνεπώς δεν θα έχουν ως αποτέλεσμα την εκ νέου επιβάρυνση των μισθωτών και των συνταξιούχων»!
Τρομερό; Ντροπιαστικό; Τεράστιο ψέμα;
Προφανώς. Διότι μέτρα ήλθαν και ξαναήλθαν και όλα στηρίχθηκαν και νομιμοποιήθηκαν δια της ΕΛ.ΣΤΑΤ.
Όλες οι χώρες φροντίζουν να αναθεωρούν προς τα πάνω το ΑΕΠ τους, για να μειώνουν το έλλειμμα και το χρέος – άλλωστε όλα λογιστικά είναι.
Το έπραξε η κυβέρνηση Καραμανλή (20%), το έπραξε και η κυβέρνηση Σημίτη (23%).
Όταν έλαβε την σχετική απόφαση η κυβέρνηση Καραμανλή, το χρέος μειώθηκε (για το 2005) από το 107% στο 86%.
Βγήκαμε από την επιτήρηση, ενώ έγινε και καλύτερη αποτύπωση του τριτογενούς τομέα της οικονομίας, ο οποίος υπάρχει!
Αλλά τότε φώναζαν πως θα αυξηθεί η ελληνική συνεισφορά στον κοινοτικό προϋπολογισμό κατά 600 εκ ευρώ και η κρατική επιχορήγηση στο ΙΚΑ κατά 700 εκ ευρώ. Και πως θα μας «κόψουν» 1,4 δις ευρώ από το Ταμείο Συνοχής.
Και άλλα τέτοια που σήμερα μας φαίνονται «παραδείσια», που θάλεγε και ο κ. Βενιζέλος.
Ενώ τώρα που πτωχεύσαμε και εμείς και το ΙΚΑ και το Ταμείο Συνοχής δεν ξέρουμε καν κατά πού πέφτει, πρέπει όλοι να δηλώνουν ευχαριστημένοι!
Επιτέλους! Μπορούμε να μάθουμε ως πότε θα αναθεωρούνται ξανά και ξανά τα στοιχεία της περιόδου 2004-2009, για να πέφτουν προπαγανδιστικά τα βάρη στην προηγούμενη κυβέρνηση και στον προηγούμενο πρωθυπουργό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου