Του Κώστα Ροδινού
Συνήθως, οι μάχες κερδίζονται , όταν κάποιος πιστεύει στο σκοπό και τα δίνει όλα. Επίσης, διαθέτει στρατηγική και όραμα για την επομένη ημέρα. Λυπούμαι, που θα στεναχωρήσω μερικούς φίλους στη ΝΔ, άλλα ούτε η προεκλογική εκστρατεία για τις εκλογές της 6ης Μαϊου με ενθουσίασε, ούτε και αυτή που βρίσκεται εν εξελίξει, μου δημιουργεί μεγαλύτερες προσδοκίες!
Το ηθικό του στρατεύματος
Κατά τη γνώμη μου, η καλύτερη έως τώρα προεκλογική παρουσία του κ. Σαμαρά ήταν η επίσκεψη του στη Ρόδο. Πρώτη φορά, η τηλεοπτική εικόνα έβγαζε ενθουσιασμό και δημιουργούσε στον τρίτο τηλεθεατή την αίσθηση άμεσης επικοινωνίας με τον απλό πολίτη. Αυτά είναι σημαντικά πράγματα, γιατί τις εκλογές, μεταξύ άλλων, τις κερδίζει και το «ηθικό του στρατεύματος» και η πίστη των ..οπαδών του στη νίκη!
Έχω την εντύπωση, και δεν είμαι ο μόνος, ότι στη ΝΔ παραμένουν ακόμα μουδιασμένοι από τον αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου, την εκλογική επίδοση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τα ευρήματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων που, είτε, στην καλύτερη περίπτωση, έδειχναν ένα ισχνό προβάδισμα για τη ΝΔ, είτε κατέγραφαν πρωτοπορία του μορφώματος που ηγείται ο κ. Τσίπρας και με το οποίο επιχειρεί έφοδο προς την εξουσία, μιμούμενος τον «Ανδρέα της Αλλαγής»! Ακόμα και η «εφημερίδα που γκρέμισε τον Καραμανλισμό», η «Αυριανή», τον στηρίζει, ομοθύμως. Για να επιβεβαιωθεί το …ρηθέν ό,τι τελικά στην Ελλάδα «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν»!
Αυτό το αίσθημα το διακρίνεις ακόμα και στα πρόσωπα των στελεχών της ΝΔ, που εμφανίζονται στην τηλεόραση. Πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων, τα περισσότερα δείχνουν οτι δίνουν μια μάχη την οποία δεν …πολυπιστεύουν οτι μπορούν να κερδίσουν! Γιατί, επομένως, να τους πιστέψει ο «αναποφάσιστος» ψηφοφόρος, ο οποίος, κατά τεκμήριο, παρασέρνεται από την αύρα του νικητή;
Πρός όλους αυτούς, θα θυμίσω τον εκπληκτικό στίχο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, για τον Εκτορα και την Ανδρομάχη, από το «Παραμύθι χωρίς όνομα», που λέει: «όποιος στη μάχη για να πεθάνει, στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει»!
Σ’ αυτά να προσθέσω και την απορία μου, αν στη ΝΔ, έχουν αναλύσει επαρκώς τις τάσεις της κοινής γνώμης, για να δώσουν αντίστοιχες απαντήσεις.
Μελετώντας την τελευταία μέτρηση της Κ-Research, που δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ την περασμένη εβδομάδα, θα περιοριστώ σε τρία σημεία.
Ποιός ευθύνεται για την κρίση;
Στο ερώτημα, «ποιός νομίζετε οτι ευθύνεται περισσότερο για την κρίση που βιωνουμε», το 75.8% του εκλογικού σώματος απάντησε «οι πολιτικοί και τα κόμματα»! Η αμέσως επόμενη απάντηση, που συγκέντρωσε 10.4% ήταν «η διεθνής κερδοκοπία» και μόνο το 4.5% αποδίδει ευθύνες «στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το Μνημόνιο!»
Οι απαντήσεις αυτές, σε μεγάλο βαθμό, εξηγούν την πολυσυλλεκτικότητα, αλλά και το υψηλό ποσοστό του καταγράφει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το εκλογικό σώμα ψήφισε για να τιμωρήσει τα πολιτικά κόμματα και τους πολιτικούς που θεωρεί υπεύθυνους για τη σημερινή κατάσταση, άρα ψήφισε με …αντισυστημικά κριτήρια!
Ο ΣΥΡΙΖΑ, εμφανιζόμενος ως ..αντισυστημικό κόμμα, όχι μόνο έμεινε στο απυρόβλητο της κριτικής, αλλά κατάφερε να ευαγγελίζεται το νέο που αποτελεί την απάντηση στο …παλιό που φεύγει αφού έχει ήδη προκαλέσει τόσα δεινά!
Πως αντιμετωπίζεται η θέση αυτή; Κατ’ αρχήν αναδεικνύοντας το γεγονός ό,τι ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το νέο εκφράζει (το εξαιρετικό άρθρο του Γ. Καραμπελιά τα λέει όλα), ούτε εκτός του συστήματος εξουσίας ήταν όλα αυτά τα χρόνια! Ισα-ίσα μάλιστα ασκούσε εξουσία με την πιο ανεύθυνη μορφή της! Με το αζημίωτο! Η κ. Σακοράφα του ΣΥΡΙΖΑ, διετέλεσε στέλεχος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Κοτσακάς ήταν επίσης, Υπουργός. Να μη μιλήσω για τα συνδικαλιστικά στελέχη των ΔΕΚΟ και των Πανεπιστημίων. Ποιός είπε ό,τι τα πρόσωπα αυτά κομίζουν το νέο και δεν έχουν ευθύνες για τα σημερινά μας χάλια;
Η δεύτερη απάντηση, πρέπει να περιλαμβάνει εκείνες τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις που θ’ αλλάξουν εκ βάθρων και θα θωρακίσουν το πολιτικό μας σύστημα από σκάνδαλα, όπως εκείνα που το ταλάνισαν και το απαξίωσαν τις τελευταίες δεκαετίες. Αίφνης πέρασε σε δεύτερη μοίρα η πρόταση για την εξεταστική για το πως οδηγηθήκαμε στο Μνημόνιο. Οι Συνταγματικές αλλαγές αναφέρονται περιστασιακά. Η ΝΔ για να έχει καλύτερη τύχη, πρέπει να δώσει την εικόνα του πώς φαντάζεται το πολιτικό μας σύστημα.
Το χάσμα των ηλικιών…
Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι η ΝΔ έχασε, κατά κράτος, τη μάχη στις νέες ηλικίες. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, στην πρόθεση ψήφου και στις ηλικίες έως 54 ετών, η ΝΔ συγκεντρώνει μόλις το 17.9%! Σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ που σκαρφαλώνει στο 30.1% Χαρακτηριστικό δε, πώς όσο κατεβαίνουμε σε νεότερες ηλικίες, τόσο αυξάνεται η διαφορά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς να υπενθυμίσω ό,τι η ΝΔ κερδίζει τις φοιτητικές εκλογές και αποτελεί την κυρίαρχη δύναμη εδώ και δεκατίες.
Αν δεν απαντηθεί, πειστικά το ερώτημα, τι πάει στραβά, η ΝΔ δεν θα βελτιώσει τις επιδόσεις της.
Η ΝΔ δεν συγκίνησε τις νέες ηλικίες γιατί απέτυχε να παρουσιάσει ένα όραμα που θα δημιουργούσε προσδοκίες και ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο.
Επιπλέον, στη «νεανική γοητεία» του κ. Τσίπρα, δεν προέταξε μια αξιόπιστη εναλλακτική απάντηση. Μάλλον θα πείστηκαν, ό,τι «εκεί δεν παίζεται ο Τσίπρας» και …παραδόθηκαν!
Αυτό, εν πολλοίς, ίσως εξηγεί και το γεγονός ό,τι η προεκλογική της εκστρατεία στηρίχθηκε στα …παραδοσιακά μέσα, τα οποία όμως ελάχιστα πλέον επηρεάζουν τις νέες ηλικίες. Οι ανοιχτές συγκεντρώσεις δεν συγκινούν κανέναν και θυμίζουν καρικατούρα μεγαλείου άλλων εποχών. Η …καθεστωτική τηλεόραση, έχει απωλέσει την αίγλη της, ενώ οι στάρ της αναπωλούν την χαμένη τους παντοδυναμία και αναξιοπιστία.
Όμως, εκεί που η ΝΔ υστέρησε απελπιστικά ήταν στη χρήση των νέων τεχνολογιών και στα λεγόμενα social media. Η απουσία της ήταν και παραμένει φτωχή. Ελάχιστες και μεμονωμένες φιλότιμες προσπάθειες δεν επαρκούν. Απαιτείται σαφής στόχευση με ξεκάθαρα μηνύματα.
Το λεκανοπέδιο
Τρίτον, οι εκλογικές επιδόσεις της ΝΔ στο Λεκανοπέδιο, αλλά και στα άλλα αστικά κέντρα ήταν τραγικές και συνετέλεσαν τα μέγιστα στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος.
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα η κατάσταση έχει βελτιωθεί, όμως, η ΝΔ παραμένει ακόμα πίσω. Στην Αττική φέρεται να επιλέγεται από το 22.9% των ψηφοφόρων σε σχέση με το 27.5% στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη πλευρά συγκεντρώνει 26% και 22.5% αντιστοίχως.
Οι κάτοικοι του Λεκανοπεδίου βιώνουν τις συνέπειες της κρίσης, ίσως περισσότερο, από άλλα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρα. Από την άλλη, είναι κατά τεκμήριο καλύτερα ενημερωμένοι ή έστω δέχονται πληθώρα πληροφόρησης. Επομένως, η ψήφος τους είναι πιο συνειδητοποιημένη. Αν, λάβουμε υπόψιν και την ανθρωπογεωγραφία, τότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα ό,τι απαιτείται κάτι περισσότερο από γενικόλογες αναφορές. Προφανώς και δεν επαρκούν δυο-τρείς συγκεντρώσεις σε κλειστά γήπεδα ή αναλόγου αριθμού συνεντεύξεις στις κυριακάτικες εφημερίδες ή στα πρωινά και βραδινά σώου! Απαιτείται κάτι πολύ περισσότερο. Να περπατήσεις στις γειτονιές της Αθήνας. Να δεις τους άλλοτε εμπορικούς δρόμους, που τώρα είναι γεμάτοι λουκέτα. Να μιλήσεις με τους ανθρώπους που δεν μπορούν πλέον να τα βγάλουν πέρα.
Και κάτι τελευταίο. Ως αποτέλεσμα της κρίσης, οι ψηφοφόροι έχουν πλέον ..σπάσει τις παλιές κομματικές-διαχωριστικές γραμμές και αποφασίζουν με περισσότερο προσωπικά κριτήρια. Για αυτό και χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση για να πειστούν.
Συμπέρασμα: Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ό,τι τίποτα δεν έχει κριθεί και η Ν.Δ. έχει τη δυνατότητα να πετύχει μια ξεκάθαρη νίκη, το εύρος της οποίας θα καθορίσει και την επόμενη ημέρα.
Ας μη τρέφουμε ψευδαισθήσεις. Η πολιτική που ευαγγελιζόταν η Μέρκελ …πνίγηκε στην Ισπανία. Θα το διαπίστωσε πρωϊ-πρωϊ και με το χτύπημα της Moody’s.
Η Ευρώπη, αργά η γρήγορα και μάλλον γρήγορα, θα αναγκαστεί να επαναπροσδιορίσει και τις πολιτικές και τις προτεραιότητες της. Διαφορετικά έρχεται ο Αρμαγεδδών που θα τους χτυπήσει όλους. Δεν υπάρχουν…νησίδες ασφαλείας.
Στο σκηνικό αυτό η χώρα μας πρέπει να είναι παρούσα με στιβαρή ηγεσία και ελληνικό σχέδιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου