Λόγω λατρείας για την εξουσία
Άλλη μια «πιο κρίσιμη εβδομάδα» ξεκινά σήμερα με την κυβέρνηση σε μια ιδιότυπη επιφυλακή, τα προπαγανδιστικά προεόρτια της οποίας έκαναν την εμφάνισή τους χθες με το κοινό άρθρο που συνυπογράφουν οι υπουργοί παιδείας, υγείας και μεταφορών κ.κ. Διαμαντοπούλου, Λοβέρδος και Ραγκούσης. Με το απεργιακό κύμα να κορυφώνεται, καθώς την προσεχή Πέμπτη ψηφίζεται στη Βουλή το Πολυνομοσχέδιο – όρος για την έκτη δόση του δανείου, τον κόσμο να συγκλονίζεται από διαδηλώσεις, τους Ευρωπαίους ηγέτες να αναζητούν το προσφορότερο ύψος «κουρέματος» για την Ελλάδα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να έχει οριστεί για την Κυριακή, 23 Οκτωβρίου, ο κ. Παπανδρέου αισθάνθηκε να απειλείται περισσότερο από ποτέ και προσέτρεξε στην βοήθεια τριών υπουργών του.
Οι οποίοι, με το άρθρο τους, βρήκαν τους… ενόχους – τις συντεχνίες – και τελικά διαπίστωσαν πως φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από τους ίδιους (που δημιούργησαν τις συντεχνίες) και, κυρίως, τον πρωθυπουργό.
Η ασπίδα προστασίας που πρόσφεραν στον κ. Παπανδρέου – καθώς είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για απόπειρα προσωπικής προβολής, αλλά για προσυνεννοημένη με τον πρωθυπουργό κίνηση – όπως ήταν φυσικό προκάλεσε την αντίδραση του κ. Βενιζέλου, ο οποίος μίλησε για «ανάλυση της πραγματικότητας», εντάσσοντας σ’ αυτήν και την πολιτεία του ΠΑΣΟΚ, με τρόπο που δεν επιτρέπει σε κανέναν να «βγάλει απ’ έξω την ουρά του».
Το γεγονός ότι στο κοινό άρθρο μετέχει και ο κ. Ραγκούσης, άλλωστε, είναι η απόδειξη ότι πρόκειται για επιχείρηση προστασίας του πρωθυπουργού. Το ίδιο και το γεγονός ότι ο τελευταίος ήταν ενήμερος για την κίνηση, που προήλθε μετά από σειρά συναντήσεων που είχε με τους «αρθρογράφους», την προηγούμενη εβδομάδα στη Βουλή.
Όλα αυτά την ώρα που η αποκομιδή των σκουπιδιών έχει εξελιχθεί σε εμφυλιοπολεμικό θρίλερ, χωρίς να έχει εξασφαλιστεί μια μόνιμη λύση και με τον ΧΥΤΑ της Φυλής να ανοίγει λόγω παρέμβασης των ΜΑΤ.
Όπως – το σημαντικότερο – μόνιμη λύση δεν έχει εξασφαλιστεί και για το πρόβλημα του ελληνικού χρέους, για την οποία υποτίθεται ότι «παλεύει» η κυβέρνηση (σύμφωνα με την έκφραση του πρωθυπουργού στη συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα»), χωρίς όμως, όπως διεφάνη, να υπάρχει κάτι το χειροπιαστό.
Άλλωστε και ο κ. Παπανδρέου προχώρησε, όπως και οι τρεις υπασπιστές του, σε διαπιστώσεις, λέγοντας πως «πονάει, θλίβεται και αγανακτεί» όταν συγκρίνει την Ελλάδα του 2004 με αυτή του 2009, «την Ελλάδα που ήταν μια πρωταγωνίστρια ευρωπαϊκή δύναμη στα Βαλκάνια, με την Ελλάδα που έχει χάσει της αξιοπιστία της στην Ευρώπη».
Μέχρι στιγμής δεν έχουμε καμιά πληροφορία σχετικά με το «κούρεμα», αλλά και η κυβέρνηση, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό, κρατά κλειστά τα χαρτιά της όσον αφορά στο ύψος του ποσοστού περαιτέρω απομείωσης που μπορεί να γίνει αποδεκτό από την Αθήνα.
Η συμπεριφορά αυτή ενισχύει την ανησυχία ότι είναι πιθανόν να βρεθούμε στο ίδιο έργο θεατές. Να αποδεχθεί δηλαδή η κυβέρνηση οποιαδήποτε απόφαση ληφθεί από το ευρωπαϊκό Διευθυντήριο.
Εξίσου ανησυχητικό είναι και το γεγονός ότι δεν έχουν ακόμη επί του θέματος μιλήσει και οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, ώστε να γνωρίζουμε από ποιο ποσοστό και πάνω θα θεωρηθεί το «κούρεμα» πιστωτικό γεγονός.
Πάντως, ο Τσαρλς Νταλάρα, επικεφαλής του IIF, που έχει την ευθύνη των διαπραγματεύσεων μεταξύ τραπεζών και τρόικας για την εθελοντική συμμετοχή ιδιωτών στο νέο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα, δήλωσε στους Financial Times ότι οποιαδήποτε άλλη ρύθμιση πέραν του 21% θα θεωρηθεί πιστωτικό γεγονός.
Από την πλευρά του, το Γερμανικό Ινστιτούτο Οικονομικών Μελετών έστειλε μέσω μελέτης του το μήνυμα ότι ενδεχόμενο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους θα ήταν για τη Γερμανία φθηνότερη λύση από τη συνέχιση των πακέτων διάσωσης.
Αλλά και ο Γερμανός υπουργός των Οικονομικών Β. Σόιμπλε παρενέβη και πάλι χθες για να ξεκαθαρίσει πως η κρίση στην Ελλάδα δεν μπορεί να επιλυθεί χωρίς μεγαλύτερο κούρεμα του χρέους.
Κάτι, το οποίο όπως είπε, συζητείται αλλά «δεν είναι υποχρεωτικό να οριστικοποιηθεί μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής της 23ης Οκτωβρίου, αρκεί να έχουν αποσαφηνιστεί οι βασικές αρχές»!
Αυτό σημαίνει ότι η αγωνία για τη χώρα μας, δια του μαρτυρίου της σταγόνας, είναι πιθανόν να συνεχιστεί και μετά την προσεχή Κυριακή.
Και το σοβαρότερο πρόβλημα είναι πως ενώ όλοι αναζητούν φθηνότερες και πιο συμφέρουσες λύσεις, στην Ελλάδα δεν γνωρίζουμε ποια είναι η επίσημη θέση της ελληνικής κυβέρνησης.
Όλα τα παραπάνω συνηγορούν υπέρ της άποψης ότι η χώρα έχει μπει στην ευθεία των εκλογών.
Οι προπηλακισμοί που έζησαν υπουργοί και βουλευτές το παρελθόν σαββατοκύριακο από την Αθήνα ως τα Τρίκαλα και την Κατερίνη, αποδεικνύουν πως «αυτό» δεν μπορεί να πάει μακριά.
Ειδικά στα Ελευθέρια της Κατερίνης, που γιόρτασε τα 99 χρόνια από την απελευθέρωσή της, η εικόνα των μαθητών και των μαθητριών που παρήλαυναν αποστρέφοντας το βλέμμα από την εξέδρα των επισήμων, υπήρξε χωρίς αμφιβολία το πιο ηχηρό μήνυμα απόρριψης και αποστροφής.
Το δυστύχημα είναι ότι, με ευθύνη του κ. Παπανδρέου που εξακολουθεί να κάνει το παν για να διασωθεί, σε εκλογές θα πάμε επειδή θα έχει έλθει η καταστροφή και όχι για να προληφθεί αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου