Η νέα συμφωνία με τους εταίρους «θα περιλαμβάνει τις τρεις βασικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι πάγιες: Διαγραφή μέρους του χρέους, προκειμένου να είναι βιώσιμο, αναστολή πληρωμής τόκων έως ότου η οικονομία επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και τρίτον, έξοδος της οικονομίας από την κρίση με κάποιας μορφής αναπτυξιακούς πόρους» σημειώνει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε ερώτηση για το ενδεχόμενο μονομερούς διαγραφής μερίδας του χρέους από μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Σταθάκης απαντά: «Δεν νομίζω ότι μονομερώς θα προβεί σε μια τέτοια ενέργεια. Θέλει συμφωνία στο ευρωπαϊκό πλαίσιο».
Ολη η συνέντευξη
Η συνέντευξη του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργου Σταθάκη, στο ΑΠΕ - ΜΠΕ έχει ως εξής:
ΕΡ: Κύριε Σταθάκη, ποιο θα είναι το στίγμα της ομιλίας του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΕΘ; Τι καινούργιο θα προτείνει;
ΑΠ: Τώρα έχει ωριμάσει η συζήτηση και για το θέμα της επαναδιαπραγμάτευσης του ελληνικού χρέους, της ανάγκης να συγκροτηθεί ένα πρόγραμμα εξόδου της χώρας από την οικονομική και κοινωνική κατάρρευση που την έχει οδηγήσει το μνημόνιο, άρα έχουν ωριμάσει οι σκέψεις του ΣΥΡΙΖΑ στα τρία θέματα, που προκρίνει ως έξοδο από το μνημόνιο και τη μετα-μνημονιακή Ελλάδα. Αυτά είναι η δημοσιονομική πλευρά της πολιτικής, που προτείνουμε, τα εργασιακά και οι μισθοί και η παραγωγική ανασυγκρότηση. Γύρω από τους τρεις αυτούς τομείς θα έχουμε μια πιο εξειδικευμένη τοποθέτηση σε σχέση με τις διατυπώσεις που είχαν γίνει πριν ένα χρόνο περίπου.
ΕΡ: Για το θέμα του χρέους. Υπήρξε μια παρέμβαση του κ. Δραγασάκη που τάχθηκε ενάντια σε μονομερείς ενέργειες διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους. Υπάρχει κάποια στροφή από τις προηγούμενες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ;
ΑΠ: Δεν ξέρω αν υπάρχει μια ιδιαίτερη στροφή, αλλά αυτό που είναι πλέον κοινός τόπος και σημείο εκκίνησης είναι ότι το χρέος χρειάζεται συμφωνία, μια νέα συμφωνία με τους εταίρους, η οποία θα περιλαμβάνει τις τρεις βασικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι πάγιες: Διαγραφή μέρους του χρέους, προκειμένου να είναι βιώσιμο, αναστολή πληρωμής τόκων έως ότου η οικονομία επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και έξοδος της οικονομίας από την κρίση με κάποιας μορφής αναπτυξιακούς πόρους. Το σημείο αυτό έχει να κάνει εκ των πραγμάτων με τους εταίρους, καθώς μέρος των αναπτυξιακών πόρων είναι οι ευρωπαϊκοί πόροι και το πιο σημαντικό αν θα υπάρξει ή όχι αναπτυξιακή αντζέντα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτά είναι τα επίμαχα θέματα και έχουν εξειδικευτεί αρκετά στις συνεντεύξεις του κ. Τσίπρα, του κ. Δραγασάκη και άλλων.
ΕΡ: Συμπερασματικά ως προς αυτό το θέμα, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προκρίνει μονομερείς ενέργειες διαγραφής μέρους του χρέους;
ΑΠ: Δεν νομίζω ότι μονομερώς θα προβεί σε μια τέτοια ενέργεια. Θέλει συμφωνία στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, θεωρεί ότι οι διαπραγματεύσεις πρέπει να καταλήξουν και ότι η βάση για όλα αυτά είναι ότι αυτό, που προτείνεται από το μνημόνιο για το χρέος, δεν είναι βιώσιμο. Αυτός είναι κοινός τόπος. Το ίδιο το ΔΝΤ ζητάει, άλλωστε, τη διαγραφή κατά 40% του ελληνικού χρέους. Άρα ο ΣΥΡΙΖΑ, που προκρίνει διαγραφή της τάξης περίπου κατά 50%, δεν είναι εκτός τόπου και χρόνου.
ΕΡ: Σε ό,τι αφορά το δημοσιονομικό σκέλος, εξακολουθεί να ισχύει η άποψη του ΣΥΡΙΖΑ για μονομερή κατάργηση του μνημονίου και μάλιστα με ένα άρθρο;
ΑΠ: Το μνημόνιο τελειώνει τον Μάιο του 2014, όταν δίνεται η τελευταία δόση από τους Ευρωπαίους εταίρους. Υπάρχει στη συνέχεια μια χρηματοδότηση για άλλα δύο χρόνια από το ΔΝΤ για τους τόκους του ΔΝΤ. Το μνημόνιο τελειώνει, αλλά τα προβλήματα θα είναι ακριβώς όπως ήταν και πριν και γι αυτό υπάρχει και το πρόβλημα του χρηματοδοτικού κενού και η συζήτηση για το αν το χρηματοδοτικό κενό θα συμπεριλάβει νέο, τρίτο μνημόνιο, ή όχι. Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφής: Η Ελλάδα θα βγει από το καθεστώς του μνημονίου και θα αναζητήσει έναν τρόπο ανασυγκρότησης της οικονομίας και της κοινωνίας. Δεν τίθεται κάποιο άλλο θέμα προς συζήτηση στο θέμα αυτό. Η δανειακή σύμβαση και η χρηματοδότησή της είναι ένα αυτόνομο θέμα και έτσι έπρεπε να είχε γίνει από την αρχή της κρίσης.
ΕΡ: Ο κεντρικός τραπεζίτης του Βελγίου, Λικ Κοέν, υποστήριξε ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί άλλο ένα, ίσως και δύο, πακέτα βοήθειας. Πώς το σχολιάζετε;
ΑΠ: Θεωρώ ότι το τρίτο ή τέταρτο πακέτο βοήθειας τίθεται εφόσον δεν γίνει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και δεν μπει το δημόσιο χρέος σε βιώσιμη τροχιά. Τότε θα υπάρχει ανάγκη και για άλλα πακέτα. Να σας θυμίσω ότι ο κ. Σόιμπλε στην αρχή αρνήθηκε το χρηματοδοτικό κενό των 10 δισ. ευρώ για το 2014-15 που είχε εντοπίσει το ΔΝΤ. Μετά το παραδέχτηκε. Ο υποψήφιος καγκελάριος των Σοσιαλδημοκρατών το ανέβασε μάλιστα στα 77 δισ. ευρώ. Όλοι αυτοί οι υπολογισμοί γίνονται γιατί το υπάρχον πλαίσιο του μνημονίου έχει μεταφέρει μεν την αποπληρωμή των 300 δισ. ευρώ για μετά το 2020, αλλά οι τόκοι που αναλογούν στη χώρα μέχρι το 2020 είναι 82 δισ. ευρώ. Αυτοί οι τόκοι θα πληρωθούν -υποτίθεται- από το πλεόνασμα του προυπολογισμού 4,5% ετησίως μέχρι το 2020 και από άλλα 22 δισ. ευρώ από τις ιδιωτικοποιήσεις.
ΕΡ: Βλέπετε να επιτυγχάνεται κάτι τέτοιο;
ΑΠ: Τίποτα από αυτά δεν μπορεί να ισχύσει και αυτό το αντιλαμβάνεται κάθε καλόπιστος αναλυτής. Συνεπώς θα υπάρξει ένα τεράστιο χρηματοδοτικό κενό από το 2014 έως το 2020.
ΕΡ: Το κενό αυτό μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πώς θα το καλύψει;
ΑΠ: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προτείνει δύο πράγματα: Αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους για να γίνει βιώσιμο και αυτό θα μειώσει αυτόματα τους τόκους στο μισό ή και λιγότερο. Δεύτερον, αναστολή πληρωμής αυτών των τόκων για όσο διάστημα η οικονομία είναι σε βαθιά ύφεση. Άρα επιμήκυνση αποπληρωμής των τόκων.
ΕΡ: Πώς σχολιάζετε την ανακοίνωση της κυβέρνησης για πρωτογενές πλεόνασμα στο τέλος του έτους;
ΑΠ: Νομίζω ότι υπερβάλλει λίγο εαυτόν γιατί τα έσοδα του δημοσίου μειώνονται κάθε χρόνο λόγω της ύφεσης. Απλώς εμφανίζεται ισοσκελισμένος ο προϋπολογισμός λόγω της ταχύτερης περικοπής των δαπανών σε σχέση με τα έσοδα. Αυτό δημιουργεί την εικόνα ενός ισοσκελισμένου προϋπολογισμού υπό τον όρο όμως ότι έχει γίνει μια δημιουργική λογιστική αναφορικά με τις οφειλές του δημοσίου και τον τρόπο που χειρίζεται τον συσσωρευμένο βραχυχρόνιο δανεισμό που είχε η κυβέρνηση τα τελευταία τρία χρόνια και τον οποίο μπορεί να χειρίζεται με διάφορα εργαλεία ή να τον αποκλιμακώνει -όπως απαιτεί η τρόικα -με πιο αργό ρυθμό από ότι είχε συμφωνηθεί.
Η τακτική αυτή της κυβέρνησης, όμως, έχει πιο πολύ επικοινωνιακά παρά αυστηρά οικονομικά δεδομένα. Όλοι γνωρίζουμε ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί πλεόνασμα και μάλιστα διαρκείας για τα επόμενα 6-7 χρόνια υπό συνθήκες ύφεσης και κατάρρευσης της οικονομίας και ταυτόχρονα να επιστρέψει η χώρα σε ανάπτυξη το 2014. Δεν γίνεται αυτό και μάλιστα στο 3% ανάπτυξη από 4% ύφεση. Δεν γίνεται αυτό, άρα πρέπει να είναι πιο ρεαλιστικές οι αποτιμήσεις της κατάστασης σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου