Σχολικές επιτροπές αναζητούν χορηγούς για την κάλυψη των αναγκών σχολείων, πολλοί ψάχνουν λύσεις στα ευρωπαϊκά κονδύλια, ενώ σε κάποια σχολεία γονείς προθυμοποιούνται να καλύψουν κάποιες δαπάνες. Η οξύτατη κρίση έχει επηρεάσει και το ελληνικό δημόσιο σχολείο.
Την ίδια στιγμή που οι αρμόδιοι κάνουν αγώνα για την κάλυψη των δαπανών, αναδεικνύονται νέες πρωτοβουλίες μεταξύ των γονιών πολλοί εκ των οποίων καταθέτουν οβολό στα δημόσια σχολεία, ενώ έως πέρυσι είχαν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά. Ετσι, αρκετές είναι οι περιπτώσεις γονιών που προτείνουν στη σχολική κοινότητα να κινητοποιηθεί για τη βελτίωση τόσο των υποδομών και των εκπαιδευτικών παροχών του σχολείου των παιδιών ή και συμβάλλουν, με την απαραίτητη διακριτικότητα, οι ίδιοι οικονομικά.
Ωστόσο, τα προβλήματα σε πολλά σχολεία είναι οξυμένα. «Οι σχολικές επιτροπές παρουσιάζουν ταμειακό έλλειμμα. Πολλά σχολεία δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες υγιεινής και καθαριότητας, δεν έχουν χαρτική ύλη, αναζητούν τρόπους να πληρώσουν τη ΔΕΗ ή το φυσικό αέριο», παρατηρεί στην «Κ» η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γονέων Αθήνας κ. Διονυσία Αθανασοπούλου.
«Εξετάζω την προοπτική να αναζητήσω πόρους για σχολεία μας που έχουν ανάγκη μέσω χορηγιών. Οι ανάγκες της καθημερινής λειτουργίας είναι πολλές, ταυτόχρονα όμως θέλουμε να δώσουμε νέα πνοή στα σχολεία. Προσβλέπουμε μέσα στην τρέχουσα σχολική χρονιά τα δημόσια σχολεία της περιοχής μας να φτάσουν το επίπεδο της ψηφιακής επάρκειας των ιδιωτικών», τονίζει, μιλώντας στην «Κ», η πρόεδρος της σχολικής επιτροπής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του Δήμου Φιλοθέης-Ψυχικού κ. Διονυσία Αντύπα.
Η ίδια επισημαίνει μια ιδιαίτερη πτυχή ως προς τη μέριμνα των δημόσιων σχολείων: «Σε πολλές περιοχές με ισχυρή παρουσία ιδιωτικών σχολείων οι αρμόδιοι δημοτικοί εκπρόσωποι, γνωρίζοντας ότι η πλειονότητα των γονιών επέλεγαν για τις σπουδές των παιδιών κάποιο ιδιωτικό, δεν έδιναν την προσήκουσα φροντίδα στην κάλυψη των αναγκών των δημόσιων σχολείων της περιοχής τους».
Μείωση στα ιδιωτικά
Xαρακτηριστική περίπτωση είναι το δημοτικό σχολείο Φιλοθέης, στο οποίο οι γονείς ανέλαβαν πρωτοβουλίες βελτίωσης των συνθηκών, ενώ καταθέτουν και ένα ετήσιο ποσό για το σχολείο. Παράλληλα, έχουν αναλάβει και εργασίες συντήρησής του (π. χ. βάψιμο). Το σχολείο, παρότι είναι χτισμένο σε ένα καταπράσινο σημείο της περιοχής, είναι ιδιαίτερα παλιό -κατασκευάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’50- και έχει ελλείψεις κτιριακής φύσης. Επίσης, είναι χτισμένο πάνω σε ρέμα με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει προβλήματα πολεοδομικής αδειοδότησης και έτσι δεν ήταν δυνατή η επιχορήγησή του με ευρωπαϊκά κονδύλια.
Βέβαια, οι περικοπές προκάλεσαν κύμα φυγής από τα ιδιωτικά σχολεία. Οπως ανέφερε στην «Κ» ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Ιδιωτικών Σχολείων κ. Μπάμπης Κυραϊλίδης, η μέση μείωση του αριθμού των μαθητών των ιδιωτικών κινείται περί το 15%, το οποίο μπορεί να αυξηθεί μέσα στη χρονιά (οι μετεγγραφές επιτρέπονται ώς τα τέλη Μαρτίου) από γονείς που πλήττονται από τα μέτρα.
«Υπάρχουν γονείς που έως πέρυσι είχαν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό και θέλουν να βοηθήσουν. Θα μπορούσαν να γίνουν σημαντικές ενέργειες για την αναβάθμιση του σχολείου. Για παράδειγμα, μία λύση για τη χαμηλότερη κατανάλωση και την καλύτερη μόνωση του σχολείου είναι να τοποθετηθούν ενεργειακά κουφώματα» παρατηρεί στην «Κ» η κ. Σοφία Λινάρδου, μητέρα μαθητή ο οποίος φέτος έκανε μετεγγραφή από ιδιωτικό σε δημόσιο σχολείο του κέντρου της Αθήνας.
Επίσης, υπάρχουν περιπτώσεις γονιών που κινητοποιούν τη σχολική κοινότητα για να βελτιωθούν οι υποδομές του σχολείου (π. χ. μπασκέτες, τοποθέτηση συνθετικού τάπητα, καλλωπισμός, αγορά μουσικών οργάνων) ή για να προστεθούν καλλιτεχνικές δραστηριότητες.
«Κάποιοι γονείς, που έχουν τη δυνατότητα, προσφέρουν με την απαραίτητη διακριτικότητα. Είναι μόνο προς όφελος των παιδιών, στα οποία πρέπει να προσφέρουμε το καλύτερο δυνατό» συμπληρώνει στην «Κ» η μητέρα μαθήτριας Γυμνασίου κ. Μελίνα Τ., που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία της. Το μήνυμα αυτών των κινήσεων είναι, άλλωστε, ευρύτερο. Η συλλογική δράση μπορεί να πετύχει πολλά...
Αίθουσες χτισμένες τη δεκαετία του ’30!
Ενα στα δύο σχολεία της Αττικής «μετρά» ήδη τρεις και πλέον δεκαετίες ζωής. Ακόμη πιο... γέρικα είναι τα σχολεία στην υπόλοιπη επικράτεια, καθώς τα δύο στα τρία σχολεία έχουν κατασκευαστεί πριν από τη δεκαετία του ’80. Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ), στην Αττική λειτουργούν 2.197 σχολικές μονάδες. Από αυτές το 55,2% των σχολείων κατασκευάστηκε μετά τη δεκαετία του ’80. Σημειώνεται ότι πριν από τη δεκαετία του ’40 έχει κατασκευαστεί το 4,6%, ενώ για το 15,6% των σχολείων δεν υπάρχουν στοιχεία. Μεταξύ των περιφερειών της χώρας η Αττική έχει -ποσοστιαία- τα περισσότερα κτίρια που έχουν κτιστεί τα τελευταία 30 χρόνια. Συνολικά, στην υπόλοιπη χώρα λειτουργούν 11.477 σχολικές μονάδες. Από αυτές το 34,7% έχουν κατασκευασθεί μέσα στις τρεις τελευταίες δεκαετίες ενώ το 14,3% κατασκευάστηκε πριν από τη δεκαετία του ’40, και για το 20,6% των σχολείων, δεν υπάρχουν στοιχεία. Μετά την Αττική, η Δυτική Μακεδονία έχει τα πιο πολλά (43,7%) κτίρια με ηλικία έως τα 30 χρόνια. Στον αντίποδα, η περιφέρεια βορείου Αιγαίου έχει τα λιγότερα -21,9%- νέα κτίρια ενώ το 38,7% των σχολείων έχει κατασκευαστεί πριν από το 1940. Η ηλικία του κτιρίου δεν σχετίζεται μόνο με την οικονομικότερη συντήρηση ετησίως, αλλά και με τη δυνατότητα πιο εύκολης αναβάθμισής του.
Του Αποστολου Λακασα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου