ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ σχετικά με το νέο νόμο πλαίσιο

Σε μια εποχή που η Παιδεία αναζητά άμεσες λύσεις και η ανεργία στους νέους ανθρώπους φθάνει το 40%, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας επιλέγει να κάνει παρασκηνιακή πολιτική, αντί να φέρει ριζικές τομές στην ανώτατη εκπαίδευση. Το νομοσχέδιο που έρχεται προς ψήφιση στη Βουλή αποτελεί δυστυχώς μία απο τις χειρότερες σελίδες στην ιστορία των ελληνικών Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, καθώς εισάγει τα ακαδημαϊκά ιδρύματα στο πεδίο του κομματικού βολέματος. Με μία διάταξη, που γυρίζει τα...
 ΑΕΙ πολλά χρόνια πίσω, το Υπουργείο Παιδείας εγκαθιδρύει το θεσμό του Συμβουλίου, στο οποίο όπως αναφέρεται στο προσχέδιο νόμου θα έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν και εξωτερικά μέλη που θα διορίζονται από την επικρατούσα κομματική τάση σε κάθε ίδρυμα και θα λαμβάνουν την ανάλογη αργομισθία. Μάλιστα, το σχέδιο νόμου προβλέπει πως οι θέσεις αυτές θα μπορούν να καταληφθούν από «προσωπικότητες» στις οποίες προνοεί να συγκατελέγονται ακόμα και βουλευτές.

Πρόκειται λοιπόν να ξεκινήσει, ένα άνευ προηγουμένου κομματικό «αλισβερίσι» για τον έλεγχο των διοικήσεων των ιδρυμάτων, προκειμένου να βολευθούν οι ημέτεροι κάθε πλευράς. Την ίδια στιγμή μάλιστα, που με τα γνωστά επικοινωνιακά τρικ που τη διακρίνουν, η κα. Διαμαντοπούλου δηλώνει με κάθε ευκαιρία πως επιθυμεί να «αποκομματικοποιηθούν» τα ιδρύματα, χαρακτηρίζοντας με τον τρόπο αυτό τους εκπροσώπους των φοιτητών, οι οποίοι όμως είναι ευρέως γνωστό πως ουσιαστικά δε συμμετέχουν στη λήψη ζωτικών αποφάσεων για τα ιδρύματα, ήδη από το 2007 με το νόμο Γιαννάκου (οι πρυτανικές εκλογές πλέον διεξάγωνται έπειτα απο καθολική ψηφοφορία – οι φοιτητές δε συμμετέχουν πλέον στις συνελεύσεις ειδικής σύνθεσης, όπου συζητούνται οι κρίσεις καθηγητών, τα ερευνητικά προγράμματα κ.α.)

Αλλά και πέρα από την κομματικοποίηση των ιδρυμάτων, ο νέος νόμος – πλαίσιο αποτελεί ένα ακόμα πλήγμα στο εισόδημα των ελληνικών οικογενειών. Σύμφωνα με όσα έχουν ανακοινωθεί, το νέο νομοσχέδιο

• Καταργεί τις «πτυχιακές εξεταστικές» των τελειόφοιτων μέσα από τις οποίες ολοκλήρωναν συντομότερα τις σπουδές τους, χρεώνοντας έτσι με περισσότερα ενοίκια την ελληνική οικογένεια.
• Μεταφέρει την ευθύνη της στέγασης στα ιδρύματα, γεγονός που σε συνδυασμό με την υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων, θα οδηγήσει σε υποβάθμιση έως και κλείσιμο των φοιτητικών εστιών.