Η ξεφτίλα του ΣΥΡΙΖΑ. Ζητούν… πιστοποιητικό (ISO) αριστερών φρονημάτων !!!

Κάποτε για να μπεις στο δημόσιο ή να κάνεις μια οποιαδήποτε δουλειά έπρεπε να έχεις πιστοποιητικό πολιτικών φρονημάτων. Να δείξεις εν πάση περιπτώσει ότι είσαι εθνικόφρων, δεν είσαι… εχθρός της πατρίδας και μπορεί το πολιτικό σύστημα να σε εμπιστευτεί.

Ήταν οι μαύρες εποχές της Ελλάδας μετά τον Εμφύλιο αλλά και πολύ αργότερα, όταν ο σοσιαλιστής Ανδρέας Παπανδρέου έστησε το «πράσινο» κράτος του ΠΑΣΟΚ.

Όλη αυτή τη νοοτροπία την κυνήγησε η διωκόμενη τότε Αριστερά που ποτέ δεν είχε στον ήλιο μοίρα. Όμως, η προοπτική της εξουσίας είναι τόσο καλό αφροδισιακό που ορισμένοι δε σέβονται ούτε την ιστορία τους.

Δεν ξέρουμε αν το πρώην στέλεχος του ΚΚΕ Θανάσης Καρτερός κάνει χιούμορ με το άρθρο που έγραψε στην Αυγή για το «αριστερό ISO» (!!!) που θα πρέπει να έχει κάθε υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, τα όσα ξέρουμε ότι συμβαίνουν μέσα στην Κουμουνδούρου σε συνδυασμό με τα γραφόμενα του γνωστού δημοσιογράφου, δείχνουν ότι η Αριστερά που ξέραμε έχει πεθάνει προ πολλού και ο Τσίπρας με την παρέα του είναι οι κληρονόμοι που μαζεύτηκαν σαν τα κοράκια.

Οι προϋποθέσεις για την πολιτικών συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι δηλαδή σαν προαπαιτούμενα για να μπει κάποιος στο… αριστερό ψηφοδέλτιο, προκαλούν γέλιο αλλά και θλίψη για το κατάντημα ενός χώρου που και θύματα είχε, και σοβαρούς ανθρώπους που δεν βολεύτηκαν είχε, και πραγματικούς πατριώτες που αγάπησαν την Ελλάδα και πολέμησαν γι’ αυτήν είχε.

Και που τώρα, στο φαλιμέντο του κόσμου, η Αριστερά είναι ο καλύτερος έμπορος. Ξεχάστε το, λοιπόν, φίλοι Έλληνες που θέλατε να προσφέρετε μέσα από τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Άμα δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις που θέτει ο Καρτερός, άμα δεν υπάρχει η… αριστερή καθαρότητα, δεν περνάνε οι υποψηφιότητες.

Προφανώς είναι ένα μήνυμα για τον Βουδούρη, τους άλλους Πασόκους του ΣΥΡΙΖΑ και όποιον δεν έχει τις «αρετές» που προβλέπει η επιτροπή αξιολόγησης (όπως η επιτροπή επαγρύπνησης στο παρελθόν). Άντε σύντροφοι, καλώς ήρθατε στην εποχή του Ζαχαριάδη και του πατερούλη Στάλιν. Λέτε να ανοίξουν και πάλι τα γκουλάγκ να στέλνουμε τους οπορτουνιστές εξορία. Μόνο μην είναι στο Σότσι γιατί εκεί επικροτεί χλίδα και υπάρχουν ακόμη οι ντάτσες των συντρόφων του Κόμματος.

Γράφει στο άρθρο ο Θανάσης Κρατερός:

Θα ήταν ίσως χρήσιμο για την πολιτική συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ να υπάρξει μια τυποποίηση των προϋποθέσεων που απαιτούνται, για να πιστοποιηθεί κάποιος ως υποψήφιος συνεργαζόμενος. Κάτι σαν αριστερό ISO. Έτσι που να ελέγχεται διαφανώς και χωρίς καυγάδες το πολιτικό μητρώο και η συνέπειά του. Διότι, τι να τον κάνει σήμερα η Αριστερά έναΝ σύμμαχο ασταθή, προσωρινό, ταλαντευόμενο, συμβατικό;

Στοιχεία του σχετικού ερωτηματολογίου μπορεί να είναι:

·Πρώτον, πόσα κόμματα έχει αλλάξει; Αν, ας πούμε, ήταν κατά σειρά στο ΚΚΕ, στο ΚΚΕ Εσωτερικού, στην ΕΑΡ, στον Συνασπισμό, στον ΣΥΡΙΖΑ, ή σε ένα, δύο, τρία τροτσκιστικά κόμματα και στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι εντάξει; Ή θεωρείται γυρολόγος;

·Δεύτερον, τι υποστήριξε κατά καιρούς; Αν συμπάθησε τον Στάλιν ή τον Τρότσκι, αν επαγγέλθηκε τη δικτατορία του προλεταριάτου, αν σήκωσε το χέρι σε διαγραφές, είναι εντάξει; Έχει υπάρξει παραγραφή ή όχι;

·Τρίτον, μέχρι ποια χρονική στιγμή μπορούσε να είναι φίλος, μέλος ή συνεργαζόμενος με το ΠΑΣΟΚ; Αν έχει βοηθήσει τον Ανδρέα κόντρα στην Αριστερά, υπάρχει πρόβλημα; Αν έχει διατελέσει βουλευτής; Ή αυτά σβήνονται με τη μετέπειτα στάση του; Και πόσο πρέπει να διαρκεί η περίοδος από τη μεταστροφή του μέχρι την αποδοχή του;

·Τέταρτο, είναι πολιτικώς ορθόν να γίνει δεκτός ως συνεργαζόμενος, αν τουλάχιστον δεν μετανοήσει δημοσίως για το παρελθόν του; Αν δεν ζητήσει συγγνώμη για όσα κατά καιρούς είπε κατά της Αριστεράς και κυρίως για όσα διέπραξε κατά του λαού;

·Πέμπτο, αν έχει ψηφίσει ένα Μνημόνιο, αλλά έχει έρθει σε αντίθεση σε συνέχεια με όλη την πολιτική των Μνημονίων, το συζητάμε; Ή θα πρέπει να ισχύει καταισχύνη αιώνια για όποιον ταλαντεύτηκε με τα Μνημόνια;

·Έκτον, μέχρι ποίου σημείου είναι σωστό να δοκιμάζεται η αντοχή του; Αν αντέχει να τον αποκαλούν γυρολόγο, καριερίστα, οπορτουνιστή, φιλόδοξο, καρεκλοκυνηγό, περνάει; Ή πρέπει να βρούμε κι άλλα;

·Έβδομον, αφού ο υποψήφιος συμπληρώσει όλα τα στοιχεία, ποιος θα τον κρίνει; Μήπως πρέπει να συσταθεί μια ειδική επιτροπή ελέγχου υποψηφίων συνεργαζομένων, όπως παλιότερα οι επιτροπές επαγρύπνησης, η οποία να εξετάζει και να προτείνει αναλόγως;

Παρατήρηση: με όλα αυτά μπορεί να υπάρξει έλλειμμα συνεργαζομένων. Θα υπάρξει όμως σίγουρα περίσσευμα αρετής. Αλλιώς, αλίμονο, θα συμφωνούσαμε ότι τίποτε το ανθρώπινο δεν μας είναι ξένο - και στην πολιτική

αριστερος ψάλτης -http://www.antinews.gr/POLITIKE/E-xephtila-tou-SURIZA-Zetoun-pistopoietiko-ISO-aristeron-phronematon-_1/