Να πάρω το πτυχίο για ν’ ανεβώ στην πίστα...

«Θα ανέβω στο stage! Στην πίστα!». Μα είναι η θεατρική σκηνή... πίστα; Για κάποιους άγουρους θεατρολόγους, εξοικειωμένους με τα τηλεοπτικά stage, μάλλον είναι.

Η μεγάλη κυρία της ελληνικής ενδυματολογίας Ιωάννα Παπαντωνίου διηγήθηκε στη συνάδελφο Μαργαρίτα Πουρνάρα (σε συνέντευξή της στο φύλλο της «Καθημερινής» την Κυριακή 9/2) ότι

«όταν με κάλεσαν να διδάξω ενδυματολογία στο ελληνικό πανεπιστήμιο, είχα φοιτητές που δεν ενδιαφέρονταν και είχαν εισαχθεί στη σχολή διότι είχε χαμηλή βάση εισαγωγής. Αποκαλούσαν τη σκηνή πίστα, λες και μιλούσαμε για μπουζούκια. Κάποια στιγμή δεν άντεξα. Παραιτήθηκα».

Η περιπέτεια της κ. Παπαντωνίου διαδραματίσθηκε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, το οποίο έχει έδρα στο Ναύπλιο. Στην πόλη όπου η ίδια έχει δημιουργήσει το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ιδρυμα, έργο ζωής για την κ. Παπαντωνίου και εμβληματικό για τη λαογραφική επιστήμη στην Ελλάδα. Λίγες ημέρες μετά τη δημοσίευση της συνέντευξης, μία ομάδα, με την ονομασία Prospero, νέων φοιτητών από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Πελοποννήσου παρουσίασε σε χώρο της Αθήνας έκθεση με κοστούμια, εγκαταστάσεις, ταινίες μικρού μήκους, βίντεο τέχνης και δράσεις. Ειρωνεία της τύχης, που αποδυναμώνει τη διαμαρτυρία της κ. Παπαντωνίου; Κάθε άλλο – ίσως η ομάδα Prospero να είναι μια καλή στιγμή, μία εξαίρεση.

Η κ. Παπαντωνίου, σημαντική και πολυσχιδής προσωπικότητα στον χώρο της, είπε απλώς με σοβαρότητα την αλήθεια που οι πανεπιστημιακοί και η πολιτεία αρνούνται, διότι, σε αντίθετη περίπτωση, θα επιβεβαίωναν τις δικές τους ευθύνες για την υποβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Είπε, δηλαδή, ότι δημιουργήθηκαν Τμήματα σε όλες τις πρωτεύουσες νομών της χώρας –αλλά και σε κάποιες «προνομιούχες» κωμοπόλεις– για να αξιοποιηθούν τα ευρωπαϊκά κονδύλια, να τονωθούν οι τοπικές οικονομίες και να δημιουργηθούν θέσεις πανεπιστημιακών. Τι προσφέρουν σήμερα; Ουδείς τρίτος μπορεί να αποφανθεί για το επίπεδο του ακαδημαϊκού έργου τους. Το βέβαιο είναι ότι οι θέσεις τους καλύφθηκαν από χιλιάδες παιδιά, που διόλου επιθυμούσαν να σπουδάσουν σε αυτά. Απλώς σπούδασαν διότι κατά τύχη εισήχθησαν σε αυτά. Ενδεικτικά, στις τελευταίες Πανελλαδικές Εξετάσεις η βάση εισαγωγής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών στο Ναύπλιο ήταν 10.821 μονάδες και μόνο τρεις εκ των συνολικά 80 εισακτέων είχαν το Τμήμα ως πρώτη τους επιλογή.

Για την απαξίωση αυτή δεν ευθύνονται οι 18χρονοι, παρότι κάποιος θα αντιλέξει ότι και εκείνοι θα μπορούσαν να αρνηθούν να φοιτήσουν σε ένα Τμήμα που δεν τους ενδιέφερε. Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι μόλις προ τετραετίας, με ένα πανεπιστημιακό χαρτί μπορούσε ένας νέος να διοριστεί στο Δημόσιο. Σήμερα, όμως, τα Τμήματα αυτά, πληγωμένα από την κατρακύλα των πτυχίων τους στο χρηματιστήριο της αγοράς εργασίας, αναζητούν ένα νέο προσανατολισμό, κάνοντας πειράματα με παιδιά που θέλουν να ανέβουν στο...πανεπιστημιακό stage.

http://www.kathimerini.gr/754756/opinion/epikairothta/politikh/na-parw-to-ptyxio-gia-n-anevw-sthn-pista

Έντυπη