Η διαπλοκή στρώνει το χαλί της συγκυβέρνησης

Και ξαφνικά, αλλά όχι από το πουθενά, οι εφημερίδες ανακαλύπτουν τον Μεγάλο Συνασπισμό. Τη συμμαχία δηλαδή της Αριστεράς με τη Δεξιά για τη δημιουργία μιας κυβέρνησης στην οποία πρωθυπουργός δεν θα είναι ο Σαμαράς, δεν θα είναι ο Τσίπρας αλλά θα είναι κάποιος άλλος, άγνωστος ή γνωστός, ή πικραμένος,

κατά τις επιθυμίες του Μητσοτάκαρου  . Κάποιος που πιθανόν για συγκεκριμένα επιχειρηματικά και πολιτικά συμφέροντα προετοιμάζεται στο παρασκήνιο ώστε να είναι έτοιμος όταν τεθεί το θέμα, πριν ή μετά τις εκλογές.

Το πρώτο σενάριο έλεγε ότι η παρούσα βουλή θα μπορούσε να εκλέξει νέα κυβέρνηση χωρίς τον νυν πρωθυπουργό. Άλλος λέει να γίνει πρωθυπουργός ο κυρ Φώτης Κουβέλης, άλλος να γίνει κάποιος τεχνοκράτης, άλλος να γίνει κάποιος δικαστικός. Μέχρι και επιχειρηματία έχουν προτείνει ορισμένοι που θα ήθελαν έναν Έλληνα Μπερλουσκόνι στο Μαξίμου.

Έχουμε γράψει αρκετές φορές στο antinews για τον σχηματισμό αυτής της κυβέρνησης. Τον σιγοψιθυρίζει η ΔΗΜΑΡ, τον σιγοβράζει η Ντόρα η Εξερευνήτρια, τον συζητάνε στα πλούσια «φιλανθρωπικά» γκαλά που κάνουν διάφοροι επιχειρηματίες. Και προετοιμάζουν το έδαφος, στρώνουν το χαλί στους επίδοξους σωτήρες, «φτιάχνουν» το μυαλό του Έλληνα πολίτη να αποδεχθεί την πολιτική ανωμαλία σαν κάτι ομαλό.

Το δεύτερο σενάριο, πιθανότατα αν δεν τους βγει το πρώτο, είναι να πάμε σε εκλογές, κανένα κόμμα να μην πάρει την αυτοδυναμία και η ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνουν την ανάγκη φιλοτιμία και να στήσουν μια κυβέρνηση σαν αυτή του «’89». Τότε βέβαια κυριαρχούσε η Δεξιά στα πολιτικά πράγματα και έπειτα από πολύ παρασκήνιο και συνεχείς κάλπες έγινε ο Μητσοτάκης πρωθυπουργός.

Σήμερα, αν επιβεβαιωθεί η έστω και οριακή πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι στήνουν το σενάριο της συμμαχίας με τη ΝΔ, της εξεύρεσης ενός «πρόθυμου ηλίθιου» που θα γίνει πρωθυπουργός για 1-2 χρόνια και στη συνέχεια βλέπουμε. Διαβάστε τη δημοσκόπηση του Έθνους της Κυριακής του Μπόμπολα που προετοιμάζει το έδαφος.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα: «Ένα νέο κοινωνικό ρεύμα, που συγκεντρώνει την πλειοψηφία των πολιτών και ζητά ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό με τη δημιουργία ενός μεγάλου κυβερνητικού συνασπισμού Αριστεράς και Δεξιάς για την έξοδο της χώρας από την κρίση, καταγράφει η δημοσκόπηση της Metron Analysis. Σύμφωνα με τα ευρήματα, το 58% των πολιτών τάσσεται υπέρ ενός ιστορικού συμβιβασμού ανάμεσα στις δυνάμεις της Αριστεράς και της Δεξιάς και τη συγκρότηση ενιαίου κυβερνητικού μετώπου για την ανάταξη της οικονομίας. Μάλιστα η άποψη για μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό είναι ισχυρή σε όλο το κομματικό φάσμα».

Την άποψή μας για τις δημοσκοπήσεις την έχουμε γράψει πλείστες άλλες φορές, όμως, ή εμείς είμαστε άσχετοι και δεν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει στον κόσμο – και έχει δίκιο ο Μπόμπολας- ή έχουμε να κάνουμε με καθαρή χειραγώγηση του ελληνικού λαού. Στρώνει το χαλί της συγκυβέρνησης η διαπλοκή, «χαλάει το μυαλό» του κόσμου γιατί τέτοιο ποσοστό αποδοχής σε μια σύμπραξη Δεξιάς – Αριστεράς δεν υπάρχει. Δηλαδή θέλουν να μας πείσουν ότι 6 στους 10 Έλληνες θέλουν τέτοια κυβέρνηση; Θα τρελαθούμε τελείως; Γιατί να μην κάνουνε τότε από τώρα υπουργό Δικαιοσύνης τον Παπασούρα και υπουργό Μετανάστευσης τον… Ρούντι Ρινάλντι για λύσουμε όλα τα προβλήματα; Ποιο αρρωστημένο μυαλό πιστεύει ότι θα μπορούσε να γίνει και να αντέξει έστω και μια ημέρα μια τέτοια κυβέρνηση;

Και για να πάμε πίσω στο ιστορικό προηγούμενο της συμμαχίας Μητσοτάκη – Φλωράκη – Κύρκου, μήπως όλοι αυτοί που ετοιμάζουν τέτοια σενάρια να μας θυμίσουν τι έγινε εκείνη την εποχή; Πώς μοιράστηκε στη διαπλοκή όλη η μεγάλη μπίζνα. Έργα, Ζήμενς, Ιντρακόμ, όπλα, τηλεοπτικές συχνότητες, εξουσία; Μήπως τότε δεν δημιουργήθηκαν τα επιχειρηματικά «τζάκια» τα οποία μέχρι σήμερα κατακλέβουν τον ελληνικό λαό; Τι θέλουν λοιπόν οι ίδιοι που προωθούν τέτοια σενάρια; Άλλα εκατό χρόνια διαπλοκής και μοιρασιάς της πίτας μεταξύ τους;

Κι αν το δει κανείς, η σημερινή κατάσταση μοιάζει πολύ μ’ εκείνο το «’89». Πολιτική αναταραχή, κατακερματισμός των κομμάτων, διαφθορά, συνεχή σκάνδαλα να βγαίνουν στον αέρα, τα «γουνάκια» των δικαστών να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, η Αριστερά να θέλει να το παίξει αρχιερέας της κάθαρσης και ο ελληνικός λαός να παρακολουθεί σαστισμένος.

Στο ίδιο έργο θεατές, λοιπόν. Όλο εκείνο το διαπλεκόμενο σύστημα πολιτικών – επιχειρηματιών προετοιμάζεται για τη νέα λεηλασία, η οποία πρέπει να έχει μια «ερμαφρόδιτη» και απολύτως εξαρτημένη κυβέρνηση. Θα το δούμε πολλές φορές το σενάριο στις εφημερίδες και τα κανάλια που στηρίζονται και πληρώνονται από επιχειρηματίες. Όμως, δεν πρέπει να αφήσει ο ελληνικός λαός να συμβεί το νέο colpo grosso. Να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο με κάθε τρόπο. Να αποκρούσει την ανάσταση του χρεοκοπημένου μεταπολιτευτικού εξουσίας.

Κι αυτό πρέπει να γίνει με μεγάλες θεσμικές τομές, σαν κι αυτές που λέγεται ότι σχεδιάζει ο Αντώνης Σαμαράς. Όπως τη μείωση των βουλευτών από 300 σε 200, την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, την αποσύνδεση του ρόλου του υπουργού από εκείνου του βουλευτή και άλλα πολλά. Θα προλάβει; Ο καιρός θα δείξει ποιος θα κερδίσει το στοίχημα.