Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Να τελειώνουμε με τους φεουδάρχες της Μεταπολίτευσης

Δεν υπάρχουν τέλεια συστήματα, τέλειες κομπίνες. Οι φυλακές είναι γεμάτες από πονηρούς. Άπαξ και το ξέρει πάνω από ένας, μια ωραία ημέρα το εξυπνοπούλι θα βρεθεί στην ουρά για πατάτες μπλουμ, μαζί με τον Μπάμπη τον Σουγιά και τον Αμπντουλχαλήμ τον διακινητή, που θα του κάνει και ματάκια με νόημα. Εκεί, στο γκιζντάνι, που ‘λεγε κι ο φοβερός Βέγγος, όπου διδάσκεται «παπάς» και βροντάνε τα «κόκκαλα», τουτέστιν τα ζάρια, για να περάσει η ώρα, μαζί με ατελείωτες ώρες ενατένισης, κατσαριδοδρομίες κι άλλα ευγενή αθλήματα στο εύκρατο κλίμα της γειτονιάς μου, στον Κορυδαλλό.

Μα που νομίζατε ότι πήγαν τα λεφτά; Ό,τι τα ‘φαγε ο γλεντζές του ΙΚΑ, ο κυρ Μήτσος, στα τίλια και στον καφέ με ζαχαρίνη όταν έπαιρνε την σύνταξη; Ναι, με ένα μέρος των δανεικών έγινε κοινωνική πολιτική, ήτοι μοιράζανε κανά κόκκαλο στην πλέμπα, για να τους χειροκροτάει, να περνάει αξιοπρεπώς και να αποσπούν την πολύτιμη ψήφο της. Πάνω στην υφαρπαγή της στηρίζεται όλο το λαμπρό μεταπολιτευτικό οικοδόμημα της Δημοκρατίας των Κολλητών, της σκυλάδικης τουρκομπαρόκ φεουδαρχίας των μεσαζόντων, μπετατζήδων, εκδοτών και των πολιτικών υπαλλήλων τους. Αυτοί ήταν οι μυημένοι που έφαγαν τα ψαχνά και τα γλυκάδια, πετώντας τον κατιμά στους κομπάρσους, τον λαό, τίποτα συμβασιούχους και ανθυποϋπεργολάβους ή παρατρεχάμενους.
Κι όπως βεβαίως έχετε αντιληφθεί, η κομπίνα κατά βάση έγραφε στην ούγια Made in Germany. Οι Αμερικάνοι, μετά από κάτι περιπέτειες προ ετών με την Λόκχηντ και κάτι αεριωθούμενα σαπάκια, που πούλησαν με λάδωμα σε συμμάχους και που έπεφταν τόσο συχνά, που ονομάστηκαν «ιπτάμενα φέρετρα», θέσπισαν πολύ αυστηρούς κανόνες για την παθητική κι ενεργητική δωροδοκία. Η εταιρεία που θα μπλέξει σε τέτοια νταραβέρια, πέραν των άλλων, αποκλείεται από τους διαγωνισμούς των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων, τον μεγαλύτερο πελάτη παγκοσμίως! Έτσι οι Γιάνκηδες χρησιμοποιούν άλλα μέσα, κυρίως την πολιτική πίεση, για να πουλήσουν όπλα. Ακουμπάνε οι πολιτικοί απεσταλμένοι το Colt στο τραπέζι και σου θέτουν το «αίτημα» με διπλωματία τεξανού κυνηγού επικηρυγμένων. Το βρίσκω πιο ντόμπρο.
Οι Γερμαναράδες, για να πουλήσουν, λαδώνουν και τους περαστικούς. Τάξις και Ηθική. Μαθήματα δημοσιονομικής πειθαρχίας κι εργασιακής αρετής. Μας κουνάνε το δάχτυλο σαν Καλβινιστές ιεροκήρυκες αλλά, όταν ντηλάρουν τα προϊόντα της βιομηχανίας τους, είναι με το λαδωτήρι και την off shore στο χέρι. Θυμάστε την «φροντίδα του τοπίου» από τη SIEMENS; Λαδώνανε διάφορους αρμοδίους ακόμη κι όταν δεν υπήρχε έργο ή προμήθεια για ανάληψη! Για να τους κρατάνε ζεστούς για το μέλλον! Αυτό ονόμαζαν «φροντίδα του τοπίου».
Ο Κάντας είναι η πεταλούδα που κουνάει τα φτερά της στην Κίνα και ξεσπάει τυφώνας στα Βαλκάνια ή στη Γη του Πυρός και φωτιά στα μπατζάκια όλου του οικοδομήματος της διαπλοκής. Ο αστάθμητος παράγοντας Άνθρωπος. Δεν ήταν υπουργός, δεν απολαμβάνει της κατάπτυστης παραγραφής, για να έχει στην καμπούρα του μόνο το ξέπλυμα. Είδε τα ισόβια να του γνέφουν και σοφά επέλεξε ως υπεράσπιση την πλήρη ομολογία και την επιστροφή εκατομμυρίων Ευρώ. Σκεφτείτε πως μόνο ο Κάντας επιστρέφει συνολικά 17.000.000 Ευρώ και τα ΕΑΣ εκλιπαρούσαν για μόλις 10.000.000! Οι ζωές εκατοντάδων οικογενειών τίμιων εργαζομένων κρέμονταν από μια τρίχα για μήνες, για πολύ λιγότερα. Αν ο Κάντας, που δεν είναι κι η πρώτη τρύπα του ζουρνά, πήρε από μερικές «δουλειές» τόσα, φανταστείτε τι έγινε παραπάνω, πόσα δάγκωσαν κάτι πολιτικοί προϊστάμενοι του και κυρίως οι αντιπρόσωποι, αυτές οι ευγενείς φυσιογνωμίες του δημοσίου βίου. Κουμπαριές, κολλητηλίκια, συμμαχίες, μπες – βγες σε εκδοτικά συγκροτήματα. Δημιουργούσαν συμμάχους και συνενόχους. Κι είχαν βεβαίως απαράμιλλο στυλ. Μέσα στην πνευματικότητα και την ταπεινοφροσύνη. Γκλαμουροκάγκουρες, με παρέες αμπιγιέζ, κομμωτές, σκυλοτραγουδιάρηδες, ό,τι τους ταιριάζει. Έβγαινε το μέσα έξω τους, ρε αδέρφια. Στους προθαλάμους τους όμως συνωστίζονταν πολιτικοί ταγοί, κάτι σόγια γνωστά και μη εξαιρετέα. Κοινά νιτερέσα και με άλλα αρπακτικά των συγκροτημάτων και βετεράνους της προδοσίας της χώρας.
Είναι λοιπόν λαμπρή ευκαιρία να ξεκινήσει το 2014 με γενική εθνική φασίνα. Να ξεβρωμίσουμε. Μόνο κερδισμένη μπορεί να είναι ο Πρωθυπουργός και η ΝΔ από αυτή την ιστορία. Κι αν στην πορεία βγουν και τίποτα δικοί μας λεβέντες στον βρώμικο αφρό, να μην παίξουμε ούτε βλέφαρο. Να τους σεντράρουμε μεγαλοπρεπώς.
Κι είναι κατεπείγουσα εθνική ανάγκη να γεμίσει ο ειδικός λογαριασμός, να ανακτηθούν όσο περισσότερα γίνεται από τα κλοπιμαία σε βάρος του λαού. Θα απολυθούν λιγότεροι και κάτι θα δώσουμε πίσω. Ζητάμε από τους Έλληνες να επιβιώσουν με συντάξεις – χαρτζηλίκι ή ενώ χάνουν την δουλειά τους, για να βουλώσουν τρύπες του προϋπολογισμού, τις οποίες τις άνοιγαν επί δεκαετίες οι επιτήδειοι. Να τους τα πάρουμε πίσω. Κι αν εκβιάσουν πως θα δώσουν πολιτικούς συνεργούς τους, μακάρι να το κάνουν. Έτσι θα ξεβρωμίσουμε περισσότερο. Άλλωστε έτσι κατά τον προαυλισμό θα μπορούν να παίζουν ομαδικά αθλήματα. Τένις και πιλάτες δεν έχει αλλά μπαλίτσα θα παίζουν. Αντιπρόσωποι εναντίον πολιτικών πορνών. Ή να κάνουν μια Μικτή Διαπλοκής για να παίξουν με τους συναδέλφους τους, τους Ναρκέμπορους ή τους Διαρρήκτες. Αν καταδέχονται βεβαίως οι τελευταίοι…
του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
(Δημοσιεύεται στην Κυριακάτικη Δημοκρατία)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου