Πριν μερικές ημέρες είχαμε δημοσιεύσει ένα άρθρο για το λάθος του ΔΝΤ με τον πολλαπλασιαστή που προκάλεσε τα σκληρά μέτρα ύφεσης τα οποία βούλιαξαν την Ελλάδα. Είχαμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση πρέπει να βάλει το θέμα στο τραπέζι και το ΔΝΤ να αλλάξει στάση απέναντι στην Ελλάδα.
Είχαμε αναφέρει τότε ότι το ΔΝΤ είχε υπολογίσει πολλαπλασιαστή 0,5, δηλαδή για κάθε ευρώ λιτότητας η ύφεση θα ήταν 50 λεπτά, ενώ ο πολλαπλασιαστής ήταν 1 ή ακόμη και 1,7, δηλαδή για κάθε ευρώ λιτότητας ύφεση έως και 1,7 ευρώ.
Επειδή, λοιπόν, ψάχνουμε και βρίσκουμε κι επειδή τα γραπτά πάντα μένουν σε σχέση με τα λόγια, διαβάστε το εξής και θα εκπλαγείτε:
«Δεν θα σας κουράσω με λεπτομέρειες. Δώστε μου μόνο ένα λεπτό να σας μιλήσω ως Οικονομολόγος: Η κεντρική ιδέα είναι ότι η σωρευτική ύφεση που υπολογίζουμε για τη διετία 2010-11, είναι της τάξης του 6,5% αν δεν ληφθούν αντισταθμιστικά μέτρα. Η αύξηση του δυνητικού ΑΕΠ τα δύο χρόνια φτάνει τις 4,3 μονάδες.
Οπότε το «παραγωγικό κενό» ισούται με το άθροισμα αυτών των δύο αριθμών, δηλαδή 10,8 ποσοστιαίες μονάδες. Αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι ο πολλαπλασιαστής των αντισταθμιστικών μέτρων έχει υπολογιστεί στο 1,5, τα μέτρα που χρειάζονται για να καλυφθεί το παραγωγικό κενό είναι 10,8/1,5 δηλαδή 7,2% του ΑΕΠ».
Που τα βρήκαμε αυτά; Πρόκειται για απόσπασμα από το Ζάππειο 1, από την ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στις 7 Ιουλίου 2010. Δηλαδή 2,5 χρόνια πριν ο πρωθυπουργός τα έλεγε αλλά το ΔΝΤ, με την ανοχή της προηγούμενης κυβέρνησης, τι έκανε; Κι έτσι το Ταμείο επέλεξε πολλαπλασιαστή 0,5 αντί για 1,5 με αποτέλεσμα την ύφεση που ζούμε τώρα.
Για τους μη μυημένους με τα οικονομικά να αναφέρουμε τα εξής:
Ο πολλαπλασιαστής είναι ένα συντελεστής της οικονομικής πολιτικής (και της οικονομετρικής ανάλυσης) που δείχνει πόσο αυξάνει η μειώνεται το ΑΕΠ αν η κυβέρνηση ακολουθήσει πολιτική επέκτασης ή λιτότητας.
Αν ο πολλαπλασιαστής είναι 0,5, αυτό σημαίνει πως αν πάρουμε μέτρα λιτότητας ίσα με 6% του ΑΕΠ, αυτό σημαίνει ότι η ύφεση που θα ακολουθήσει θα είναι της τάξης του 3% του ΑΕΠ.
Κι αν πάλι ο πολλαπλασιαστής είναι 1,5, αυτό σημαίνει πως αν πάρουμε μέτρα λιτότητας ίσα με 6% του ΑΕΠ, αυτό σημαίνει ότι η ύφεση που θα ακολουθήσει θα είναι της τάξης του 9% του ΑΕΠ.
Δηλαδή αν ο πολλαπλασιαστής που λαμβάνουμε υπ’ όψιν είναι 1,5 αντί για 0,5, αυτό σημαίνει πως η ύφεση που θα προκύψει από τα ίδια μέτρα λιτότητας θα είναι τριπλάσια!
Κι αντίστροφα, αν θέλουμε να πάρουμε μέτρα εξισορρόπησης της ύφεσης, αυτό είναι πολύ πιο εύκολο με μεγάλο πολλαπλασιαστή (απ’ ό,τι με μικρότερο).
Ο Σαμαράς το έλεγε καθαρά, όχι ως πολιτικός αλλά ως οικονομολόγος. Τον άκουσε κανείς τότε; Κι αν όχι το ΔΝΤ από την κυβέρνηση τον άκουσαν; Ήταν η εποχή της παντοδυναμίας του Γ. Παπανδρέου και του Γ. Παπακωνσταντίνου, των κυβερνητών του «Τιτανικού». Ήταν τότε που χλεύαζαν το οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ.
Εκτός από το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να θυμηθούμε τι έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ και τι συνεχίζει να λέει. Ο Τσίπρας και οι οικονομικοί του φωστήρες τότε δεν ήξεραν για πολλαπλασιαστές, σήμερα έχουν γίνει ειδήμονες κι επιτίθενται στον Σαμαρά, δηλαδή σ’ αυτόν που τα έλεγε από τότε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε μονομερή μείωση του χρέους, διακινδυνεύοντας μια χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ. Αποθεώνει το αργεντίνικο ή το βραζιλιάνικο σύστημα χωρίς να έχει καμιά ουσιαστική πρόταση,
Τότε η ΝΔ δια του Αντώνη Σαμαρά προέβλεπε πως με το πρώτο μνημόνιο η ύφεση θα ήταν μεγαλύτερη. Κι αυτό διότι ο πραγματικός πολλαπλασιαστής που ίσχυε τότε για την Ελλάδα ήταν 1,5. Κι ακόμα υποστήριζε τότε, ότι με σχετικά περιορισμένα μέτρα «εξισορρόπησης» θα μπορούσαμε να εξουδετερώσουμε την ύφεση (γιατί ο πολλαπλασιαστής ήταν υψηλός). Και εξουδετερώνοντας την ύφεση θα μπορούσαμε να μειώσουμε το κυκλικό έλλειμμα, που λόγω της ύφεσης όλο και μεγάλωνε.
Αρχές Ιουλίου του 2010, ο Αντώνης Σαμαράς, στο Ζάππειο-Ι είχε πει δημόσια ότι ο πολλαπλασιαστής που ίσχυε για την Ελλάδα ήταν 1,5! Το είχε πει ρητά γιατί ήξερε τότε ότι το ΔΝΤ υπολόγιζε τον πολλαπλασιαστή πολύ μικρότερο, γύρω στο 0,5. Κι έτσι το μοντέλο στο οποίο στηρίχθηκε το αρχικό Μνημόνιο υποτιμούσε την ύφεση που θα προκαλείτο.
Σήμερα το ΔΝΤ αναγνωρίζει δημόσια ότι είχε άδικο. Κι ότι ο πολλαπλασιαστής που υπολόγισε τότε ήταν 0,5 ενώ ο πραγματικός που ίσχυε για την Ελλάδα ήταν από 1 ως 1,7. Δηλαδή δικαιώνει την κριτική που είχε ασκήσει τότε ο Σαμαράς.
Το λάθος του ΔΝΤ έχει αρχίσει να διορθώνεται. Πώς; Με το κούρεμα του χρέους, με τα περισσότερα χρήματα που δόθηκαν, με το γεγονός ότι δε θα πληρώνουμε τόκους για 10 χρόνια, δεν θα πληρώνουμε χρεολύσια στο επίσημο χρέος για 15 χρόνια. Επίσης με το γεγονός ότι οι δανειστές αναγνωρίζουν ότι αν τα έσοδα πέφτουν έξω λόγω μεγαλύτερης ύφεσης από το προβλεπόμενο δεν θα επιβαρύνεται η χώρα με πρόσθετα μέτρα λιτότητας. Εφ’ όσον βέβαια η κυβέρνηση από την πλευρά της εφαρμόζει πλήρως τα συμφωνημένα.
Είναι σαφέστατα μια πολιτική δικαίωση για τον Σαμαρά που ελπίζουμε όλοι να έχει αντίκρισμα στην πραγματική οικονομία. Αλλά κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι σε αντίθεση με τις στρατιές οικονομολόγων του Παπανδρέου που αλλού πατούσαν κι αλλού βρίσκονταν, ο πρωθυπουργός είχε μιλήσει ξεκάθαρα για πολλαπλασιαστές και ύφεση. Αυτό για το οποίο ακόμη και το ΠΑΣΟΚ σήμερα ζητά επαναδιαπραγμάτευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου