Ας μας απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Είναι δημοκρατικό κόμμα ή όχι;

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που εντάσσεται στο λεγόμενο Συνταγματικό τόξο. Δεν αμφισβητεί την κοινοβουλευτική δημοκρατία, δεν προχωρά σε ακραίες ενέργειες, σέβεται τους θεσμούς όπως το Κοινοβούλιο, ψηφίζει και διεκδικεί την ψήφο αλλά και εσχάτως και την εξουσία.

Θέλουμε, λοιπόν, να πιστεύουμε ότι όλα τα παραπάνω είναι πραγματικά όπως επίσης θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει θεωρία των άκρων στην Ελλάδα. Δεν υπάρχουν δηλαδή φασίστες από δεξιά και φασίστες από αριστερά. Όλα αυτά σε μια ιδανική κοινωνία…

Πάμε τώρα στην πραγματικότητα. Στην καθημερινότητα. Όσο κι αν δεν είναι σωστό να μιλάμε για οικογενειακή ή για κομματική ευθύνη κάθε φορά που το μέλος μιας οικογένειας ή του κόμματος «εκτρέπεται», οφείλουμε να αποδώσουμε τα του Καίσαρος το Καίσαρι. Κι όπως μιλάμε για τους ναζί της Χρυσής Αυγής έτσι έχουμε χρέος να μιλήσουμε και για τους κόκκινους φασίστες του ΣΥΡΙΖΑ ή όποιου άλλου ακραίου.

Έχουμε και λέμε λοιπόν για να τα μαζέψουμε όλα:

Ο γιος του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Βούτση, συμμετείχε σε «απαλλοτρίωση» τράπεζας, πιάστηκε και οδηγήθηκε στη φυλακή λέγοντας φυσικά ότι τις ληστείες δεν τις έκανε για την καλοπέρασή του αλλά γιατί πολεμούσε το σύστημα.

Ο γιος του Χαρίση, στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ καταζητείται ως τρομοκράτης.

Στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστατούν στους τραμπουκισμούς στις Σκουριές Χαλκιδικής.

Ο βουλευτής Διαμαντόπουλος έχει δηλώσει επανειλημμένα την προσκόλληση του στον αναρχισμό.

Κάποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ έλεγε προεκλογικά ότι πρέπει να πάρουμε τα όπλα.

Ο Στάθης Παναγούλης ζήτησε ουσιαστικά το λιντσάρισμα των Μνημονιακών.

Η αξιωματική αντιπολίτευση υποστηρίζει τις καταλήψεις δημόσιων κτιρίων όπως η βίλα Αμαλία και μάλιστα στηρίζει τον «αγώνα» όσων θέλουν να την ανακαταλάβουν.

Ο Π. Σκουρλέτης χαρακτήρισε είδη οικιακής χρήσης τα μπουκάλια για μολότοφ και τα ρόπαλα με τις αντιασφυξιογόνες μάσκες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστατεί σε κάθε αντίδραση ενάντια στους νόμους, όπως για παράδειγμα στην υπόθεση των χωματερών.

Η Κουμουνδούρου αποφεύγει να καταδικάσει ξεκάθαρα και απερίφραστα τρομοκρατικές ενέργειες όπως για παράδειγμα τους «Πυρήνες» και τη δράση τους. Τα ρίχνει όλα στην… οικονομική κρίση κι έτσι καθαρίζει.

Αποφεύγει να καταδικάσει τους μπαχαλάκηδες που διαλύουν την Αθήνα κάθε λίγο και λιγάκι, και ίσως το κάνουν και αύριο στη διαδήλωση.

Αυτά είναι ορισμένα από τα κατορθώματα των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Της Ρόζας, ΑΚΟΑ, Αριστερού Ρεύματος και οιοδήποτε άλλου.

Ακόμη, λοιπόν, κι αν υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι στον ΣΥΡΙΖΑ ή η ηγεσία του κινείται στο πλαίσιο του Συντάγματος και των νόμων, θα μας δώσουν ποτέ εξηγήσεις για τα όσα περιγράψαμε πιο πάνω; Ή θα τα ρίξουν στους αγράμματους επικοινωνιολόγους του πρωθυπουργού;

Εν πάση περιπτώσει, αν είναι να ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές μπορούμε να μάθουμε αν στην Κουμουνδούρου θέλουν αυτή την κουτσή δημοκρατία που έχουμε, αλλά δημοκρατία. Ή αν επιλέγουν τη λογική της βίας που είναι πάντα βία και αυτό δεν αλλάζει με τίποτε;