Στην πολιτική, όπως και στη ζωή άλλωστε, αν δεν αναζητάς τις αιτίες των λαθών σου και δεν διδάσκεσαι απ’ αυτά, είσαι σχεδόν καταδικασμένος να τα επαναλάβεις. Με μεγαλύτερο μάλιστα κόστος.
Απομένει λιγότερο από ένας μήνας μέχρι τις εκλογές της 17ης Ιουνίου και στη ΝΔ, εκτός από τη …μεταγραφολογία, δεν βλέπω να ασχολούνται με τίποτα άλλο. Μόνον οι μεταγραφές ποτέ δεν λύνουν τα προβλήματα μιας ομάδα. Άσε που μερικές στην πορεία αποδεικνύονται … «παλτά». Να, για παράδειγμα πέρσι ο Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο έκανε καμιά δεκαπενταριά μεταγραφές. Μόνο 3-4 απεδείχθησαν χρήσιμες!
Κάντο όπως ο Ολυμπιακός
Ας δούμε και το παράδειγμα της ομάδος μπάσκετ. Έως πέρυσι, κάθε χρόνο, οι ιδιοκτήτες της έκαναν δυο-τρεις ηχηρές μεταγραφές και νόμιζαν ότι θα κατακτούσαν το πρωτάθλημα. Αποτέλεσμα: Βολευτήκαμε με ένα-δυο κυπελλάκια. Ο «βάζελος» έκανε περίπατο.
Ώσπου ξαφνικά οι αδερφοί Αγγελόπουλοι άλλαξαν γνώμη.
Ο Ολυμπιακός, αντί για μεγάλες μεταγραφές, έκανε ..παιδομάζωμα.
Και είπαν: «πρώτα να κάνουμε ομάδα».
Δούλεψαν σκληρά.
Δεν πτοήθηκαν από τα πρώτα αρνητικά αποτελέσματα.
Έπαιζαν με ενθουσιασμό.
Δεν φοβόταν να μη χάσουν.
Κρατούσαν χαμηλούς τόνους και δεν καλλιεργούσα υψηλές προσδοκίες
Σεβάστηκαν, αλλά δεν τρομοκρατήθηκαν από τους αντιπάλους
-«Στα αποδυτήρια επικρατούσε καλό κλίμα».
Τέλος, η ομαδικότητα ήταν το χαρακτηριστικό τους. Δεν τα περίμεναν όλα από τον Σπανούλη.
Και στην αρχή στο γήπεδο πήγαιναν μόνο συγγενείς και φίλοι και μερικοί ….άρρωστοι.
Και ενώ όλοι τους είχαν ξεγραμμένους, πήγαν στην Πόλη και έφυγαν αγκαλιά με το τρόπαιο!
Οι μεταγραφές δεν φτάνουν
Τη Δευτέρα, η ΝΔ έκανε μια….ηχηρή μεταγραφή.
Με…δανεισμό, όπως δείχνουν τα πράγματα. Είχαμε και άλλες ..μεταγραφές, αλλά το …μεγάλο όνομα είναι η κ. Μπακογιάννη.
Πολύ φοβούμαι, πως αν νομίζουν ότι αυτό αρκεί για να αυξήσουν τα της ΝΔ, μάλλον δεν έχουν διαβάσει το εκλογικό αποτέλεσμα και κινδυνεύουν να την …πάθουν πάλι!
Η ΝΔ δεν έπεσε στο 19% επειδή από τα ψηφοδέλτιά της απουσίαζε η κ. Μπακογιάννη. Κατά τη γνώμη μου το φτωχό αυτό ποσοστό οφείλεται, κυρίως, στο γεγονός ότι απέτυχε να πείσει το εκλογικό σώμα ότι είχε μια διαφορετική πρόταση εξουσίας με προοπτική εξόδου από τη σημερινή κρίση.
Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν είχε πρόταση εξουσίας ο κ. Σαμαράς. Δεν έπεισε όμως τον ελληνικό λαό ότι η πρότασή του έδινε απαντήσεις στα σημερινά αδιέξοδα της ελληνικής κοινωνίας.
Επομένως, όσες μεταγραφές και να γίνουν, το καταλυτικό ερώτημα των εκλογών της 17ης Ιουνίου παραμένει το ίδιο.
Υπάρχει άλλο σχέδιο;
Η ΝΔ καθόλη την προεκλογική περίοδο, αλλά και πρίν την έναρξή της ακόμα, ουδέποτε κατάφερε να απεμπλακεί από τα γρανάζια της κυβέρνησης Παπαδήμου. Συμμετείχε στην κυβέρνηση, διαφωνούσε με τις πολιτικές της, ενώ ήθελε και εκλογές. Δύσκολο το κουβάρι για το μέσο ψηφοφόρο.
Από την άλλη, προβεβλημένα στελέχη της απέπενεαν κυβερνητισμό και θύμιζαν το πρόσφατο παρελθόν για το οποίο οι ψηφοφόροι δεν είχαν και τις καλύτερες των αναμνήσεων.
Ακόμα και τα σενάρια μετεκλογικής συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ, στα οποία πολλοί επένδυσαν, δημιούργησαν σύγχυση στη βάση.
Για την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, το ΠΑΣΟΚ οδήγησε την Ελλάδα στο ΔΝΤ. Πως είναι δυνατόν να συγκυβερνήσεις με εκείνον που κατηγορούσες για την καταστροφή; Στο ερώτημα αυτό η ΝΔ απέτυχε να δώσει πειστική απάντηση και έτσι στα μάτια του κόσμου έδειχνε αναξιόπιστη.
Έτσι, το εκλογικό σώμα επιβράβευσε τα κόμματα που μιλούσαν πιό καθαρά. Δεν έχει σημασία, αν ο λόγος τους άντεχε στην κριτική. Οι νέοι ψηφοφόροι ίσως να ελπίζουν ότι οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος θα πετάνε πέτρες στην Καγκελαρία μέχρι ν’ αλλάξει γνώμη η Μέρκελ! Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ό,τι με μαγκιές και λίγο τσαμπουκά, οι ευρωπαίοι μπορεί ν’ αλλάξουν γνώμη! Τέλος, είναι και εκείνοι που ξέρουν ό,τι τα κόμματα σχεδόν ποτέ δεν κάνουν όσα λένε προεκλογικά, άρα δεν υπήρχε κίνδυνος να βγούμε απ’ το ευρώ, επομένως ας στείλουμε μια ψήφο διαμαρτυρίας για να μάθουν οτι δεν …μασάμε!
Η ρεβάνς της αριστεράς και οι «βολεμένοι της μεταπολίτευσης»
Οφείλουμε να παραδεχτούμε ό,τι η πρόταση του κ. Τσίπρα για την «κυβερνώσα Αριστερά» ήταν μια έξυπνη ιδέα. Πρώτα-πρώτα γιατί μια κυβέρνηση της Αριστεράς για πολλούς είναι όραμα δεκαετιών! Η αποκατάσταση μια ιστορικής αδικίας. Η επιβράβευση κοινωνικών και πολιτικών αγώνων! Για αυτό και ο κ. Τσίπρας κατάφερε να αποσπάσει ψηφοφόρους ακόμα και από τη «μπετοναρισμένη» βάση του ΚΚΕ.
Όμως, εκτός από το όραμα, οι ψηφοφόροι ταυτίζονται με τα κόμματα και για ένα ακόμα ισχυρό λόγο: το προσωπικό συμφέρον.
Ο κ. Τσίπρας άντλησε από μια μεγάλη δεξαμενή ψηφοφόρων. Αυτό που ο κ. Φλωρίδης απεκάλεσε «παρασιτικό ΠΑΣΟΚ», θα το διευρύνω περισσότερο για να συμπεριλάβω και τους «βολεμένους της μεταπολίτευσης». Συνδικαλιστές, κρατικοδιαίτα στελέχη, υπάλληλοι των ΔΕΚΟ, εργαζόμενοι σε εταιρείες υπό ιδιωτικοποίηση και γενικώς όλοι εκείνοι που παραμένουν γαντζωμένοι στο πλατειακό κράτος της μεταπολίτευσης. Που θέλουν πάση θυσία να επιβιώσει το status quo. Που φαντασιώνονται κρατικοποιήσεις για να διατηρήσουν τα κεκτημένα. Όλοι αυτοί προσβλέπουν στον κ. Τσίπρα ως σανίδα σωτηρίας.
Κοντά σ’ αυτούς είναι και εκείνοι που ελπίζουν σε μαζικές προσλήψεις στο δημόσιο για να αντιμετωπιστεί η μάστιγα της ανεργίας.
Ξέρετε τι μου είπε χτές ένας ταξιτζής που προπαγάνδιζε υπέρ του κ. Τσίπρα; «Ας προσλάβει την κόρη μου στο δημόσιο και ας την πληρώνει με …ομόλογα!» Τέλος, δε είναι λίγοι και εκείνοι που ευελπιστούν σε μια αποκατάσταση των αδικιών που υπέστησαν. Και είναι τόσο απελπισμένοι που θα ρισκάρουν ακόμα και την ελάχιστη πιθανότητα.
Όλα αυτά δημιουργούν μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων, που δύσκολα αλλάζει γνώμη. Και αυτή είναι η πρόκληση των επόμενων εκλογών.
Συμπέρασμα: Η ΝΔ για να έχει ελπίδες για κάτι καλύτερο πρέπει να τολμήσει να είναι συγκεκριμένη, να απαντήσει σε όλες τις προκλήσεις λέγοντας ωμές αλήθειες, να αποκαλύψει τον ανέξοδο λαϊκισμό των αντιπάλων της και το κόστος που αυτός συνεπάγεται και τέλος να πείσει ό,τι θέλει και μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα.
Του Κώστα Ροδινού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου