Η κυβέρνηση κατάφερε, όμως, να εξαντλήσει τα όρια της ανοχής του κόσμου πολύ πιο γρήγορα από ό,τι και η ίδια περίμενε. Μέσα σε ένα χρόνο, τα δεδομένα έχουν ανατραπεί δραματικά για τον Γ. Παπανδρέου και την κυβέρνησή του, η οποία βρίσκεται πλέον από 5 έως 6,5 εκατοστιαίες μονάδες πίσω από τη ΝΔ.
Στην πραγματικότητα, δηλαδή, έχει σημειωθεί ολική ανατροπή της τάξης των 12 έως 15 μονάδων, με αποτέλεσμα η Νέα Δημοκρατία του Α. Σαμαρά να παρουσιάζεται πλέον ως αδιαφιλονίκητα κυρίαρχη του πολιτικού σκηνικού με προοπτικές που της επιτρέπουν να διεκδικεί με αξιώσεις και τη δυνατότητα αυτοδυναμίας.
Είναι φανερό ότι το ΠΑΣΟΚ έχει απωλέσει την εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης, μαζί με την αξιοπιστία του απέναντι στους δανειστές. Μπορεί να είναι αδιέξοδη η πολιτική του Μνημονίου που επέβαλε η τρόϊκα και έσπευσε να αποδεχθεί χωρίς ουσιαστική διαπραγμάτευση ο Γ. Παπανδρέου, ωστόσο η αδυναμία της κυβέρνησης ακόμα και να εφαρμόσει τα μέτρα που υπογράφει υπονομεύει και την πιο μικρή πιθανότητα να ξεφύγουμε από τη μέγγενη του ελλείμματος και του χρέους.
Αντί να αναζητά συνενόχους, επιζητώντας συναίνεση για την υλοποίηση μιας αποτυχημένης οικονομικής πολιτικής που οδηγεί την ελληνική οικονομία στην καταστροφή, ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να έχει προκηρύξει προ πολλού εκλογές. Και όχι να προσπαθεί απεγνωσμένα να παραμείνει «γαντζωμένος» στην εξουσία, εξαντλώντας τη θητεία του και, μαζί, τις αντοχές της κοινωνίας και τα όρια της οικονομίας.
Η διενέργεια πρόωρων εκλογών αποτελεί εθνική αναγκαιότητα, στην κρίσιμη αυτή στιγμή για τον τόπο. Και είναι σίγουρο ότι, αργά ή γρήγορα, ο πρωθυπουργός θα συρθεί σε πρόωρη προσφυγή στην κάλπη. Το ζήτημα είναι, μαζί με τη δική του βέβαιη πτώση, να μην έχει έως τότε συμπαρασύρει στο «γκρεμό» και τη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου