Μεγάλη συζήτηση γίνεται από την προηγούμενη Δευτέρα για τις «προτάσεις» του ΣΥΡΙΖΑ για τον «νέο φορολογικό χάρτη».
Κατ’ αρχήν, το παράδοξο είναι ότι αποφεύγεται η λέξη «πρόγραμμα» και προκρίνεται ο όρος «προτάσεις».
Αυτό σημαίνει πως αν τελικά δεν εφαρμοστούν, τότε οι εμπνευστές (των προτάσεων) με ευκολία θα πουν πως δεν παρουσίασαν παρά προτάσεις, οι οποίες, ως γνωστόν, υπόκεινται σε «αναγκαίες» τροποποιήσεις, όταν… το πρόγραμμα δεν βγαίνει διότι οι προηγούμενοι και τα λοιπά και τα λοιπά…
Με τις «προτάσεις» του, ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται τα πάντα, αν και με κάπως ασαφή τρόπο όταν πρόκειται για προτεινόμενα νέα φορολογικά βάρη.
Αλλά αυτό που προκαλεί την μεγαλύτερη εντύπωση είναι πως το κόμμα του κ. Τσίπρα σκοπεύει να εξασφαλίσει τα ισοδύναμα (ώστε να προσφέρει τις φοροαπαλλαγές και τα αφορολόγητα που υπόσχεται) μέσω της κατάρτισης περιουσιολογίου.
Αναφέρει δηλαδή πως ο Φόρος Μεγάλης Περιουσίας θα υπολογίζεται με βάση τα στοιχεία του περιουσιολογίου.
Αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει προηγουμένως να αποκτήσει η χώρα περιουσιολόγιο.
Και για να αποκτήσουμε περιουσιολόγιο, πρέπει αυτό προηγουμένως να καταρτιστεί.
Και μέχρι να καταρτιστεί θα περάσει τουλάχιστον μια δεκαετία – και βάλε!
Οπότε, ο Φόρος Μεγάλης Περιουσίας πάει περίπατο.
Και αν ο Φόρος Μεγάλης Περιουσίας πάει περίπατο, τότε πάνε περίπατο και οι φορολογικές παροχές, διότι δεν θα υπάρχει τίποτε να τις αντισταθμίσει.
Διαφορετικά, πού θα βρεθούν τα χρήματα για να γίνουν πράξη οι προτάσεις, ώστε να εφαρμοστεί ένα «δίκαιο φορολογικό σύστημα που θα συνδυαστεί με την εφαρμογή ενός μηχανισμού αναδιανομής του πλούτου προς τα κάτω»;
Άλλωστε, όπως έχουμε ήδη ενημερωθεί, θα καταργηθεί μεν το χαράτσι μέσω ΔΕΗ, αλλά στην πράξη δεν θα καταργηθεί, διότι θα ενσωματωθεί σε έναν νέο ενιαίο φόρο.
Αλλά και πάλι, χωρίς το περιουσιολόγιο, που φαίνεται ότι αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της συγκεκριμένης αυτής φορολογικής πολιτικής, πώς θα συμβούν όλα τα υπόλοιπα;
Προφανώς ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΝ!
Όταν θα έλθει η ώρα, θα ενημερωθούμε πως όλα αυτά τελούσαν υπό την αίρεση της κατάρτισης του περιουσιολογίου, οπότε θα πρέπει να περιμένουμε καμιά δεκαριά χρόνια – και βάλε!
Τέλος, αν δεν κάνω λάθος, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ξαναπαρουσιάσει τις ίδιες προτάσεις και τον Δεκέμβριο του 2012.
Με τη διαφορά ότι τότε ο ΣΥΡΙΖΑ είχε προτείνει και καθιέρωση ειδικών, αυξημένων φορολογικών συντελεστών για τις Τράπεζες.
Αυτό απουσιάζει από τις προτάσεις του Μαρτίου 2013.
Αλλά αυτό αποτελεί ανθυπολεπτομέρεια μπροστά σ’ αυτά που θα… απουσιάσουν όταν διαπιστωθεί πως περιουσιολόγιο δεν αποκτάς πατώντας ένα κουμπί!
Κατ’ αρχήν, το παράδοξο είναι ότι αποφεύγεται η λέξη «πρόγραμμα» και προκρίνεται ο όρος «προτάσεις».
Αυτό σημαίνει πως αν τελικά δεν εφαρμοστούν, τότε οι εμπνευστές (των προτάσεων) με ευκολία θα πουν πως δεν παρουσίασαν παρά προτάσεις, οι οποίες, ως γνωστόν, υπόκεινται σε «αναγκαίες» τροποποιήσεις, όταν… το πρόγραμμα δεν βγαίνει διότι οι προηγούμενοι και τα λοιπά και τα λοιπά…
Με τις «προτάσεις» του, ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται τα πάντα, αν και με κάπως ασαφή τρόπο όταν πρόκειται για προτεινόμενα νέα φορολογικά βάρη.
Αλλά αυτό που προκαλεί την μεγαλύτερη εντύπωση είναι πως το κόμμα του κ. Τσίπρα σκοπεύει να εξασφαλίσει τα ισοδύναμα (ώστε να προσφέρει τις φοροαπαλλαγές και τα αφορολόγητα που υπόσχεται) μέσω της κατάρτισης περιουσιολογίου.
Αναφέρει δηλαδή πως ο Φόρος Μεγάλης Περιουσίας θα υπολογίζεται με βάση τα στοιχεία του περιουσιολογίου.
Αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει προηγουμένως να αποκτήσει η χώρα περιουσιολόγιο.
Και για να αποκτήσουμε περιουσιολόγιο, πρέπει αυτό προηγουμένως να καταρτιστεί.
Και μέχρι να καταρτιστεί θα περάσει τουλάχιστον μια δεκαετία – και βάλε!
Οπότε, ο Φόρος Μεγάλης Περιουσίας πάει περίπατο.
Και αν ο Φόρος Μεγάλης Περιουσίας πάει περίπατο, τότε πάνε περίπατο και οι φορολογικές παροχές, διότι δεν θα υπάρχει τίποτε να τις αντισταθμίσει.
Διαφορετικά, πού θα βρεθούν τα χρήματα για να γίνουν πράξη οι προτάσεις, ώστε να εφαρμοστεί ένα «δίκαιο φορολογικό σύστημα που θα συνδυαστεί με την εφαρμογή ενός μηχανισμού αναδιανομής του πλούτου προς τα κάτω»;
Άλλωστε, όπως έχουμε ήδη ενημερωθεί, θα καταργηθεί μεν το χαράτσι μέσω ΔΕΗ, αλλά στην πράξη δεν θα καταργηθεί, διότι θα ενσωματωθεί σε έναν νέο ενιαίο φόρο.
Αλλά και πάλι, χωρίς το περιουσιολόγιο, που φαίνεται ότι αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της συγκεκριμένης αυτής φορολογικής πολιτικής, πώς θα συμβούν όλα τα υπόλοιπα;
Προφανώς ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΝ!
Όταν θα έλθει η ώρα, θα ενημερωθούμε πως όλα αυτά τελούσαν υπό την αίρεση της κατάρτισης του περιουσιολογίου, οπότε θα πρέπει να περιμένουμε καμιά δεκαριά χρόνια – και βάλε!
Τέλος, αν δεν κάνω λάθος, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ξαναπαρουσιάσει τις ίδιες προτάσεις και τον Δεκέμβριο του 2012.
Με τη διαφορά ότι τότε ο ΣΥΡΙΖΑ είχε προτείνει και καθιέρωση ειδικών, αυξημένων φορολογικών συντελεστών για τις Τράπεζες.
Αυτό απουσιάζει από τις προτάσεις του Μαρτίου 2013.
Αλλά αυτό αποτελεί ανθυπολεπτομέρεια μπροστά σ’ αυτά που θα… απουσιάσουν όταν διαπιστωθεί πως περιουσιολόγιο δεν αποκτάς πατώντας ένα κουμπί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου