Μια σωστή λύση θα πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, γράφει ο Dimitry Afanasiev, πρόεδρος της ρωσικής εταιρείας Egorov Puginsky Afanasiev, στους Financial Times. Το Σαββατοκύριακο, η Άνγκελα Μέρκελ δήλωσε ότι οι «υπεύθυνοι» για την τραπεζική κρίση στην Κύπρο θα πρέπει να πληρώσουν και όχι μόνο οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι. Οι ρώσοι καταθέτες στην Κύπρο δέχτηκαν ένα πλήγμα από το σχέδιο της ΕΕ -που απέρριψε την Τρίτη το κυπριακό κοινοβούλιο – επειδή ήταν πολιτικά σκόπιμο για τη γερμανίδα καγκελάριο.
Γιατί ευθύνονται οι ρώσοι καταθέτες; Οι κυπριακές τράπεζες βρίσκονται σε δύσκολη θέση, όχι επειδή οι Ρώσοι καταθέσαν κεφάλαια, αλλά επειδή οι όροι βάσει των οποίων οι αξιωματούχοι της ΕΕ (συμπεριλαμβανομένου του Βερολίνου), επέλεξαν για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, προκειμένου να προστατεύσουν τις ευρωπαϊκές επενδύσεις, έβλαψε τις κυπριακές τράπεζες που κατείχαν σημαντικά ποσά. Αντίθετα, χάρη στις ρωσικές επενδύσεις, η Κύπρος έχει εξελιχθεί σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα.
Σε ποια βάση γερμανοί αξιωματούχοι κατηγορούν τους ρώσους καταθέτες ότι ξεπλένουν χρήμα; Και τι γίνεται με την απογύμνωση των λογαριασμών των 60.000 βρετανών καταθετών, ως επί το πλείστον συνταξιούχοι και Κύπριοι πολίτες; Οι απαντήσεις είναι ξεκάθαρες. Οι Γερμανοί πιέζουν κατάφωρα για έναν ανεύθυνο “φόρο” σε όσους έχουν καταθέσεις στην Κύπρο, γιατί ούτε ο μέσος Βρετανός ή Κύπριος συνταξιούχος, ούτε οι Ρώσοι καταθέτες έχουν οποιαδήποτε ουσιαστική φωνή ανάμεσα στους υπουργούς Οικονομικών της ΕΕ. Και ούτε η Κύπρος έχει, προφανώς – επειδή, παρά το γεγονός ότι είναι μέλος της ΕΕ, είναι σε δεινή κατάσταση.
Η εμπλοκή των γερμανών αξιωματούχων που υποστηρίζουν ότι η δράση τους δικαιολογείται, επειδή τα ρωσικά κεφάλαια «έχουν ξεπλυθεί» εντείνει την προσβολή. Πρόκειται για ένα παράλογο και άσχετο επιχείρημα – πολλοί Ρώσοι καταθέτες είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που τοποθέτησαν νομίμως τα χρήματά τους στην Κύπρο. Στα μάτια του Βερολίνου, οποιοσδήποτε Ρώσος ή Ουκρανός με έναν τραπεζικό λογαριασμό είναι ύποπτος.
Η Κύπρος έχει κολλήσει ανάμεσα σε έναν παλιό φίλο (Ρωσία) και τους νέους εταίρους της ΕΕ (όχι και τόσο φιλικούς τώρα) που είναι πρόθυμοι να δώσουν στη Λευκωσία χρήματα αν ξεχάσει τον παλιό της φίλο. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα φτάνει στο σημείο να πει ότι είναι πρόθυμη να διατηρήσει τη σταθερότητα των κυπριακών τραπεζών και να δανείσει όσα απαιτούνται για τη διατήρηση της ρευστότητας, μετά την κατάσχεση. Η κοινή λογική υποδεικνύει ότι το κόστος αυτών των δανείων έκτακτης ανάγκης κατά πάσα πιθανότητα θα είναι πολύ υψηλότερο από ό,τι τα 6 δις ευρώ που η ΕΚΤ δεν είναι πρόθυμη να δώσει τώρα, επειδή δεκάδες δισεκατομμύρια θα φύγουν από την Κύπρο αν επιβληθεί ο φόρος αυτός. Σαφώς, υπάρχει μια καλύτερη λύση.
Πρώτον, η ΕΕ πρέπει να σταματήσει αυτή την ανόητη δήμευση καταθέσεων μέσω της φορολογίας. Η ΕΕ δεν μπορεί να παραμείνει ενωμένη εάν, σε περιόδους κρίσης, οι αποφάσεις λαμβάνονται από ένα έθνος (της Γερμανία) και όχι από όλες τις ευρωπαϊκές απόψεις και οι μικρές χώρες μπορούν να είναι θύμα εκφοβισμού.
Δεύτερον, η Ρωσία και το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να αντισταθούν στη Γερμανία και να αντεπιτεθούν. Το διεθνές δίκαιο αποτελεί μια καλή βάση για να αποδοθούν οι ευθύνες στις κυβερνήσεις και τους αξιωματούχους που ευθύνονται για την δήμευση. Τρίτον, η Ρωσία θα πρέπει να ανταποκριθεί στο αίτημα της Λευκωσίας για βοήθεια, που εκφράστηκε την Τρίτη, όταν ο Κύπριος υπουργός Οικονομικών πέταξε στη Μόσχα. Η Κύπρος χρειάζεται 16 δις ευρώ. Η Ευρώπη είναι πρόθυμη να δώσει 10 δις ευρώ. Η Ρωσία πρέπει να δανείσει τα άλλα 6 δις ευρώ.
Μια σωστή λύση για την Κύπρο θα πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Αυτή θα πρέπει να προωθήσει περαιτέρω την ανάπτυξη της χώρας, έτσι ώστε να μπορεί να εξοφλήσει τα χρέη της και όχι να καταπνίξει τις επιχειρήσεις της και να σκοτώσει το τραπεζικό της σύστημα. Το δάνειο προς την Κύπρο θα πρέπει να εξασφαλιστεί από τους ορυκτούς πόρους της – συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα για τα υπεράκτια κοιτάσματα φυσικού αερίου – τη γη, τα ακίνητα και τις τραπεζικές μετοχές. Τα συμφέροντα αυτά θα πρέπει στη συνέχεια να τιτλοποιηθούν και να ιδιωτικοποιηθούν. Ιδιωτικά συμφέροντα θα προωθήσουν κι άλλο την οικονομική ανάπτυξη, καθιστώντας τους πιστωτές ευτυχείς και αποκαθιστώντας την τύχη της Κύπρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου