Το δίλημμα του ανασχηματισμού

Το επόμενο διάστημα ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει να λύσει το πολιτικό σταυρόλεξο του ανασχηματισμού. Στο Μέγαρο Μαξίμου δύο πράγματα δεν κρύβονται: η έκπληξη και η νευρικότητα. Η πρώτη πηγάζει από τη διάψευση των προσδοκιών ότι «θα άρχιζε η πορεία προς την ανάκαμψη».

Κοινή είναι η διαπίστωση ότι χρειάζεται πολύς χρόνος ακόμα και διαψεύδονται και όσοι είχαν παράσχει διαβεβαιώσεις στον ίδιο τον πρωθυπουργό ότι το πολιτικό κλίμα διαμορφώνεται υπέρ του κυβερνώντος κόμματος.

Και μόνο να ακούσει κανείς τους βουλευτές της ΝΔ, όπως χθες στα γραφεία του κόμματος σε σύναξη που έγινε με τους Χρ. Σταϊκούρα και Γ. Μαυραγάνη, κατανοεί ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στην κομματική βάση.


Το δυστύχημα για τον Σαμαρά είναι ότι μόνο ελάχιστα πεπειραμένα στελέχη, διατύπωσαν ευθέως τις επιφυλάξεις τους και κτύπησαν το καμπανάκι του κινδύνου και τόνισαν την ανάγκη να εξασφαλίσει και πάλι η ΝΔ την επανασύνδεσή της με τα λαϊκά στρώματα που την στήριζαν παραδοσιακά.

Στην πλειονότητά τους όμως τα κομματικά στελέχη και η πλειονότητα των μελών του υπουργικού συμβουλίου παγιδεύτηκαν για ένα μεγάλο διάστημα σε υποθέσεις εργασίας που καταρρέουν  από την ίδια την ζωή και μετατρέπουν την αισιοδοξία σε απογοήτευση.

Τώρα στρέφονται όλοι στον Πρωθυπουργό και ζητούν πρωτοβουλίες. Η πιο χαρακτηριστική από τις ­ υποδεικνυόμενες ­ πρωτοβουλίες είναι η κλασική: ανασχηματισμός.

Επισήμως διαψεύδεται – όπως έγινε χθες βράδυ από τον Σίμο Κεδίκογλου, ύστερα από εντολή του Σαμαρά – αυτό το ενδεχόμενο, αλλά είναι βέβαιον ότι ο Πρωθυπουργός το συζητά.

Το βασικότερο επιχείρημα είναι ότι η κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές του περασμένου Ιουνίου δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες που τη συνόδευσαν και χρειάζεται «φρεσκάρισμα». Προς τούτο υπάρχει μια «δεξαμενή στελεχών» που θα μπορούσαν να βελτιώσουν τόσο το προφίλ όσο και τις επιδόσεις της και αναφέρονται διάφορα ονόματα (αλλά δεν θα τα επισημάνουμε για ευνόητους λόγους), σε συνδυασμό με την ανακύκλωση ορισμένων εν ενέργεια υπουργών και την αντικατάσταση κάποιων αφανών υφυπουργών με πιο δραστήρια μέλη της ΚΟ.

Όσοι βάζουν στοιχήματα δεν θεωρούν πολύ πιθανόν να αναλάβει ο Αντ. Σαμαράς ένα τέτοιο ρίσκο, κυρίως γιατί θα διαταράξει κάποιες ισορροπίες που ο ίδιος διαμόρφωσε. Και επιπλέον, αν αρχίσει την αναδόμηση του κυβερνητικού σχήματος θα υποχρεωθεί να επεκταθεί ως τα πρόσωπα που ο ίδιος ανέδειξε προ οκτώ μηνών πρωταγωνιστές της κυβερνητικής δραστηριότητας. Πάντως όλα είναι ρευστά και ανοικτά, καθώς ο Πρωθυπουργός θέλει να φρεσκάρει την κυβέρνησή του.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πειράζει το οικονομικό επιτελείο της πλατείας Συντάγματος, όπου ο Γιάννης Στουρνάρας (τα άκουσε και χθες από βουλευτές της ΝΔ) βάλλεται πανταχόθεν, παρά την ισχυρή προστασία που του προσφέρει σε κάθε ευκαιρία το Μέγαρο Μαξίμου.

Από την άλλη, όσοι κρίνουν αναγκαίο το «ανακάτεμα της τράπουλας» αντιτάσσουν ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στον ρόλο της μια κυβέρνηση της οποίας τα βασικά στελέχη συγκεντρώνουν την μήνιν της κοινής γνώμης και απαριθμούν συγκεκριμένα ονόματα για να αποδείξουν ότι οι δημοσκοπήσεις φωτογραφίζουν εκ των πραγμάτων τους επιτυχημένους και τους αποτυχόντες.

Οι εισηγητές της αλλαγής προσώπων θεωρούν αναγκαία και την αλλαγή πολιτικής σε πολλούς τομείς, σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση της αποτελμάτωσης που παρατηρείται σε κρίσιμα μέτωπα.

Στα πλαίσια αυτών των συζητήσεων αποδυναμώνεται πάντως και ένα επιχείρημα όσων πιστεύουν ότι «δεν αλλάζει μια κυβέρνηση εν μέσω της μάχης για την προώθηση του οικονομικού προγράμματος» και «πως θα χαθεί χρόνος με τις αλλαγές».

Το αίνιγμα του ανασχηματισμού πάντως παραμένει, και μαζί του παραμένει και η αβεβαιότητα που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις σε συνδυασμό με το βαρύ κλίμα στην κοινωνία.