Η κυβέρνηση κάνει λάθη. Αυτό είναι σίγουρο κι εμείς από εδώ το έχουμε κατά καιρούς επισημάνει. Άλλωστε, αν ήταν αλάθητη τότε δε θα είχαμε κι εμείς όλοι δουλειά, δημοσιογράφοι και σχολιαστές. Ειδικά στο θέμα της φορολόγησης των ακινήτων η κυβέρνηση και ειδικά το οικονομικό επιτελείο πάει να κάνει λάθη που θα κοστίσουν. Και φυσικά με το να κάνεις το άσπρο μαύρο και να λες ότι δεν επιβάλλεται νέος φόρος ή ότι θα εισπραχθούν οι ίδιοι φόροι με πέρυσι, απλά… εκτίθεσαι.
Για το φόρο των ακινήτων έχουμε ασκήσει κριτική και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε και στο άμεσο μέλλον, ωστόσο, τις τελευταίες ημέρες υπάρχει ένα άλλο φαινόμενο που ξεπερνά τα όρια της κριτικής στην κυβέρνηση για τα όποια λάθη της.
Φαίνεται, και χωρίς να έχουμε συνωμοσιολογικές τάσεις, ότι υπάρχει μια οργανωμένη προσπάθεια να πληγεί η κυβέρνηση, με βασικό θέμα τη φορολόγηση των ακινήτων που αφορά όλους τους Έλληνες. Κι όχι μόνο: Υπάρχουν θέματα καυτά όπως το σχέδιο «Αθηνά» του υπουργείου Παιδείας. Από διάφορα βιλαέτια, από ξεχωριστά λόμπι με διαφορετικά συμφέροντα, έχει στηθεί μια πλειοδοσία για το ποιος θα κάνει πιο σκληρή κριτική. Αν και στο στόχαστρο των περισσότερων είναι ο Γ. Στουρνάρας, στο βάθος στόχος είναι ο ίδιος ο Σαμαράς και η ίδια η κυβέρνηση. Κι αν στο παρελθόν υπήρχαν περιθώρια για τέτοιες συγκρούσεις, τώρα δεν υπάρχει καμιά ευκαιρία. Αν επικρατήσουν τα διάφορα βιλαέτια τότε θα χαθεί η χώρα, κι αυτό είναι ανώτερο από το να πέσει η κυβέρνηση.
Σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται για τον Γ. Στουρνάρα, κάθε υπουργός κι αυτός φυσικά κρίνεται για τη δουλειά και τα αποτελέσματα που φέρνει. Το πιο σοβαρό, που ήδη έχει αρχίσει να προβληματίζει τους νουνεχείς αυτής της κυβέρνησης είναι ένα νοσηρό κλίμα που πάει να δημιουργηθεί. Κι εξηγούμαστε για τα λόμπι της οπισθοχώρησης.
Από τη μια έχουμε φυσικά τον ΣΥΡΙΖΑ που έτσι κι αλλιώς λέει ότι θέλει. Άλλωστε, οι ανοησίες δεν κοστίζουν, πόσο μάλλον όταν δεν έχεις να προτείνεις τίποτε άλλο. Οπότε εδώ ισχύει η γνωστή ρήση του Γεώργιου Παπανδρέου παραφρασμένη: «Ποιος το είπε; Ο ΣΥΡΙΖΑ; Ε, τότε δεν έχει καμιά σημασία».
Ομάδα βουλευτών και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχουν αρχίσει να ασκούν σκληρή κριτική στον Στουρνάρα για παράδειγμα, για ένα φορολογικό σύστημα στα ακίνητα που ακόμη δεν έχει ανακοινωθεί. Επίσης, λαϊκίζοντες πολιτικοί που φοβούνται μη χάσουν την εκλογική τους πελατεία. Το βλέπουμε στην υπόθεση της αναδιάρθρωσης των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Αντί όλοι να στηρίξουν το σχέδιο που θα εξοικονομήσει πάνω από 50 εκατ. ευρώ το χρόνο και θα νοικοκυρέψει την παιδεία, βγήκαν όλοι οι «τοπικοί παράγοντες» για να διαμαρτυρηθούν.
Βουλευτές από όλα τα κόμματα με παλαιοκομματική νοοτροπία ζητούν να γίνει μεν η μεταρρύθμιση στην παιδεία αλλά να μη θίξει το δικό τους τοπικό συμφέρον. Να μην κλείσει το τμήμα στη μια πόλη, να μην κλείσει το τάδε ΤΕΙ στην άλλη. Ξεσηκώνονται δήμαρχοι, κοινοτάρχες, κομματάρχες, ακόμη και εκπρόσωποι της Εκκλησίας κατά του σχεδίου Αθηνά του Κ. Αρβανιτόπουλου. Αν τους ρωτήσεις αν πρέπει να ισχύσει σου λένε «ναι», όμως, για όλους τους άλλους εκτός από τους ίδιους. Και αυτοί οι βουλευτές πρωτοστατούν στην επίθεση κατά του υπ. Παιδείας, κατά μιας κεντρικής επιλογής της κυβέρνησης.
Υπάρχει επίσης και το λόμπι των επιχειρηματιών που θίγονται από το νέο φόρο στα ακίνητα. Κι αν για τους μικροϊδιοκτήτες είναι δυσβάσταχτο, αλλά μπορεί να το αντέξουν κι αυτό, για τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές και διάφορα επιχειρηματικά τζάκια με μεγάλη ακίνητη περιουσία αποτελεί αιτία πολέμου. Τράπεζες και εταιρείες με πολλά ακίνητα που θα πληρώσουν και πολύ φόρο έχουν βάλει όλα τα μέσα για να πλήξουν την κυβέρνηση και να μην προχωρήσει το νέο σύστημα. Γι’ αυτό μην απορείτε για τα χτυπήματα κάτω από τη μέση κατά του Στουρνάρα ή του ίδιου του Σαμαρά από εφημερίδες κι άλλα μέσα. Συμφέροντα εξυπηρετούν κατά κύριο λόγο.
Υπάρχουν όμως και στελέχη κομμάτων που εξυπηρετούν ξεκάθαρα συμφέροντα τρίτων. Το βλέπουμε στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων, στη ΔΕΠΑ, στο Ελληνικό και σε άλλες κινήσεις που πάει να κάνει η κυβέρνηση.
Τέλος, υπάρχουν και κάποιοι που θέλουν να εξυπηρετήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα, την ανέλιξή τους στην κυβέρνηση ή την κομματική ιεραρχία. Είναι και κάποιοι που δυσφορούν με τη σχέση Σαμαρά – Στουρνάρα ή Σαμαρά με Κουβέλη και Βενιζέλο. Είναι οι ίδιοι που θα επιθυμούσαν να ασκούν οι ίδιοι εξουσία, ακόμη κι αν ξέρουν ότι δεν έχουν τα προσόντα, ακόμη κι αν γνωρίζουν ότι ο κόσμος ζητά συνεργασίες.
Όλοι αυτοί και πολλοί άλλοι έχουν σχηματίσει μια άτυπη συμμαχία που πολεμά με νύχια και με δόντια, αλλά πάντα υπογείως, την κυβέρνηση. Αυτός ο ορατός – αόρατος εχθρός που μπροστά στα συμφέροντά του ή σ’ αυτά που εξυπηρετεί δε θα δίσταζε να βάλει τη χώρα σε περιπέτειες.
Ο Σαμαράς έχει γνώση των όσων συμβαίνουν, αλλά δεν έχει σκοπό να ρισκάρει την πορεία της Ελλάδας που έστω και δειλά προχωρά. Γι’ αυτό και δεν έχει σκοπό να υποκύψει στο λαϊκισμό, τις πιέσεις ή τους εκβιασμούς. Το ποιος θα νικήσει από αυτό το μπρα ντε φερ μπορεί να κρίνει την πορεία της χώρας τα επόμενα χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου