Στα μίντια, οι συγκρούσεις συμφερόντων μπορούν να λάβουν χώρα και σε χαμηλότερα επίπεδα. Χωμένη βαθιά μέσα στο αρχηγείο του συνδικαλιστικού οργάνου των δημοσιογράφων της Αθήνας, της ΕΣΗΕΑ, βρίσκεται μια λίστα με μέλη της που εργάζονται για την κυβέρνηση, για παράδειγμα σε γραφεία Τύπου, ενώ την ίδια ώρα φορούν και το δημοσιογραφικό καπελάκι του Τύπου.
Οι κανόνες του συνδικάτου απαγορεύουν στα μέλη του να δουλεύουν σε κυβερνητικούς τομείς που καλύπτουν και ως δημοσιογράφοι. Σε μια προσπάθεια να αποκαλύψουν ποιοι παραιάζουν αυτό τον όρο, το συνδικάτο απέκτησε μια λίστα εργαζομένων εις την κυβέρνηση δημοσιογράφων το 2005. Αλλά ποτέ δεν δημοσιεύθηκε.
Κάποιοι μέσα στις λίστες διαμαρτυρήθηκαν. Οι Έλληνες δικαστικοί έκριναν ότι η λίστα θα παραβιάσει προσωπικά δεδομένα. Ήταν μια απόφαση που ο Δημήτρης Τρίμης, Πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, αποκαλεί μια μεγάλη ήττα.
Ένα παράδειγμα λέει, αφορά σε ένα τηλεοπτικό σταθμό που δημιουργήθηκε το 2007 από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για να προωθήσει τις δραστηριότητές του. Αν και 50 άτομα, μεταξύ τους δημοσιογράφοι του πολιτικού ρεπορτάζ, προσελήφθησαν, μόνο μερικοί ασχολήθηκαν με αυτό. "Μετά προσελήφθησαν και άλλοι και κάποια στιγμή έγινε φανερό ότι ο σταθμός ήταν για να βγάζουν τα τυχερά τους, δηλ. το κάτι παραπάνω".
Εκπρόσωπος του Υπουργείου δήλωσε ότι το στούντιο ποτέ δεν προσέλαβε προσωπικό ολικής απασχόλησης και ότι έκλεισε το 2009.
Το Reuters έχει επιβεβαιώσει τις ταυτότητες τουλάχιστον 9 γραμματέων τύπου σε οικονομικά ιδρύματα που εργάζονται ταυτόχρονα και σε media, που δεν έκαναν και καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια να ζητήσουν τη μεταρρύθμιση του συστήματος. Στους διπλοθεσίτες συγκαταλέγονται οι Αλέξανδρος Κασσιμάτης, οικονομικός δημοσιογράφος για Κυριακάτικη εφημερίδα που επίσης εργάζεται ως επικεφαλής των δημοσίων σχέσεων της Ελληνικής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (ΕΕΚ), ενός ρυθμιστή-κλειδί για τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες. Το Reuters δεν βρήκε άρθρα που να έγραψε ο Κασσιμάτης, που συνήθως γράφει για ετιαρείες αλλά όχι για τη ΕΕΚ, για την οποία ξεκαθάρισε το ρόλο του.
Λέει: " Δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων. Η ΕΣΗΕΑ επιτρέπει σε μέλη της να εργάζονται σε γραφεία τύπου με την προϋπόθεση ότι δεν καλύπτουν θέματα των εταιρειών για τις οποίες δουλεύουν. Και εγώ ποτέ δεν καλύπτω θέματα της CMC."
Μια άλλη δημοσιογράφος που δεν αντιμετώπισε άμεση σύγκρουση συμφερόντων, είναι η επονομαζόμενη και ως "Φως, Νερό, Τηλέφωνο" από συναδέλφους της γιατί εργαζόταν ταυτόχρονα στο Βήμα και τρεις εταιρείες του Δημοσίου. Η Ιωάννα Μάνδρου, που εργάζεται τώρα για την Καθημερινή και το ΣΚΑΙ, επιβεβαίωσε στο Reuters ότι εργάστηκε στο παρελθόν για το γραφείο Τύπου του ΟΤΕ, και για λίγο καιρό ως σύμβουλος για την ΕΥΔΑΠ. Όμως αρνείται ότι εργάσθηκε για τη ΔΕΗ.
"Στο Βήμα", δηλώνει " ήμουν ρεπόρτερ καλύπτοντας το δικαστικό δελτίο και αυτό δεν είχε καμιά σχέση με τη δουλειά μου στον ΟΤΕ. Και όταν λέω ότι δούλευα για τον ΟΤΕ, πραγματικά εννοώ ότι δούλευα", επισημαίνει η ίδια. ¨Μπορώ να αναφέρω ότι, το 95% των εργαζομένων σε παρόμοιες εργασίες, δεν κάνουν τίποτα." Πρόσθεσε ότι, ήταν σύνηθες για τους πολιτικούς να κανονίζουν τέτοιες δουλειές ως χάρες.
Ο Σίμος Κεδίκογλου, εκπρόσωπος τύπου της κυβέρνησης, δήλωσε από την πλευρά του ότι μέλη της συνδικαλιστικής ένωσης των δημοασιογράφων έχουν το δικαίωμα να εργάζονται σε τέτοιες εταιρείες κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, και βέβαια μόνο αν δεν υπάρχει για αυτούς σύγκρουση συμφερόντων.
Μεταξύ κρασιού και ποικιλίας κεμπάπ, μια κρύα βραδιά του Οκτωβρη του 2004, ο τότε πρωθυπουργός της χώρας Κώστας Καραμανλής κήρυξε τον πόλεμο ενάντια στους δυνατούς της ελληνικής κοινωνίας. "Δε θα αφήσουμε", είχε πει" πέντε νταβατζήδες και πέντε κεκτημένα συμφέροντα να επηρεάζουν την πολιτική μας ζωή", σε μια συνάντηση στην ταβέρνα Μπαϊρακτάρης στη Αθήνα, σύμφωνα με τους παρευρισκόμενους. Δεν είχε συγκεκριμενοποιήσει για ποιον χτυπούσε η καμπάνα.
Οι επόμενες προσπάθειες του Καραμανλή να περιορίσει την πρόσβαση των ιδιοκτητών μίντια σε κυβερνητικά συμβόλαια αντιμετωπίσθηκε με μετωπικές επιθέσεις από τον Τύπο. Αλλά στο τέλος, η ήττα ήρθε από την Ευρωπαίκή Επιτροπή: το 2005, υποστήριξε ότι τα σχέδια του Καραμανλή έρχονταν σε αντίθεση με τους νόμους της Ε.Ε. περι ανταγωνισμού, αναγκάζοντάς τον να τα πετάξει στην κάλαθο των αχρήστων. Από τότε, καμιά σημαντική προσπάθεια δεν έγινε για να αντιμετωπισθεί η διαπλοκή των συμφερόντων. Οι πολιτικοί που τα βάζουν με τα αφεντικά των media ρισκάρουν να βρουν τον Τύπο εναντίον τους, σύμφωνα με έναν έλληνα πολιτικό που μίλησε στο Reuters για τις εμπειρίες του, όταν ήταν υπουργός σε πρώην κυβέρνηση. Κάποια στιγμή ανέφερε χαρακτηριστικά ότι, ένας ιδιοκτήτης ένός μέσου του ζήτησε να τον βοηθήσει να σταματήσει μια δικαστική έρευνα στις μπίζνες του επιχειρηματία. Και σε μια άλλη περίπτωση, ένας ιδιοκτήτης εφημερίδας που χρώσταγε ένα εκατομμύριο ευρώ σε μια κρατική εταιρεία έκανε επαφή για να κάνει συμβιβασμό και να αποφύγει το χρέος.
Είπε λοιπόν: " Θα βάζω μια διαφημιστική καταχώρηση κάθε μέρα για την κρατική εταιρεία στην εφημερίδα για αντάλλαγμα" Περίμενε λοιπόν εγώ να τηλεφωνήσεω στην εταιρεία και να κάνω τη συμφωνία. Αρνήθηκα όμως να μεσολαβήσω" είπε ο πρώην υπουργός, που μίλησε υπό το καθεστώς ανωνυμίας. Είπε άλλωστε ότι, αμέσως ξεκίνησαν οι αρνητικές αναφορές εναντίον του από την εφημερίδα του εκδότη.
Η επιμονή που δείχνουν τα φαινόμενα σύγκρουσης συμφερόντων αντικατοπτρίζεται στην πρόσφατη Έρευνα για τη Διαφθορά (Corruption Perceptions Index) που δημοσίευεσε η διεθνής Διαφάνεια (Transparency International ή TI). Η Ελλάδα κατέλαβε την 94η θέση - 14 θέσεις χαμηλότερα από το 2011 και έλαβε τη χειρότερη βαθμολογία για χώρα της Ευρωζώνης, ενώ περιληπτικά η εν Ελλάδι οργάνωση της ΤΙ ανέφερε ότι, "υπάρχουν σημαντικά δομικά προβλήματα όσον αφροά στον εκτελεστικό, το δημοσιογραφικό και επιχειρηματικό τομέα της χώρας".
Ο Σίμος Κεδίκογλου, δηλώνει τώρα ότι η κυβέρνηση επιθυμεί να ομαλοποιήσει τις εκπομπές, να μεταρρυθμίσει το καθεστώς των αδειών υπό όρους και να εισαγάγει νομοθεσία που θα δημιουργήσει τους κανόνες που θα ρυθμίζουν για πάντα την τηλεοπτική αγορά.
Ακόμη όμως και χωρίς νομοθεσία, το περιβάλλον αλλάζει. Μέχρι το 2013, η ελληνική οικονομία θα έχει συρρικνωθεί κατά το 1/4 τα τελευταία 5 χρόνια. Οι οικονομικές πιέσεις έχουν ενταικοποιηθεί. Η διαφημιστική δαπάνη έχει συρρικωνθεί και μια πρόσφατη έκθεση του Reuters σχετικά με τους ισολογισμούς των δημοσιογραφικών ομίλων δείχνει ότι 18 αθηναϊκές εταιρείες έχουν ανακοινώσει ζημίες του ύψους των 2 δις Ευρώ.
Την ίδια ώρα, οι διεθνείς δανειστές της Ελλάδας, επιθυμούν να δουν πραγματικές μεταρρυθμίσεις σε αντάλλαγμα για τα δις που δανείζουν. Απαιτούν, δηλαδή, να μπουν επίτροποι στις Τράπεζες, τοποθετημένοι από την Τρόικα που θα κάτσουν μέσα στα διοικητικά τους συμβούλια και θα δίνουν το τελικό ΟΚ στις εγκρίσεις μεγάλων δανείων, συμπεριλαμβανομένων κι εκείνων που προορίζονται για δημοσιογραφικούς ομίλους.
Οι εφημερίδες Έθνος και Βήμα αντέδρασαν σ' αυτή την πρόταση με δυναμικά editorial. "Η Ελλάδα δεν είναι αποικία" έγραψε ο Ψυχάρης στην πρώτη σελίδα του Βήματος: "Απευθύνομαι σε εκείνους που πιστεύουν ότι αυτό που το Γ' Ράιχ απέτυχε να κάνει, θα επιτευχθεί τώρα από τους Ευρωπαίους γυρολόγους του χρήματος"
http://www.lykavitos.gr/2012/12/reuters_8930.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου