Ξεκίνησε το γαϊτανάκι σχετικά με το πόσα ονόματα περιλαμβάνει η αυθεντική λίστα Λαγκάρντ, που έστειλαν τώρα οι Γάλλοι, πόσα είχε εκείνη η λίστα που παρέδωσε ο Παπακωνσταντίνου, πόσα είχε το στικάκι του Βενιζέλου και πόσα η λίστα του Βαξεβάνη. Το «παιχνιδάκι» -και τώρα- καλά κρατεί, με τις διαρροές από κυβερνητικούς και κρατικούς κύκλους να δίνουν και να παίρνουν προς ημέτερα ΜΜΕ.
Προ μηνών, πάντως, όταν έγινε γνωστό το «σκάνδαλο» με τη λίστα, αναφέρθηκε ότι τα ονόματα ήταν 1991, ενώ στη συνέχεια τα ονόματα και οι εταιρείες που δημοσιεύθηκαν, έφτασαν τα 2.059. Ωστόσο, σε ανύποπτο χρόνο, ήδη από την αρχή του 2011, ανώνυμες, υψηλόβαθμες κυβερνητικές πηγές έκαναν λόγο για 2650 Έλληνες μεγαλοκαταθέτες στην ελβετική Τράπεζα HSBC.
Κινήσεις λογαριασμών
Αναμφισβήτητα είναι σημαντικός ο πραγματικός αριθμός των ονομάτων και των εταιρειών της λίστας. Πόσο μάλλον, αφού έτσι θα αποδειχθεί εάν έχει γίνει λαθροχειρία και σκόπιμα εξαιρέθηκαν κάποια ονόματα. Εξίσου σημαντικό όμως, είναι να βγούν και οι κινήσεις των χρηματικών ποσών στους λογαριασμούς. Διότι, το είχαμε επισημάνει εδώ και καιρό, τα αρχεία που έδωσε η Λαγκάρντ στον Παπακωνσταντίνου, δεν ήταν μια απλή λίστα με ονόματα και εταιρείες, αλλά αναλυτικές καρτέλες κίνησης των Τραπεζικών λογαριασμών. Εκεί λοιπόν, υπάρχει πεδίον δόξης λαμπρόν, αφού μπορεί να διαπιστωθεί από πού έμπαιναν χρήματα σε κάθε λογαριασμό, και προς τα πού έφευγαν. Έτσι, θα διευκολυνθεί το έργο των διωκτικών αρχών, προκειμένου να διαπιστωθούν περίεργες πολιτικο-επιχειρηματικές διαπλοκές, αλλά και η νομιμότητα αρκετών κινήσεων χρημάτων. Βέβαια, κάτι τέτοιο θέλει πολύ δουλειά και χρόνο και έτσι διαλυμένο και χωρίς προσωπικό όπως είναι το ΣΔΟΕ, θα είναι δύσκολο να στοιχειοθετηθούν κατηγορίες, και άρα να εισπράξει το κράτος.
Σήμερα βλέπουμε πάντως, ότι κάποια ΜΜΕ «ανακάλυψαν» την … Αμερική, και βρήκαν ότι η λίστα Λαγκάρντ, δεν είναι λίστα ονομάτων, αλλά ηλεκτρονικές καρτέλες κίνησης λογαριασμών. Καλά, ας πούμε ότι δεν διάβαζαν Antinews, δεν διάβασαν την κατάθεση του πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ, κ.Γ.Διώτη, στη Βουλή, ο οποίος είχε πεί τα εξής: «Μια ματιά του έριξα να δω την μορφή του. Ήταν σαν κάτι καρτέλες Τραπέζης, πως τα τηρούν, τέτοια μορφή ήταν, δεν ήταν κατάλογος ονομάτων». Ως γνωστόν, ο ίδιος είπε ότι όταν αποχωρούσε ο κ.Παπακωνσταντίνου από υπουργός Οικονομικών, του είχε παραδώσει όλο το υλικό. Άραγε, ολόκληρο το υλικό, και όχι μόνον μια «πειραγμένη», όπως την χαρακτήρισε ο οικονομικός εισαγγελέας, λίστα, παραδόθηκε στη Δικαιοσύνη; Εάν ναι, τότε πρέπει να γίνει τώρα η διασταύρωση της λίστας που πήρε προ μηνών η Δικαιοσύνη, με αυτή που εστάλη τώρα από τη Γαλλία.
Εμείς γιατί επιμένουμε σε αυτό το σημείο; Διότι, τόσο οι πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ, κ.Διώτης και Καπελέρης, όσο και κύκλοι του ΠΑΣΟΚ, έκαναν προσπάθεια να πείσουν ότι τα στοιχεία της λίστας ήταν “περσινά ξυνά σταφύλια” (από τη δεκαετία του 1990) και δεν είχαν ιδιαίτερη αξία. Ο κ.Διώτης είπε στην Επιτροπή Διαφάνειας της Βουλής, όταν κατέθετε για το θεμα: «Απ’ ότι ενθυμούμαι, τα στοιχεία αυτά ανάγονταν στην δεκαετία του ’90. Έχω την εντύπωση ότι τη δεκαετία του ’90 δεν μετρούσαμε σε ευρώ». Και ο κ.Καπελέρης είχε αναφέρει: «Εάν θυμούμαι καλά, τα στοιχεία ήταν πολύ παλιά. Αφορούσαν καταθέσεις προ δεκαετίας». ‘Η, λοιπόν, ο κ.Παπακωνσταντίνου έδωσε σε αυτούς τους δύο πράγματι “περσινά ξυνά σταφύλια” ή αυτοί δεν λέγουν την αλήθεια. Πάντως, ο ίδιος ο Γ.Παπακωνσταντίνου δήλωσε στη Βουλή ότι τα στοιχεία των λογαριασμών φτάνουν έως το 2006-2007.
Όπως και να’ χει, βέβαιον είναι ότι στις λίστες υπάρχουν και τα συγκεντρωτικά στοιχεία της κίνησης των λογαριασμών (πόσα συνολικά χρήματα διακινήθηκαν μέσω αυτών), όπως και αναλυτικά οι κινήσεις στις καρτέλες. Πολλοί από τους λογαριασμούς αυτών των χιλιάδων προσώπων, τώρα θα είναι κλειστοί ή μηδενικοί. Ακόμα και εάν ζητούσε στοιχεία η ελληνική κυβέρνηση, και οι Ελβετοί τα έδιναν (πράγμα, αδιανόητο), το πιθανότερο είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις θα βρίσκονταν κενοί. Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, η HSBC, αμέσως μετά την υπεξαίρεση των στοιχείων από τον τεχνικό υπάλληλό της, Ερβέ Φαλσιανί, ενημέρωσε όλους τους καταθέτες για το τι είχε συμβεί.
Ο Φαλσιανί υπέκλεψε τα στοιχεία στο τέλος του 2008 και το 2009 και μετά άρχισε να γυρίζει στην Ευρώπη, σε καθεστώς παρανομίας εννοείται, και να πουλάει τα αρχεία έναντι πολλών εκατομμυρίων το καθένα. Μας περνούν άραγε, για τόσο αφελείς, ώστε να πιστέψουμε ότι ο Φαλσιανί θα ζητούσε τέτοια ποσά (από την Ελλάδα ζητησε 2,5-3 εκ.ευρώ) για παλιά στοιχεία της δεκαετίας του 1990; ‘Η ότι χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και άλλες, που αγόρασαν και εξανάγκασαν τους φοροφυγάδες τους μεγαλοκαταθέτες να πληρώσουν τα χρωστούμενα, πήραν παλιά στοιχεία; Οι ευθύνες όσων διαχειρίστηκαν τη λίστα είναι τεράστιες και πρέπει να λογοδοτήσουν.
Τεράστιες ευθύνες
Και για να μην ξεχνιόμαστε: Στην αρχή, όταν έγινε γνωστό το σκάνδαλο με τη “λίστα Λαγκάρντ”, κύκλοι του ΠΑΣΟΚ, υποβάθμιζαν το θέμα και έσπευδαν να διαρρέουν ότι δεν υπάρχει τίποτε το σημαντικό στις λίστες και ότι απλά “κάποια πλούσια μέλη της ελληνο-εβραϊκής κοινότητας” ήταν οι μεγαλοκαταθέτες. Και βέβαια, υπάρχουν τέτοια πρόσωπα στα αρχεία. Τελικώς, όμως, αποδείχθηκε ότι στη λίστα είναι ολόκληρο το ελληνικό τζετ-σετ της ελληνικής οικονομικής ελίτ, καθώς και δεκάδες offshore εταιρείες. Η επιχειρηθείσα υποβάθμιση του θέματος, ήταν λογική, αφού οι κ.Βενιζέλος και Παπακωνσταντίνου, ως αρμόδιοι υπουργοί Οικονομικών των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, δεν έκαναν τίποτε από το 2010, οπότε έφτασε η «λιστα» στην Αθήνα, για να εισπράξει το Δημόσιο ό,τι οφείλουν όσοι φοροδιέφευγαν.
Ακόμα σοβαρότερη είναι η κίνηση του κ.Παπακωνσταντίνου να επιλέξει (!) και να δώσει στον πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ, Γ.Καπελέρη, μόνον 10 ονόματα από τη λίστα, για να ερευνηθεί το “φορολογικό προφίλ” τους. Ενός κακού όμως, μύρια έπονται. Και ο κ.Παπακωνσταντίνου, στη συνέχεια, όπως είπε, κάπου ξέχασε το «στικάκι» και ότι δεν ξέρει που είναι αυτό. Τα δε, στοιχεία που παραδόθηκαν επίσημα στις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών, ήταν σε CD. Όπως όλοι γνωρίζουν, στο αυθεντικό «στικάκι» δύσκολα μπορούν να γίνουν παρεμβάσεις, αλλά σε CD, οι προσθαφαιρέσεις είναι εύκολη υπόθεση. Και μετά απορούσαν στο ΠΑΣΟΚ, όταν ο οικονομικός εισαγγελέας μίλησε για «πειραγμένη» λίστα.
Τέλος, μην ξεχνάμε: Τα αρχεία αυτά προέρχονται μόνο από μια ελβετική Τράπεζα. Την HSBC. Προφανώς, υπάρχουν τεράστιες καταθέσεις μεγαλοσχημόνων, αλλά και “λαμογιών”, σε πολλές άλλες Τράπεζες της χώρας και άλλων χωρών. Επίσης, ακόμα μεγαλύτερα ποσά έχουν τοποθετηθεί σε εξωχώριες εταιρείες σε φορολογικούς παραδείσους. Αν πάντως η ελληνική ελίτ, ένα μεγάλο μέρος της οποίας θησαύρισε τις τελευταίες δεκαετίες με κρατικό χρήμα, θέλει να συμβάλλει έστω και λίγο στην ανόρθωση της χώρας και του σκληρά δοκιμαζόμενου λαού μας, ας πληρώσει τους φόρους της και ας γυρίζει ένα μόνο κομμάτι αυτών των χρημάτων στην Ελλάδα. Διαφορετικά, η στάση της θα καταχωρηθεί για μια ακόμη φορά στην ιστορία ως αντιπατριωτική, που ταιριάζει μόνο σε “Νενέκους”.
Αλλά για να είμαστε εντάξει με όλους και με όλα, τονίζουμε το εξής: Ας κρατούν κάποιοι μικρό καλάθι γιατί μπορεί ο θησαυρός να αποδειχθεί… άνθρακες. Δηλαδή να δούμε ξανά την ίδια παρέλαση ονομάτων που έβγαλαν λεφτά στο εξωτερικό, οι περισσότεροι να τα δικαιολογούν κι όσοι δεν το κάνουν να φάνε ένα πρόστιμο και να καθαρίσουν.
Αλλού είναι το μαύρο πολιτικό χρήμα κύριοι. Ας ψάξουν στις κρατικές συμβάσεις, στις αποκρατικοποιήσεις, στους εξοπλισμούς και στην ΕΝΕΡΓΕΙΑ. Θα βρουν πολλά και για πολλούς. Ίσως οι λίστες τύπου Λαγκάρντ να είναι… στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού. Κάτι σαν το τυράκι για να τσιμπήσουμε όλοι και να αποκρυβούν ακόμη μεγαλύτερα σκάνδαλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου