Έχει γίνει μόδα τελευταία, να αποδίδεται η εκλογική απώλεια της κεντροαριστεράς της Ευρώπης, στην νίκη της ιδεολογίας της δεξιάς. Μάλιστα, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας David Miliband το έθεσε πέρσι ως εξής: «…η ευρωπαϊκή αριστερά χάνει παντού τις εκλογές, επειδή έχει χάσει τον έλεγχο της πολιτικής της ατζέντας απέναντι σε μια νέα πιο ελαστική δεξιά…
δεν ανταποκρίνεται πλέον στις κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές. Για να συνέλθει, θα πρέπει να αναδιοργανωθεί και να παράξει ιδεολογία».
Η παραπάνω ανάλυση έρχεται σε αντίθεση με την πρόσφατη νίκη του σοσιαλιστή François Hollande. Μήπως οι Γάλλοι ψηφοφόροι απέρριψαν την δεξιά ιδεολογία, για χάρη του σοσιαλισμού;
Το να αποδίδουμε τις εκλογικές μετατοπίσεις της δεξιάς και της αριστεράς στην κρίση των ψηφοφόρων επί των πολιτικών και των ιδεών των διάφορων παρατάξεων αποτελεί μεγάλο πειρασμό. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ πιο πεζή.
Αντί για την ιδεολογία, αυτό που σήμερα καθορίζει τις ψήφους είναι η δυσαρέσκεια απέναντι στις κυβερνήσεις (κάθε χρώματος). Βλέπουμε δηλαδή μια αντίδραση στην ανικανότητα των κυβερνήσεων να προστατεύσουν και να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης, και να ανταποκριθούν στις αγωνίες των πολιτών.
Αυτή είναι η άποψη του κορυφαίου Αμερικανού πολιτικού επιστήμονα Larry Bartels. Σε ένα δοκίμιό του που θα δημοσιευτεί σύντομα στο πολιτικό έντυπο Juncture, ο Bartels αναλύει τα αποτελέσματα 31 εκλογικών αναμετρήσεων που σημειώθηκαν στη διάρκεια, αλλά και μετά την μεγάλη ύφεση, και καταλήγει στο ότι κόντρα στην απαισιοδοξία της αριστεράς, δεν υπάρχουν αξιοσημείωτες ενδείξεις ότι οι ψηφοφόροι μετακινούνται προς τα αριστερά.
Τα στοιχεία που αναλύει, αποδεικνύουν για τον Bartels, ότι οι ψηφοφόροι απλά (και απλοϊκά) τιμωρούν τα κυβερνώντα κόμματα, ασχέτως ιδεολογικής τοποθέτησης, όταν οι εποχές είναι δύσκολες οικονομικά.
Όπως λέει, αν θέλεις να δεις ποιος θα κερδίσει κάποιες εκλογές, τότε θα πρέπει να δεις τα επίπεδα οικονομικής ανάπτυξης των δυο τελευταίων χρόνων. Βέβαια, υπάρχουν κι άλλοι πολλοί καθοριστικοί παράγοντες, όπως είναι η χαρισματικότητα των υποψηφίων, κλπ. αλλά ο κυρίαρχος παράγοντας είναι η οικονομική κατάσταση, ειδικά το τελευταίο διάστημα προ των εκλογών.
Ποιο είναι λοιπόν το δίδαγμα της εκλογικής νίκης του Hollande;
Πρώτον, ότι παρά τις υποσχέσεις της δεξιάς για λύσεις στην κρίση, η αποτυχία επίτευξης αυτών των λύσεων, την οδήγησε σε πανωλεθρία.
Αν και η Γαλλία κατάφερε να επιστρέψει στην ανάπτυξη το 2010, αυτή ήταν ασθενής (1.38% το 2010, και 1.71% το 2011), και οι προβλέψεις για το 2012 δεν είναι καθόλου καλές.
Μάλιστα, ο Bartels προέβλεψε επακριβώς, ότι ο Hollande θα κέρδιζε στον Β‘ γύρο με ποσοστό 52%. Με άλλα λόγια, οι Γάλλοι απλά εξεδίωξαν μια κυβέρνηση, που δεν μπορούσε να διασφαλίσει τις συνθήκες διαβίωσης των πολιτών της.
Υπάρχει και ένα δεύτερο δίδαγμα: Η νίκη των σοσιαλιστών στη Γαλλία δεν θα πρέπει αυτομάτως να ερμηνευτεί ως νίκη της σοσιαλιστικής ιδεολογίας. Δεν πρόκειται για μια σημαντική μετατόπιση του εκλογικού σώματος προς την «προοδευτικότητα». Ο ψυχρός άνεμος της οικονομικής κρίσης μπορεί να έφερε τους σοσιαλιστές στην εξουσία, αλλά για να μείνουν εκεί, και να εδραιωθούν, χρειάζεται να κερδίσουν και στο μέτωπο της παραγωγής ιδεών, ώστε να πείσουν τους ψηφοφόρους και στο μέλλον.
S.A.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου