Είναι γεγονός ότι η ενασχόληση με τις δημοσκοπήσεις τις περισσότερες φορές είναι χαμένος χρόνος. Η φωτογραφία της στιγμής ποτέ δεν είναι αξιόπιστη καθώς επηρεάζεται από γεγονότα που συμβαίνουν εκείνη την περίοδο και δεν αντικατοπτρίζει το σύνολο της εικόνας.
Για παράδειγμα, αν κάνει κάποιος μια δημοσκόπηση για να δει τη δύναμη μιας κυβέρνησης μία ημέρα αφ’ ότου επιβάλλει έναν κεφαλικό φόρο, είναι σίγουρο ότι δεν θα λάβει και πολλές ψήφους.
Η προχθεσινή δημοσκόπηση της MRB γίνεται σε μια χρονική περίοδο όπου η κυβέρνηση περνάει δύσκολες ώρες.
Τα μέτρα που παίρνει, ο φόρος ακινήτων, οι απολύσεις κ.λπ. επηρεάζουν το εκλογικό σώμα. Ως εκ τούτου είναι απόλυτα φυσιολογικό να έρχεται πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ, έστω και με μια μονάδα. Ή είναι φυσιολογικό να είναι ο Στουρνάρας και ο Σταϊκούρας οι λιγότερο δημοφιλείς υπουργοί. Αυτοί βάζουν τους φόρους, αυτοί πληρώνουν και το τίμημα.
Όμως, αν κάτι θα έπρεπε να ανησυχεί την κυβέρνηση είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει κεφάλι στην παράσταση νίκης. Ο κόσμος δηλαδή έχει αρχίσει και πιστεύει ότι αυτό το συνονθύλευμα μπορεί να αναδειχθεί πρώτο κόμμα. Από μόνο του το γεγονός αυτό θα έπρεπε να κινητοποιήσει την κυβέρνηση, όσο κι αν λένε ότι κάνουν τις δουλειά τους και θα δρέψουν καρπούς αργότερα.
Αν θα ήθελε κάποιος να απαντήσει στο ερώτημα γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται και είναι πιθανόν να κερδίσει τις εκλογές θα είχε ουσιαστικά τρεις απαντήσεις:
1. Η πρώτη είναι ότι η αξιωματική αντιπολίτευση έχει τάξει τα πάντα σε όλους. Όσοι έχουν απολυθεί ή μπει σε διαθεσιμότητα περιμένουν τον ΣΥΡΙΖΑ να γίνει κυβέρνηση για να ξαναπάρουν τις θέσεις τους. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι περιμένουν ότι τα εισοδήματά τους θα φτάσουν στα προ κρίσης επίπεδα. Όλοι οι πικραμένοι της κρίσης έχουν ακούσει κι έναν καλό λόγο από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος έχει κάνει το «θα» κεντρική επιλογή. Όταν λοιπόν ένα κόμμα σου τάζει τα πάντα, σου είναι αδιάφορο από πού και πώς θα τα υλοποιήσει. Μήπως το εκλογικό σώμα δεν έχει ξεγελαστεί και στο παρελθόν από τέτοιους λαοπλάνους;
2. Ο δεύτερος λόγος είναι η αδυναμία της κυβέρνησης να πείσει ότι έρχεται η ελπίδα. Με τις διαπραγματεύσεις κάθε τρεις κι λίγο να παραλύουν τη χώρα και να φέρουν κι άλλα δεινά, είναι σίγουρο ότι ο κόσμος έχει κουραστεί. Αυτό το παιχνίδι με την τρόικα έχει κουράσει τόσο πολύ που πλέον δεν κάνει εντύπωση. Και την ευθύνη την φέρει η κυβέρνηση η οποία εργάζεται με το… μήνα, κι όχι με ένα μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχέδιο εξόδου από την κρίση.
3. Η τρίτη απάντηση έχει να κάνει και με την κυβέρνηση και με το λαό. Η μεν πρώτη δεν έχει τα κότσια να πει την πραγματική αλήθεια στον κόσμο για την κατάσταση της χώρας. Ο δε λαός δεν είναι έτοιμος να ακούσει αλήθειες και βαυκαλίζεται με κολακείες και υποσχέσεις από τον κ. Τσίπρα. Παρ’ ότι βρισκόμαστε σε κρίσιμη καμπή η κυβέρνηση επιλέγει να παίζει το χαρτί της επικοινωνίας κι όχι το χαρτί της ουσίας, κι αυτό θα το πληρώσει.
Υπάρχει κι ένας τέταρτος λόγος που λέγεται «μια από τα ίδια». Αυτό πιστεύει ο κόσμος για την παρούσα κυβέρνηση. Ότι πήρε την εξουσία με διαφορετική ατζέντα, με υποσχέσεις για κοινωνική δικαιοσύνη, διαφάνεια, σύγκρουση με τα συμφέροντα για το καλό της Ελλάδας, αλλά τελικά μοιάζει σαν όλους τους άλλους. Με τον κόσμο, λοιπόν, να μη βλέπει ουσιαστικές διαφορές είναι λογικό να στρέφεται στον ΣΥΡΙΖΑ που μοιάζει με το «καινούργιο» έστω κι αν είναι φτιαγμένο με παλιά και φθαρμένα υλικά.
Άλλωστε, με τι ζει ο Έλληνας πολίτης και ψηφοφόρος τόσα χρόνια; Με το παραμύθι. Αυτό θέλει, αυτό ψηφίζει. Και ο κ. Τσίπρας του το χαρίζει απλόχερα, σαν τον Ευγένιο Τριβιζά για τα παιδιά.
Το έγκλημα από την κυβέρνηση Παπανδρέου μέχρι σήμερα είναι ότι κανείς δεν ασχολήθηκε σοβαρά με το να απαξιώσει αυτό το παραμύθι, λέγοντας την αλήθεια. Και βάζοντας τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του. Αυτόν που έκλεψε στη φυλακή, αυτός που είναι ανίκανος στο σπίτι του, τον δημόσιο υπάλληλο που τεμπελιάζει στον αγύριστο και τον πολιτικό που είτε είναι λαμόγιο είτε είναι βλαξ, στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Όμως, για να τα κάνεις όλα αυτά χρειάζονται κότσια.
Τώρα, λοιπόν, που ο Τσίπρας μεγάλωσε σε… πολιτικό μπόι θα προηγείται στις δημοσκοπήσεις. Διότι απλά πουλάει το παραμύθι του όταν οι άλλοι πουλάνε αδιέξοδα.
antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου