Σε μια εποχή πλήρους «μπαχαλοποίησης» της πολιτικής, δεν είναι κακό να βγαίνουν μπροστά πολιτικές πλατφόρμες. Να κάνουν εκδηλώσεις, να πηγαίνει κόσμος, να καταθέτει απόψεις και να «συνομιλεί» με τον κόσμο που δεν θέλει ούτε ΝΔ, ούτε ΣΥΡΙΖΑ, που είναι οι δύο βασικοί πόλοι, και φυσικά που σιχαίνεται τους ακροδεξιούς και ακροαριστερούς εξτρεμιστές.
Ως εκ τούτου η πρώτη δημόσια εκδήλωση της «Κίνησης των 58» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί επιτυχής και γιατί όχι ένα… δημοκρατικό πανηγύρι. Μέσα στην πλήρη απαξίωση του πολιτικού συστήματος μακάρι να βγαίνουν νέα πρόσωπα και νέα κινήματα. Άλλωστε, το γεγονός και μόνο ότι πήγαν 2.000 άνθρωποι δείχνει την ανάγκη για ανασυγκρότηση του Κεντροαριστερού χώρου.
Ωστόσο, αν δει κανείς ποιοι πήγαν στην εκδήλωση αυτή, αν αφαιρέσει κάποιους σοβαρούς ανθρώπους που δεν έχουν εμπλακεί στο παρελθόν με κόμματα και κινήματα και δεν έχουν «λερωμένο» το πουκάμισο της… ψευτοεπανάστασής τους, θα διαπιστώσει με πίκρα ότι χθες είχαμε μία από τα ίδια.
Αν περίμενε κανείς ένα σαρωτικό κίνημα ανανέωσης της πολιτικής ζωής του τόπου ή ένα… brain storming που λένε σε άπταιστα ελληνικά, μάλλον θα πρέπει να απογοητεύτηκε. Θέλετε να διαβάσετε ποιοι ήταν οι πιο… αναγνωρίσιμοι από αυτούς που πήγαν στο Ακροπόλ; Εκτός από το «καπέλο» του Κ. Σημίτη και του Βαγγέλη Βενιζέλου, τον παντός καιρού δήμαρχο Γ. Καμίνη, το «τοτέμ» του ΠΑΣΟΚ, Π. Αυγερινό ήταν επίσης οι: Τ. Γιαννίτσης, Ν. Αλιβιζάτος,Ν. Ροζάκης, Ι. Καλογήρου, Π. Κάψης, Γ. Παγουλάτος, Στ. Μπένος, Ν. Μπίστης, Π. Παναγιωτόπουλος, Γ. Βερνίκος, Σώτη Τριανταφύλλου, Απ. Δοξιάδης, Ν. Χριστοδουλάκης, Γ. Γραμματικάκης, Ν. Ανδρουλάκης, Χρ. Δερβένης, Κ. Σκανδαλίδης, Ι. Ιωαννίδης, Κ. Σπηλιόπουλος, Κ. Καρτάλης, Σούλα Μερεντίτη, Δημ. Λιτζέρης, Αντ. Λιάρος, Π. Ρήγας, Σ. Κεδίκογλου, Ανδρ. Μακρυπίδης, Αντζελα Γκερέκου, Γ. Δρυς, Β. Κοντογιαννόπουλος, Δ. Παπούλιας, Στ. Λιβαδάς, Γ. Γεωργάτος, Τ. Σιαμαντάς, Α. Παπαδόπουλος, ο Π. Κουκουλόπουλος, Εύη Χριστοφιλοπούλου, Απ. Κακλαμάνης, Αθ. Δρέττα.
Από τη ΔΗΜΑΡ παραβρέθηκαν μόνο οι Ανδρέας Παπαδόπουλος και ο Γρηγόρης Ψαριανός που μίλησε κιόλας, κι επίσης μίλησε ο ηθοποιός Γιάννης Μπέζος ενώ απηύθυνε χαιρετισμό ο επικεφαλής της ομάδας των Ευρωσοσιαλιστών, Χάνες Σβόμποντα, που υπογράμμισε την ανάγκη να υπάρξει στην Ελλάδα μια εναλλακτική επιλογή «απέναντι στον δεξιό εξτρεμισμό και τον αριστερό λαϊκισμό».
|
φωτό από το ΕΘΝΟΣ
Βεβαίως, όπως σε κάθε εκδήλωση έτσι και τώρα ο Βενιζέλος έκανε το δικό του σόου βγάζοντας έναν «δεκάρικο» για την κίνηση των 58 που την στηρίζει χωρίς ηγεμονισμούς και αποκλεισμούς, όπως είπε.
Βλέποντας όσους πήγαν εκεί και όσα είπαν, που δεν έχουν και μεγάλη σημασία, διαπιστώνει κανείς εύκολα όταν ήταν μια πρώιμη προσπάθεια συγκρότησης μιας ενιαίας παράταξης στο χώρο της Κεντροαριστεράς, η οποία θα τους χωράει όλους και σαν ενιαίο σχήμα θα κατέβει στις Ευρωεκλογές. Με το ΠΑΣΟΚ να κινδυνεύει να βγάλει μόλις έναν ευρωβουλευτή τον ερχόμενο Μάιο, κάτι που σημαίνει πλήρη διάλυσή του, η συγκρότηση της ελληνικής «Ελιάς» είναι το… φάρμακο για να μη διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ. Αν τους… κάτσει και βγάλουν ευρωβουλευτές τότε θα μπορέσουν να κάνουν ένα νέο κόμμα που θα διεκδικήσει το όποιο μερίδιο του εκλογικού σώματος τους αναλογεί.
Αλλά ο κόσμος αναρωτιέται: Χρειάζεται ο τόπος να αναγεννηθεί η Κεντροαριστερά με ό,τι παλιό υλικό έμεινε από το ΠΑΣΟΚ. Είναι δηλαδή σαν να πήγε το ΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ και οι υπόλοιποι που έμειναν στο ΠΑ, να πασχίζουν να φτιάξουν νέο κόμμα. Πόσο ανάγκη έχει ο τόπος από ένα… γενόσημο της Κεντροαριστεράς αμφιβόλου μάλιστα ποιότητας. Ότι διψάει ο λαός για κάτι καινούργιο αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Είτε είναι κεντρώο, είτε αριστερό, είτε δεξιό, ο κόσμος θέλει κάπου να ακουμπήσει. Κι αν δεν καταλάβουν κάποιοι αυτή την ανάγκη θα τους παρασύρει το ρέμα. Ωστόσο, η «Κίνηση των 58» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κάτι καινούργιο, αλλά μια εμφανής προσπάθεια να γλιτώσουν όσοι Πασόκοι απέμειναν από τα νύχια του Αλέξη Τσίπρα.
Από την άλλη, η παντελής απουσία στην εκδήλωση, στελεχών της Κουμουνδούρου, δείχνει ότι ανησυχούν σφόδρα μήπως ανασυγκροτηθεί το κέντρο και από το 20% ο ΣΥΡΙΖΑ ξαναγυρίσει στο 3%. Ως εκ τούτου, η ελληνική «Ελιά» δεν κάνει κανένα κακό στη Νέα Δημοκρατία και τον Αντ. Σαμαρά, αντιθέτως, μοιάζει με αγκάθι στα πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ. Θα τους κόψει ψήφους στην πορεία κατάληψης της εξουσίας, κι αυτό είναι κάτι που σίγουρα δεν μπορούν να χωνέψουν στην Κουμουνδούρου.
Συμπερασματικά: Η χθεσινή εκδήλωση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ελπιδοφόρα αν δεν ήταν η νύχτα των… πράσινων ζόμπι. Αν τα πασοκικά «ρετάλια» που δεν έχουν στέγη δεν «καπέλωναν» την εκδήλωση. Αν ο κ. Σημίτης και ο κ. Βενιζέλος δεν ήταν εκεί να μας θυμίσουν ότι το βαθύ πασοκικό κράτος ζει και βασιλεύει και θέλει πάλι να ξανακυριεύσει τον κόσμο.
Κι αν ακούγαμε έστω και μια νέα πρόταση για την Ελλάδα του αύριο.
Δυστυχώς, τόσο στο χώρο της Κεντροαριστεράς όσο και στην Κεντροδεξιά δεν έχουν αντιληφθεί τι πραγματικά ζητά ο κόσμος, τι είδους ανανέωση επιθυμεί. Δεν γεννιέται το καινούργιο με φθαρμένα υλικά από κανέναν πολιτικό χώρο. Κι αυτό είναι τώρα το δράμα του ελληνικού λαού. Δεν έχει εναλλακτικές προτάσεις. Αυτό ίσως να αλλάξει όταν η Ελλάδα ξεφύγει από τον κίνδυνο του οικονομικού αφανισμού. Και ίσως να μην είναι μακριά αυτή η μέρα, αρκεί να υπάρχει σοβαρότητα.
Α.Ψ.
antinews.gr
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου