(Μέρος Α΄)
Πολλοί λένε ότι, στην Ελλάδα είναι ο δεσμός ανάμεσα στα ΜΜΕ, τις επιχειρήσεις και την πολιτική που ευθύνεται για τη κρίση που μαστίζει τη χώρα.
Από τον Stephen Grey και την Dina Kyriakidou
(Reuters) – Στο τέλος του 2011, ο Έλληνας ΥΠΟΙΚ Ε. Βενιζέλος έκανε μια δραματική έκκληση προκειμένου να σώσει τη χώρα του από την οικονομική καταστροφή.
Είπε: «Χρειάζεται να κάνουμε μια εθνική συλλογική προσπάθεια: όλοι μαζί πρέπει να κουβαλήσουμε το βάρος της κρίσης στη χώρα» δήλωσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που έκτοτε έγινε και ηγέτης του ΠΑΣΟΚ. «Έχουμε ανάγκη από ένα δίκαιο και κοινωνικά αποδεκτό σύστημα», είχε προσθέσει. Και μολονότι εκείνη η έκκλησή του είχε σκοπό να κινητοποιήσει την κοινωνία, κατέληξε να υπογραμμίσει τις αδυναμίες-κλειδιά για τη μεταρρύθμιση στην Ελλάδα.
Η βασική ιδέα του Βενιζέλου ήταν ένας νέος φόρος στην ακίνητη περιουσία, που θα πληρωνόταν μέσα από το λογαριασμό του ηλεκτρικού και που θα ήταν δύσκολο να αποφύγει κανείς. Ο κόσμος εξαγριώθηκε και ο Τύπος ανέδειξε την οργή του, αποκαλώντας το φόρο "χαράτσι", από τον μισητό οθωμανικό φόρο που επιβλήθηκε στους Έλληνες επί Τουρκοκρατίας. Το όνομα κόλλησε και ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ένοιωσε την ανάγκη να επικαλεσθεί στους ψηφοφόρους του ότι "είναι καλύτερα να χάσουμε κάτι για να μη χάσουμε τα πάντα."
Αλλά δεν θα έχαναν όλοι με αυτό το φόρο. Δύο μήνες πριν μια πηγή μέσα από την αγορά ενέργειας αποκάλυψε ότι κάποιες από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στη χώρα, συμπεριλαμβανομένων και μιντιακών γκρουπ, πλήρωναν λιγότερα από τα μισά χρήματα ή δεν πλήρωναν καθόλου το λογαριασμό. Ο Νίκος Φωτόπουλος, συνδικαλιστής στη ΔΕΗ, δήλωσε πως είχαν γίνει εξαιρέσεις.
«Ήταν ένα δώρο στα πραγματικά αφεντικά, τους πραγματικούς ιδιοκτήτες της χώρας», είπε. «Οι πλούσιοι δεν πληρώνουν, ακόμη κι αυτή την ώρα.»
Αυτή τη φορά, ο Τύπος δεν έκανε και τόση φασαρία. «Ούτε κάλυψε τη δήλωση… γιατί οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ ήταν ανάμεσα σ’ εκείνους που ανέφερα» δήλωσε αργότερα ο Φωτόπουλος. Οι μεγάλες εφημερίδες στην Αθήνα είτε ξέχασαν να αναφέρουν ή υποβάθμισαν τους ισχυρισμούς του, υποστηρίζει τώρα το ρεπορτάζ του Reuters.
Σε πολλούς παρατηρητές, το επεισόδιο αυτό δείχνει ξεκάθαρα τη σχέση μεταξύ πολιτικών, επιχειρηματιών και μεγάλων ιδιοκτητών ΜΜΕ. Τα διαπλεκόμενα συμφέροντα αυτών των τομέων, αν και όχι απαραίτητα παράνομα ή ανήθικα, όλο και περισσότερο η ελληνική κοινωνία τα αντιμετωπίζει ως εμπόδιο των προσπαθειών της χώρας να σώσει την οικονομία της. Οι κριτικοί, λένε ότι, έχουν μερίδιο συμμετοχής στην πρόσφατη κρίση και ότι παρεμποδίζουν τη μεταρρύθμιση.
Οι ιδιοκτήτες των μεγάλων δημοσιογραφικών οργανισμών με τους οποίους το Reuters ήρθε σε επαφή, αρνήθηκαν οποιαδήποτε άσκηση επιρροής ή ειδική μεταχείριση ή δεν απάντησαν σε ερωτήσεις.
Αλλά λόγω της σημασίας που έχει η ελληνική κρίση παγκοσμίως, οι ανησυχίες επεκτείνονται και έξω από την Ελλάδα. Μια πηγή μέσα στην Τρόικα των δανειστών που συντηρεί την οικονομική επιφάνεια της Ελλάδας – ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ – δήλωσε:: "Το σύστημα είναι ιδιαίτερα «αιμομικτικό. Επειδή έχει κεκτημένα δικαιώματα, αντιτίθεται στις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να γίνει η οικονομία ανταγωνιστική.»
Πολλοί λένε ότι, στην Ελλάδα είναι ο δεσμός ανάμεσα στα ΜΜΕ, τις επιχειρήσεις και την πολιτική που ευθύνεται για τη κρίση που μαστίζει τη χώρα.
Από τον Stephen Grey και την Dina Kyriakidou
(Reuters) – Στο τέλος του 2011, ο Έλληνας ΥΠΟΙΚ Ε. Βενιζέλος έκανε μια δραματική έκκληση προκειμένου να σώσει τη χώρα του από την οικονομική καταστροφή.
Είπε: «Χρειάζεται να κάνουμε μια εθνική συλλογική προσπάθεια: όλοι μαζί πρέπει να κουβαλήσουμε το βάρος της κρίσης στη χώρα» δήλωσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που έκτοτε έγινε και ηγέτης του ΠΑΣΟΚ. «Έχουμε ανάγκη από ένα δίκαιο και κοινωνικά αποδεκτό σύστημα», είχε προσθέσει. Και μολονότι εκείνη η έκκλησή του είχε σκοπό να κινητοποιήσει την κοινωνία, κατέληξε να υπογραμμίσει τις αδυναμίες-κλειδιά για τη μεταρρύθμιση στην Ελλάδα.
Η βασική ιδέα του Βενιζέλου ήταν ένας νέος φόρος στην ακίνητη περιουσία, που θα πληρωνόταν μέσα από το λογαριασμό του ηλεκτρικού και που θα ήταν δύσκολο να αποφύγει κανείς. Ο κόσμος εξαγριώθηκε και ο Τύπος ανέδειξε την οργή του, αποκαλώντας το φόρο "χαράτσι", από τον μισητό οθωμανικό φόρο που επιβλήθηκε στους Έλληνες επί Τουρκοκρατίας. Το όνομα κόλλησε και ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ένοιωσε την ανάγκη να επικαλεσθεί στους ψηφοφόρους του ότι "είναι καλύτερα να χάσουμε κάτι για να μη χάσουμε τα πάντα."
Αλλά δεν θα έχαναν όλοι με αυτό το φόρο. Δύο μήνες πριν μια πηγή μέσα από την αγορά ενέργειας αποκάλυψε ότι κάποιες από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στη χώρα, συμπεριλαμβανομένων και μιντιακών γκρουπ, πλήρωναν λιγότερα από τα μισά χρήματα ή δεν πλήρωναν καθόλου το λογαριασμό. Ο Νίκος Φωτόπουλος, συνδικαλιστής στη ΔΕΗ, δήλωσε πως είχαν γίνει εξαιρέσεις.
«Ήταν ένα δώρο στα πραγματικά αφεντικά, τους πραγματικούς ιδιοκτήτες της χώρας», είπε. «Οι πλούσιοι δεν πληρώνουν, ακόμη κι αυτή την ώρα.»
Αυτή τη φορά, ο Τύπος δεν έκανε και τόση φασαρία. «Ούτε κάλυψε τη δήλωση… γιατί οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ ήταν ανάμεσα σ’ εκείνους που ανέφερα» δήλωσε αργότερα ο Φωτόπουλος. Οι μεγάλες εφημερίδες στην Αθήνα είτε ξέχασαν να αναφέρουν ή υποβάθμισαν τους ισχυρισμούς του, υποστηρίζει τώρα το ρεπορτάζ του Reuters.
Σε πολλούς παρατηρητές, το επεισόδιο αυτό δείχνει ξεκάθαρα τη σχέση μεταξύ πολιτικών, επιχειρηματιών και μεγάλων ιδιοκτητών ΜΜΕ. Τα διαπλεκόμενα συμφέροντα αυτών των τομέων, αν και όχι απαραίτητα παράνομα ή ανήθικα, όλο και περισσότερο η ελληνική κοινωνία τα αντιμετωπίζει ως εμπόδιο των προσπαθειών της χώρας να σώσει την οικονομία της. Οι κριτικοί, λένε ότι, έχουν μερίδιο συμμετοχής στην πρόσφατη κρίση και ότι παρεμποδίζουν τη μεταρρύθμιση.
Οι ιδιοκτήτες των μεγάλων δημοσιογραφικών οργανισμών με τους οποίους το Reuters ήρθε σε επαφή, αρνήθηκαν οποιαδήποτε άσκηση επιρροής ή ειδική μεταχείριση ή δεν απάντησαν σε ερωτήσεις.
Αλλά λόγω της σημασίας που έχει η ελληνική κρίση παγκοσμίως, οι ανησυχίες επεκτείνονται και έξω από την Ελλάδα. Μια πηγή μέσα στην Τρόικα των δανειστών που συντηρεί την οικονομική επιφάνεια της Ελλάδας – ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ – δήλωσε:: "Το σύστημα είναι ιδιαίτερα «αιμομικτικό. Επειδή έχει κεκτημένα δικαιώματα, αντιτίθεται στις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να γίνει η οικονομία ανταγωνιστική.»
Τα άκρα του Ελληνικού πολιτικού φάσματος μιλούν για το θέμα χρωματίζοντας τα λόγια τους. «Στην Ελλάδα, η πραγματική εξουσία βρίσκεται με τους ιδιοκτήτες των Τραπεζών, τα μέλη του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος και τα διεφθαρμένα ΜΜΕ. Αυτό είναι το τρίγωνο της εξουσίας», λέει ο Αλέξης Τσίπρας, επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Πάνος Καμμένος, επικεφαλής των Ανεξάρτητων Ελλήνων, δήλωσε: Τα ελληνικά μίντια είναι υπό τον έλεγχο ανθρώπων που εξαρτώνται από το κράτος. Τα ΜΜΕ ελέγχουν το Κράτος και το Κράτος ελέγχει τα ΜΜΕ. Είναι μια εικόνα αμοιβαίου εκβιασμού».
Άλλοι είναι πιο μετρημένοι στα λόγια τους. Ερωτηθείς για το χαράτσι, ο Βενιζέλος παραδέχθηκε ότι «υπάρχουν κάποιες κραυγαλέες περιπτώσεις πληρωμής μικρότερου φόρου ή καθόλου φόρου», αλλά κατηγόρησε για τούτο, τα φτωχά αρχεία της κρατικά ελεγχόμενης ΔΕΗ. «Δεν υπήρξε καμία περίπτωση που να ευνοούσε συγκεκριμένους ιδιοκτήτες» είπε.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου δήλωσε πως «η κυβέρνηση ελέγχει πάντοτε τον φόρο ακίνητης περιουσίας όποια λάθη θα διορθωθούν.»
Παλαιότερες προσπάθειες να συγκρατηθεί μια πιθανή σύγκρουση συμφερόντων σχετική με τα media – είχε λίγα αποτελέσματα, σύμφωνα με την έκθεση της Κομισιόν στην Ελευθερία και Ανεξαρτησία των ΜΜΕ, δημοσιευμένη το Δεκέμβριο του 2011. «Η πολιτική απέναντι στα ΜΜΕ παραμένει υψηλά συγκεντρωμένη στα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης και έχει επηρεασθεί αισθητά με αδιαφανείς και ανεπίσημους τρόπους, από πανίσχυρα οικονομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα που προσπαθούν να κερδίσουν εξουσία, κέρδος ή και τα δύο».
http://www.lykavitos.gr/2012/12/reuters-to.html?utm_source=blog&utm_medium=gadget&utm_campaign=bp_featured
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου